Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутор сăмах пирĕн базăра пур.

хутор (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӗреклӗ хутор, пӗр виҫҫӗр кил пулас пулать.
Здоровый хутор, никак, дворов триста.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пирӗн хутор, тетӗн-и?
Хутор-то наш?

— Пысӑк-и сирӗн хутор?
— Большой ваш хутор?

Хутор ҫийӗпе ерипен кунсемпе ҫӗрсем иртеҫҫӗ, эрнесем юхса юлаҫҫӗ, уйӑхсем шӑваҫҫӗ, ҫил вӗрет, ҫанталӑк пӑсӑласса сиссен, ту кӗрлет тата кӗркуннехи витӗр курӑнакан симӗс ялтӑркка кантӑкпа витӗннӗ Дон нимӗн хуйхи-суйхисӗр тинӗселле ыткӑнать.
А над хутором шли дни, сплетаясь с ночами, текли недели, ползли месяцы, дул ветер, на погоду гудела гора, и, застекленный осенней прозрачно-зеленой лазурью, равнодушно шел к морю Дон.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тырпулпа самӑрӑлнӑ хутор, ҫул урлӑ шӑрҫа ҫӗлен выртнӑ пек Дон хӗррипе тӑсӑлса выртнӑ та, сентябрӗн сулхӑн хӗвелӗ ӑшшипе тӗмсӗлет.
Хутор, зажиревший от урожая, млел под сентябрьским прохладным сугревом, протянувшись над Доном, как бисерная змея поперек дороги.

Ҫил чӑштӑртатса пӑшӑлтатнӑ пек шӑвӑнса тухрӗ хутор тӑрӑх усал хыпар.
Ветровым шелестом-перешепотом поползла по хутору новость.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хутор тӑрӑх автансем иккӗмӗш хут шарлаттарса авӑтса ячӗҫ.
По хутору заголосили вторые петухи.

Каҫ пулсанах вара чӳрече питӗркӗчӗсене шаклаттарса антараҫҫӗ, сӑнчӑрти йыттисене вӗҫерсе яраҫҫӗ, вара чӗмсӗр хутор тӑрӑх каҫхи хуралҫӑн шӑтӑрнакӗ кӑна хӑйӗн йывӑҫ чӗлхипе шӑкӑртатса витлешет.
С вечера, если не шли в гости, зачековывали болты, спускали с привязи цепных собак, и по немому хутору тарахтела лишь деревянным языком стукотушка ночного сторожа.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр самантлӑха хӗвел катрашка пӗлӗт ҫурӑмӗ хыҫне пулса тӗтреленчӗ те ҫеҫенхир, хутор, Аксинйӑн усӑнчӑк пуҫӗ ҫине, тӑскаланчӑк йытпыршин шупка хӗрлӗ чечекӗ ҫине тӗтӗм тӗслӗрех мӗлке йӑсӑрланса шуса килчӗ.
На минуту затуманилось солнце, заслоненное курчавой спиной облака, и на степь, на хутор, на Аксиньину понурую голову, на розовую чашечку цветка повители упала, клубясь и уплывая, дымчатая тень.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таҫта ҫӳлте кӑтрашка шурӑ пӗлӗтсен ушкӑнӗ витӗр, тарӑн варти сулхӑн ҫаран пек сенкерлӗх йӑлтӑртатать, хутор ҫинче, ҫуртсен хӗрсе кайнӑ тимӗр виткисемпе тусанлӑ урамсен шӑплӑхӗ ҫинче, хӑр ҫилсем типӗтсе саратнӑ курӑклӑ килкартисем ҫинче янкар шӑрӑх вӗлтӗртетсе тӑрать.
Где-то под курчавым табуном белых облачков сияла глубокая, прохладная пастбищная синь, а над хутором, над раскаленными железными крышами, над безлюдьем пыльных улиц, над дворами с желтым, выжженным сухменем травы висел мертвый зной.

Хутор ҫийӗн шӑлапирле ҫурма-тӗттӗмпеле витӗннӗ хӗвел шӑвӑнать.
Над хутором, задернутое кисейной полумглой, шло солнце.

Пӗр вунӑ минутран хутор хыҫа тӑрса юлчӗ, ҫул ҫийӗпе юлашки килсен сачӗсем симӗссӗн вӗлтӗртетсе иртме пуҫларӗҫ.
И через десять минут хутор лег позади, у дороги зелено закружились сады последних дворов.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таҫта лере, хутор хӗрринче, ҫапӑҫнӑ тата хаяррӑн юрланӑ сасӑсем илтӗнеҫҫӗ.
Где-то на краю хутора дерутся и ревут песни.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хутор хӗрринчи пӗчӗк пӳрт умне чарӑнчӗҫ.
Стали у крайнего куренька.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах та вӗсем никамран та пытармасӑр тенӗ пекех пурӑнаҫҫӗ, вӗсене пӗр-пӗринпе темӗнле пысӑкрах сисӗм, кӗске вӑхӑтлӑх ҫыхӑну евӗрлӗ мар япала ҫыхса тӑрать, ҫавӑнпа та хутор ҫыннисем — ку ҫыхлану лайӑх ҫыхӑну мар, вӑл пачах йӗркерен тухакан, намӑса пӗлменнипе явӑнса пыракан япала тесе шутларӗҫ те, темле лайӑх мар ӗҫ пуласса кӗтсе шӑпланчӗҫ.
Но они жили почти не таясь, вязало их что-то большое, не похожее на короткую связь, и поэтому в хуторе решили, что это преступно, безнравственно, и хутор прижух в поганеньком выжиданьице.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хутор ӗнтӗ калаҫкаланӑ пулӗччӗ те чарӑнӗччӗ.
Хутор поговорил бы и перестал.

Хутор анкартийӗсем ҫумӗнчи ҫулса пӑрахнӑ улӑп шупка-симӗс лаптӑксемпе ҫутӑлса выртать; ҫулма ӗлкӗреймен вырӑнсенчи курӑкӑн ешӗл-ҫутӑ пурҫӑнне ҫил хумхантарса вӑштӑртаттарать.
Луг, скошенный возле хуторских гумен, светлел бледно-зелеными пятнами; там, где еще не сняли травы, ветерок шершавил зеленый с глянцевитой чернью травяной шелк.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Улӑха ҫур хутор пухӑнса ҫитеспе кӑна тухса кайрӗҫ.
Выехали на покос, когда уже на лугу была чуть не половина хутора.

Хутор ҫинче пӗлӗт ӑмӑрланса тӑрать.
Хмарь висела над хутором.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑмӑр пӗлӗт шӑвӑнса ҫитрӗ, хутор тӗлне чарӑнчӗ.
Над хутором стала бурая туча.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика