Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Соколова (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вырӑсларан чӑвашла Михаил Николаевич Юхмапа Асклиада Андреевна Соколова куҫарнӑ.

С русского на чувашский перевели Михаил Николаевич Юхма и Асклиада Андреевна Соколова.

Амӑш чӗри // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Рави хӑйӗн пӗчӗк ҫеҫ ҫинҫе хоботне читлӗх витӗр кӑларатчӗ те хӑй умне кукленсе ларнӑ Соколова питӗнчен хобочӗпе сӗркелетчӗ.

Рави протягивал из клетки свой ещё совсем маленький тонкий хоботок и водил им прямо по лицу присевшего на корточки Соколова.

Кама мӗн кӑмӑла каять // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Йӳрӗк хӗр Варя Соколова кӗлте парса тӑрать, Кузьма пичче вӗсене капана хурса пырать.

Проворная девушка Варя Соколова подавала снопы, а дядя Кузьма их укладывал.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Фролов сасартӑк Соколова курах кайрӗ.

Вдруг Фролов увидел Соколова.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӗсен сӑн-пичӗ тӑрӑхах комиссар кунта темӗн майлах маррине тавҫӑрса илчӗ те Соколова лашасене чарма хушрӗ.

По выражению их лиц комиссар почувствовал что-то неладное и приказал Соколову остановиться.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл ун еннелле туртӑнчӗ, анчах Соколова мӑйӗнчен ыталаса илнӗ алли сасартӑк пушанчӗ те вӗҫерӗнсе кайрӗ, Вестовой ӑна ҫийӗнчех тытман пулсан, вӑл тӗршӗнсе те аннӑ пулӗччӗ.

Он потянулся к нему, но рука, обнимавшая шею Соколова, вдруг ослабла и разжалась, Он рухнул бы на землю, если бы вестовой не подхватил его.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл тӑрас тесе чавсине ҫӗре тӗревлесе кӑшт ҫӗкленчӗ те хӑй патнелле пӗкӗрӗлнӗ тата хӑйӗн пичӗ ҫинчен юна шӑлса тасатакан Соколова курах кайрӗ.

Он уперся локтем в землю, чтобы приподняться, и увидел Соколова, склонившегося над ним и тряпкой вытиравшего ему кровь с лица.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Митинг пӗтнӗ хыҫҫӑн Павлин хӑйӗнчен уйрӑлма пӗлмен Соколова ячӗ те хӑй ҫыран хӗрринче ҫӳреме шут тытрӗ.

После митинга Павлин отослал неотлучно находившегося при нем Соколова и решил пройтись по берегу.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вырӑсларан чӑвашла Асклида Андреевна Соколова куҫарнӑ (редакторӗ Г.Ф. Трофимов).

С русского на чувашский перевела Асклида Андреевна Соколова (редактор Г.Ф. Трофимов).

Ҫӑкӑртан асли ҫук // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Соколова пытарнӑ хыҫҫӑн эпир Буньковпа иксӗмӗрех тӑрса юлтӑмӑр.

После похорон Соколова мы остались с Буньковым одни.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколова чаплӑн пытартӑмӑр — мӗнле кирлӗ пекех.

Соколова похоронили торжественно, как положено.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ халь хам хыҫри Соколова курмастӑп, вӑл таҫта кӗтесре тӑма тивӗҫлӗ, анчах сасартӑк унӑн сасси хӑлхана кӗчӗ:

Теперь я не видел за собой Соколова, он был где-то за углом, но вдруг услышал его голос:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколова хӑйне вара темшӗн ӗненмеҫҫӗ, шанмаҫҫӗ…

А самому Соколову, я уже знаю, почему-то не верят…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тӗрӗссипе эпӗ Соколова йӗркеллӗ пӗлместӗп те, анчах темскер пур унӑн мана хӑй патнелле туртаканни.

По существу, я совсем не знал Соколова, но в нем было для меня что-то притягательное.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколова манӑн тата тепӗр ыйту парас килетчӗ: мӗншӗн-ха ӑна Буньков ыйтнӑ пек, комбат тумарӗҫ?

Мне хотелось задать Соколову еще один вопрос: почему же, в самом деле, он не стал комбатом, как просил Буньков?

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Госпитале ӑсатнӑ Буньков вырӑнне Соколова комбат тумарӗҫ.

Соколов так и не стал комбатом вместо отправленного в госпиталь Бунькова.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан, Соколова курсан, калаҫма хӑтланчӗ.

Потом увидел Соколова и забормотал:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сана, Миша, комдив ӗҫ хушать, пӗлтерчӗ вӑл Соколова, — анчах асту, ан алхас!

Тебе, Миша, поручение от комдива, — добавил он лейтенанту Соколову, — только смотри не шали!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах вӑл пурпӗр кулкалать, мана хулпуҫҫинчен ҫапать та: «Асту, тӑванӑм, Соколова шанма юрамасть. Ӑна тӗрӗслес пулать-ха лайӑхрах. Кунта эп ҫеҫ каламастӑп сана! Комдив хӑй ҫапла шутлать. Вӑт мӗнле!» — тет.

Но он улыбается, даже хлопает меня по плечу: «Учти, браток, что Соколову доверять нельзя. Надо еще присмотреться к нему как следует. Это не только я тебе говорю, учти! Сам комдив так думает. Вот оно что!»

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Те хӗрсе кайнӑран, те лару-тӑру яланхилле пулманран, сасартӑк эпӗ Соколова: — Мана — санбата, хӑвӑр пирки шарламастӑр! — тесе хутӑм.

И то ли от возбуждения, то ли от необычности происходящего я вдруг выпалил Соколову: — Меня в санбат, а сами!

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех