Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннем (тĕпĕ: анне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ, вӑл хыҫа хӑварнӑ сарлака, вӑрӑм, тӑвӑллӑ, телейлӗ те хӑтлӑ мӗн пур пурнӑҫ талккӑшӗнче, — аннем сӑнарӗ уншӑн уҫӑмлӑрах та, тӗрӗсрех те, унпа ҫыхӑннӑ ас тӑвӑм вара — ҫивӗч.

Теперь, на расстоянии всей огромной, долго, бурно, счастливо и содержательно прожитой им своей жизни, — образ моей матери все яснее, отчетливее ему, и память о том, что связано с ней, — остра.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Аннем вара пилӗк ҫул каялла вилмеллех шӑнса пӑсӑлнӑ; анчах манӑн кукка лайӑх; йӳҫекрех кӑштах, анчах маншӑн вута та, шыва та кӗме хатӗр.

А моя мать простудилась насмерть лет пять назад; зато у меня хороший дядя; кисловат, правда, но за меня пойдет в огонь и воду.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Самаях аван шалусӑр пуҫне аттен нумаях мар, анчах ҫав вӑхӑтшӑн пӗлтерӗшлӗ укҫа пурччӗ; аннем вара, — эпӗ ӑна ҫав тери юрататтӑм, — ҫывӑрмӑшран сайра тухатчӗ, каҫсене те кунсене Таса Ҫыру вуласа, ӗшеничченех кӗлӗ туса тата темӗн пирки шухӑшласа ирттеретчӗ.

Кроме весьма хорошего заработка, отец имел небольшие, но существенные по тому времени деньги; мать же, которую я очень любил, редко выходила из спальни, где проводила вечера и дни за чтением Священного Писания, изнурительными молитвами и раздумьем.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Аннем эпӗ вун ҫиччӗре чухне мӑнастире кайрӗ; унӑн турра ӗненӳ экстазӗ тӗлӗнмелле пулӑмсемпе «капӑрланатчӗ»: алли-уринчи сурансемпе.

Мать, когда мне было семнадцать лет, ушла в монастырь; как говорили, ее религиозный экстаз сопровождался удивительными явлениями: ранами на руках и ногах.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Аннем патне ҫырнӑ ҫырӑва апрель уйӑхӗн пӗр хӗвеллӗ кунӗнче вокзалти почта ещӗкне ятӑм.

Письмо, адресованное мною к матери, в солнечный апрельский день было опущено на вокзале.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Манӑн аннем, фельдшерицӑра тӑраканскер, яланах ӗҫре ҫӳренипе эпӗ хам тӗллӗнех пӗччен ӳснӗ.

Мать моя, фельдшерица, всегда была занята, и я рос сам по себе.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Манӑн аннем патне каяс килет».

Я хочу к маме».

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Роменра та пулнӑ, Симбирска та кайса курнӑ — илемлӗ хула, ылттӑн тӑрӑллӑ Мускавра та пулнӑ; тулӑх Ока ҫинче те, кӑвак Цна ҫинче те, кӑвак аннем Атӑл ҫинче те пулнӑ; нумай ҫын курнӑ, ырӑ хресченсене те курнӑ, тӳрӗ кӑмӑллӑ хуласенче те пулнӑ…

И в Ромен ходил, и в Симбирск — славный град, и в самую Москву — золотые маковки; ходил на Оку-кормилицу, и на Цну-голубку, и на Волгу-матушку, и много людей видал, добрых крестьян, и в городах побывал честных…

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

— Ҫук, аннем, килте лармалли вӑхӑт мар халӗ.

— Нет, мама, теперь дома сидеть некогда.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

«Унта, messieurs, тенӗ вӑл, — аннем пурӑнать, une tendre mere».

«Там, messieurs, — говорил он, — мать у меня живет, une tendre mere».

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Манӑн аттем кӑшкӑрать: «Аннем, Марья Васильевна, хута кӗрӗр, эсир те пулин каҫарсамӑр!» тет.

Отец мой кричит: «Матушка, Марья Васильевна, заступитесь, пощадите хоть вы!»

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Вӑл хаяр та сивӗ ҫын пек туйӑнать, анчах та вӑл хаяр тесе никам та ӳпкелешмест, пачах та урӑхла, чухӑнсенчен нумайӑшӗ ӑна ырӑ ҫын, аннем тесе хисеплеҫҫӗ.

От нее веяло холодом, хотя не только никто не жаловался на ее строгость, но, напротив, многие бедняки называли ее матушкой и благодетельницей.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

«Сӗтшӗн сана, аннем, тавтапуҫ.

«За молочко, мамаша, спасибо.

X сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Эх, аннем

— Мамынька…

X сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Тавтапуҫ, аннем! —

Спасибо, мамаша!

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хресчен хӗрарӑмӗ хутаҫҫине салтрӗ те: — Илех, аннем! — терӗ.

Крестьянка развязала свой узелок и сказала: — Бери, матушка!

Виҫӗ чаплӑ майрапа ыйткалакан карчӑк ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Виҫӗ тӗрлӗ сӳс пулчӗ, вӗсене пурне те уйрӑмшарӑн арламалла, — вӗрентетчӗ аннем.

И прясть их надо по отдельности», — учила меня мама.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

— Ну хирӗҫтӗр, эппин, кутӑнлаштӑр аннем.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Канлӗ ҫывӑр, ытарайми аннем.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Аннем, пӗлетӗп, ку вӑл пуҫри шухӑш кӑна, ҫапах та… питӗ интереслӗ.

Мамочка, я знаю, что это так, выдумка… но только это очень интересно.

Акӑ Ҫӗнӗ Ҫулти каникул та ҫитрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех