Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

иккӗш сăмах пирĕн базăра пур.
иккӗш (тĕпĕ: иккӗш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑшмансем иккӗш те аманнӑ пулин те пӗри те ураран ӳкмен.

Оба противника продолжали стоять, хотя оба были ранены.

XXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чан сасси илтӗнсе кайсанах, тӑшмансем иккӗш те тавернӑна кӗчӗҫ.

При первом же звуке колокола оба противника вошли в таверну.

XXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Иккӗш те харпӑр хӑй кӗмелли алӑк ҫинелле хытӑ пӑхнӑ, кӗрсен, хӑйсем нихӑҫан та каялла таврӑнас ҫук пулӗ, тен.

Как тот, так и другой смотрел в упор на дверь, в которую должен был войти, с тем, может быть, чтобы никогда не вернуться.

XXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Дуэль тӑвакансем иккӗш те таверна патӗнче, унӑн хире-хирӗҫ пуҫӗсенче тӑнӑ.

Оба участника дуэли стояли около таверны, на противоположных ее концах.

XXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем иккӗш те пӗр-пӗрне курман пек пулчӗҫ.

Они оба как будто не замечали друг друга.

XIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫапла, ҫапла, сэр вӗсем иккӗш те килте, ах, вӗсем иккӗш те килте ҫук — ватӑ хуҫа та, ҫамрӑк мистер Генри те.

— Да, да, сэр, они оба дома, то есть их обоих нет дома — ни старого хозяина, ни молодого мастера Генри.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унтан иккӗш те сак айне кӗрсе пытаннӑ.

И они оба спрятались под лавку.

Вут тухни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Иккӗш те шыв ҫинче калта пек пӑркаланса ҫӳреҫҫӗ; унтан мӗнпур вӑйӗсемпе яккӑр тӗлӗнчи пичке патнелле ишсе кайрӗҫ.

Оба, как ящерицы, вытягивались в воде и что было силы поплыли к тому месту, где был бочонок над якорем.

Акула // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Дружокӑн хыҫӗ пӗтӗмпе юн пулнӑ, кайри урисем иккӗш те аманнӑ.

Весь зад у Дружка был в крови и обе задние ноги перебиты.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пирога юханшыв ансӑрланнипе шыв хӑвӑрт юхакан вырӑнпа пынӑ чух Геркулес Уэлдон миссиса хӑй Кванза ҫинчи лагерьтен тарнӑранпа мӗн пулнипе каласа пачӗ: Вӑл Уэлдон миссиспа ывӑлне лартнӑ китанда хыҫҫӑн курӑнмасӑр пынӑ; унтан, аманнӑ Дингӑна тупса, иккӗш пӗрле Казонде таврашне ҫитнӗ; Уэлдон миссиспа мӗн пулнине пӗлтерекен вӑл ҫырнӑ хута Динго Дика кайса панӑ; Бенедикт пичче ӑнсӑртран хӑйсем патне килсе тухнӑ хыҫҫӑн вӑл унчченхинчен те хытӑ сыхлакан факторине кӗресшӗн усӑсӑр тӑрмашса ҫӳренӗ, юлашкинчен тыткӑнрисене хӑрушӑ Жозе-Антониу Алвиш аллинчен хӑтармалли май та тупӑннӑ.

Пока пирога плыла по течению, очень быстрому, так как река здесь сужалась, Геркулес рассказал миссис Уэлдон все, что произошло со времени его бегства из лагеря на Кванзе: как он незаметно следовал за китандой, в которой несли миссис Уэлдон и ее сына; как он нашел раненого Динго и они вместе добрались до окрестностей Казонде; как он послал Дику записку с Динго, сообщив в ней, что сталось с миссис Уэлдон; как после неожиданного появления кузена Бенедикта он тщетно пытался проникнуть в факторию, охрана которой стала еще более строгой; как, наконец, ему подвернулся случай вырвать пленников из рук ужасного Жозе-Антониу Алвиша, надо сказать, что случай этот подвернулся как раз вовремя.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Нивушлӗ курнӑҫса калаҫрӗҫ-калаҫрӗҫех вара вӗсем иккӗш?

Неужели Нина ей все рассказала?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӑванлашсан, Динипе иккӗш майлӑ пурӑнма пӗлмесен, тепле пӑхмалла пулать-ха ак тата Матвиеене куҫран.

Как теперь Матвею в глаза смотреть, коли породняться, да не смогут вдвоем с Диной ужиться.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсем кунта Сашӑпа иккӗш кӑна ларма юрататчӗҫ.

Здесь они любили уединяться с Сашей.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Иккӗш вара вӗсем Горыныч ҫӗлен урине касса татрӗҫ.

И они вместе отрубили Змею Горынычу лапу.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня ахлатса илчӗ, вара иккӗш вӗсем арҫын ачасем патне пулӑшу ыйтма чупса кайрӗҫ.

Аня ахнула, и сестры побежали к братьям за помощью.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эсир пӗлетӗр вӗт-ха вӗсем иккӗш те вилнине! — кӑшкӑрса ячӗ Дик.

— Вы же знаете, что оба они погибли! — воскликнул Дик.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Макаровкӑран лагере ҫитиччен ҫул ҫинче Митя ачасене Яковпа иккӗш вӗсен йӗрӗ ҫине епле ӳкнине, шыв хӗррипе шыв арманӗ патне ҫитиччен пынине, пурпа ҫырнӑ сӑмахсене вуланине каласа кӑтартрӗ, ҫул ҫинче пӗрремӗш паллӑна курсан, ҫав тери хаваслантӑмӑр, терӗ.

За дорогу от Макаровки до лагеря Митя успел подробно рассказать ребятам, как они с Яковом напали на их следы, как шли по реке до мельницы, как прочитали написанные мелом слова, как обрадовались, найдя первый дорожный знак.

57 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Федька эсэсовецсем хӑйсен ялне — Ярыжкине — ҫунтарса яни ҫинчен, вӗсем амӑшӗпе иккӗш вӑрмана тухса тарни ҫинчен каласа пачӗ.

Федька рассказал, что эсэсовцы сожгли его село Ярыжки, что ему с матерью удалось бежать в лес.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Макаровкӑра пурӗ те икӗ хӗрача кӑна, иккӗш те пӗр шкултан, эпӗ илсе каятӑп вӗсене.

— В Макаровке только две девочки, я заберу их…

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мана Коля Одинцов каласа пачӗ: ҫул ҫинче ҫапӑҫу пуҫлансан, вӗсем Трубачевпа иккӗш ним чухлӗ те хӑраса ӳкмен, — пӑшӑлтатма пуҫларӗ Нюра каллех.

Мне Коля Одинцов говорил, что они с Трубачевым даже ни капельки не струсили, когда на дороге бой начался, — зашептала опять Нюра.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех