Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуллен сăмах пирĕн базăра пур.
хуллен (тĕпĕ: хуллен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ӗҫлеттерме пуҫлатӑп, — тет Григорий хуллен, сехет ҫине пӑхса.

— Включаю, — негромко говорит Григорий, глядя на часы.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫӑлтӑрсемпе ҫуталса выртакан ҫеҫенхир, шыв хӗрринчен килекен уҫӑ сывлӑш, лаша ури такӑртатни, кӗпе ӑшнех кӗрсе ҫӳҫентерекен уҫӑ ҫил, — ҫаксем пурте хӑнӑхнӑ тата чӗрене килӗшӳллӗ япаласем пулнипе Артамашов часах савӑнса кайрӗ, вара, лашине уттипе ярса, хуллен кӑна юрлама пуҫларӗ: «Ҫырмиех те тӑрӑх, тарӑн ҫырма тӑрӑх…»

Степь под звездным небом, прохлада, идущая от реки, дробный стук копыт, свежий ветер, лезущий под рубашку, — все это было так привычно и мило сердцу, что Артамашов сразу повеселел и, пуская коня на шаг, негромко запел: «По яру, да по глубокому…»

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шӑплӑхра вӗсен ҫунаттисем вӑшлатни хуллен илтӗннӗ.

И чуть слышно было в тишине, как звенели их крылья.

Акӑшсем // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 25–26 стр.

«Шыв хуллен юхать пулсан та, усӑсӑр мар, — шутлать вӑл. — Эпӗ вара пурнатӑп…»

«Вода хоть и тихо течет, — рассуждал он, — но все ж таки не без пользы… а я живу…»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Йӗри-тавра шӑп, ҫатан леш енче кӑна шӑрчӑксем йӑлӑхтармалла чӗриклетеҫҫӗ тата йывӑҫ тӑррисем хуллен пӑшӑлтатаҫҫӗ.

Вокруг было тихо, лишь надоедливо звенели кузнечики за плетнем и слабо шептались верхушки деревьев.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ун вырӑнне ҫын тупас пулать, — терӗ те Кондратьев хуллен, хӑй лайӑх пӗлекен коммунистсенчен пӗрлехи пухура кама сӗнмеллине аса илсе пычӗ.

И стал припоминать, кого из хорошо известных ему коммунистов можно было бы рекомендовать общему собранию.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫапах та ҫак хӑрушӑ хирте, пӗчӗкҫеҫ те сӗвекрех сӑрт ҫинче, ирхинехи пекех, ӗнтрӗкре хуллен ҫеҫ ҫуталса пӗччен шурӑ хурӑн ларать.

На этом поле, на небольшом голом пригорке, как и утром, стояла и тихо светилась в сумерках одинокая белая береза.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Мулкач!» — чухласа илчӗ те Юргин, аллисене хуллен ҫеҫ малалла тӑсса, кукленсе ларчӗ.

«Заяц!» — понял Юргин и присел, осторожно протягивая руки.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Снаряд ҫурӑласса кӗтнипе пӗтӗм чун-чӗри тӑвӑнса тӑрать пулин те, таҫта шалта, чунӗ тӗпӗнче, пӗчӗкҫеҫ ҫӑлкуҫӗ пек, ҫаплах-ха шанчӑк пекки, хуллен ҫеҫ пулин те, тапса тӑрать, ҫакӑ хӑрушлӑх чиперех иртсе каясса шанатех вӑл — унтан вара…

Но хотя все его существо и замирало от ожидания, где-то в глубине души, как родничок, все струилась и струилась надежда, что все кончится благополучно, и тогда…

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӑманӗ халь те вӗҫтерме пӑрахман-ха, анчах хуллен ҫеҫ вӗҫтерет.

Все еще вьюжило, но уже легко.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Блиндаж кӗтессинче, пӗчӗкҫеҫ шӑтӑкра, хуллен ҫеҫ шӑши вучӗ пек ҫутӑ мӗлтлетет.

В углу блиндажа, в маленькой нише, тихо мерцала коптилка.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑна хуллен ҫеҫ траншейӑна антарчӗҫ.

Его осторожно спустили в траншею.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫынсем ҫӗр пӳртсемпе хӳшӗсене пытана-пытана ларнӑ, — вӗсем ларнӑ ҫӗрте, чӑрӑш лӑсси витӗр аран ҫеҫ тухса, хуллен кӑна тӗтӗмсем йӑсӑрланаҫҫӗ.

Все люди прятались в землянках и шалашах — над ними, едва пробиваясь сквозь хвою, тихонько курились дымки.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Сволочь! — терӗ Олейник та хуллен.

— Сволочь! — тоже тихонько сказал Олейник.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лешӗ, йынӑшса илсе, йытӑ ҫӗмӗрчӗ айнелле вӑркӑнчӗ, анчах ҫавӑнтах ҫӗкленсе, хуллен ҫеҫ: — Ан хӗне! — терӗ те макӑрса ячӗ.

Застонав, тот отлетел под куст крушины, но быстро поднялся и, опираясь на ладони, тихонько сказал: — Не бей! — и заплакал.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Йывӑҫ тӗмисенчен тыткаласа, вӑл чарӑнса тӑчӗ те хуллен ҫеҫ кӑшкӑрса илчӗ:

Цепляясь за кусты, он остановился, слабо крикнул:

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Темиҫе секундран вӑл ӑна хуллен ҫеҫ чӗнсе пӑхрӗ:

И через несколько секунд тихонько окликнул:

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тарланӑ питне шӑлса илсе, ыттисем ан илтчӗр тесе, вӑл Озерова хуллен ҫеҫ пӗлтерчӗ:

О результатах своей разведки он доложил Озерову так, чтобы не слышали другие:

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей тарласа кайнине асӑрхаса, Умрихин пӗшкӗнчӗ те ун ҫамкипе тӑнлавӗсене хуллен ҫеҫ вараланчӑк тутӑр татӑкӗпе шӑлса илчӗ.

Заметив, что Андрей вспотел, Умрихин нагнулся над ним, осторожно обтер его лоб и виски грязной тряпицей.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пуҫӗ те ӗнтӗ хуллен кӑна мар, пӑхӑр чан пек янӑрать.

И голова уже не звенела, а гудела колокольной медью.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех