Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Черкашина (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн пек шахвӑртса каланине илтсен Черкашина каймӗ-ха, тесе шухӑшларӗ Аникей, анчах Черкашина варт пӑрӑнчӗ те, каялла ҫаврӑнса пӑхмасӑр, урам тӑрӑх хӑвӑрт утса кайрӗ.

Он надеялся, что, услышав эти слова, звучавшие предостережением, Черкашина раздумает и останется, но она круто повернулась и быстро, не оглядываясь, пошла по улице.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ сирӗнпе кайма пултараймастӑп, — терӗ Черкашина хӗрелсе.

— Я не могу пойти с вами, — проговорила Черкашина и покраснела.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗнтӗркенӗскер, хура шаль тутӑр пӗркеннӗ Екатеринӑ Черкашина, ял Совечӗн председателӗ, чи хыҫалта пырать.

Замыкала жидкую цепочку председатель сельсовета Екатерина Черкашина, зябко кутавшаяся в темную шаль.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Федя Черкашина тусан юрать пек… е Степа Карасева, — вӑрахӑн сӑмах хушрӗ Санька.

— Федю Черкашина можно… или Степу Карасева, — с трудом выговорил Санька.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗррехинче ҫапла вӑрманта Захар Федя Черкашина тӗл пулнӑ.

Однажды в лесу Захар натолкнулся на одичавшего Федю Черкашина.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех