Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шуса (тĕпĕ: шу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сулӑ хура шыв ҫийӗпе сасӑсӑр шуса пычӗ.

Плот бесшумно скользил по черной воде.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тата йӑпанаятӑн ӗнтӗ: ав, ҫӳлелле шуса улӑхакан темиҫе тӑмсай ҫине-ҫинех санӑн ятна калаҫҫӗ, акӑ хӑпарса ҫитрӗҫ, санпа юнашар е тата ҫӳлерех вырнаҫса ларчӗҫ.

Еще можешь утешаться тем, что несколько ползущих вверх дураков будут усердно твердить твое имя, пока не подползут усесться либо рядом с тобой, либо еще повыше.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Гадаутов ун ҫумӗнчен иртсе кайрӗ, анчах ҫурӑмӗ ҫинче йывӑр япалана туйсан айккинелле сикрӗ, Мордкин вара ҫулташӗн хул пуҫҫинчен шуса анчӗ, вӗрен ҫинчи кӗпе-йӗмле усӑнса тӗм ҫине лаплатрӗ; вӑл ӑнран кайрӗ.

Гадаутов прошел мимо, то, чувствуя на спине тяжесть, отскочил в сторону, а Мордкин скользнул по его плечу и плашмя упал в кусты, согнувшись, как белье на веревке; это был обморок.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Вӗсен кӳлеписем тайкалана-тайкалана тӗттӗмре ҫухалчӗҫ те — пӗлӗт хыҫӗнчен уйӑх шуса тухрӗ, леш енчи ҫыранӑн инҫетри йӗрне канӑҫсӑр йӑлтӑртату ӑшне пытарчӗ.

Когда их фигуры, раскачиваясь, ушли во мрак, — из-за туч выглянула луна и затопила тревожным блеском далекую линию противоположного берега.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Бурль алӑкран ҫатӑрласа тытрӗ, урайне шуса анма тытӑнчӗ.

Бурль ухватился за дверь и начал сползать на пол.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Кӑштах шухӑшласан Том кресло ҫинчен шуса анчӗ те — тивӗҫлӗхне ҫухатманнине кӑтартса сад пахчинелле утрӗ, тӗл пулакан ҫынсенчен ыйтса пӗлме тӗв турӗ.

Подумав, Том слез с кресла и с достоинством направился в сад, мечтая узнать кое-что от встреченных людей.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Ҫав каҫах, ҫил-тӑвӑл вӑхӑтӗнче, ту хысакӗнчен ҫапӑннӑ та ҫав чакӑл — унӑн никӗсӗ шуса аннӑ, ҫирӗп шайлашу пӑсӑлнӑ.

В ту же ночь ее штормом ударило об откос — верхним краем, должно быть, — основание сползло, и устойчивое равновесие нарушилось.

Фергюсон ҫинчен хывнӑ халап // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 192–197 с.

Кист аялалла тӗтреллӗн тинкерчӗ, унтан, ӳкесрен хӑй те аран-аран тытӑнса юлса, каялла шуса чакрӗ, аллине сӑмса тутрипе туртса ҫыхрӗ.

Кист взглянул вниз; затем, еле удержавшись от падения сам, отполз и перетянул руку платком.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Ҫак самантра йывӑҫ ҫинчен ҫӗре пӗчӗкҫӗ коралл ҫӗленӗ шуса анчӗ, Вита чӗр куҫҫинчен сӑхрӗ.

маленькая коралловая змея, упав с дерева, вонзила ему зубы в колено и умерла.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Унтан эсир, кӑмӑлӑр пулсан, малалла — хырӑмпа шуса

Там вы можете проползти на брюхе, если хотите.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Ас тӑвӑм авӑрӗнчен — унти тӗтреллӗ мӗлкесене сире-сире — тутӑр пӗркеннӗ хӗрарӑм сӑнарӗ уҫӑмлӑн шуса тухрӗ; ҫак сӑнар йӗрӗсен ӗлкине хӑвӑрттӑн ҫухатса Полина Турнейль сӑнарӗпе пӗрлешсе кайрӗ те… вӑл пулса тӑчӗ.

Из глубины памяти, раздвигая ее смутные тени, отчетливо вышел образ закутанной в платок девушки; образ этот, стремительно потеряв очертания, слился с образом Полины Турнейль и стал ею.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Вӑл ҫакна Полинӑн аллисене чуп тунӑ чухне каланӑ вӑхӑтра хулан тепӗр кӗтесӗнче арҫыннӑн уҫӑмсӑртарах сасси телефон провочӗпе уҫлӑхран уҫлӑха шуса калаҫӑва ҫак сӑмахсемпе вӗҫлерӗ:

Когда он говорил это, целуя ее руки, глуховатый мужской голос, скользя по телефонному проводу из пространства в пространство, оканчивал разговор следующими словами:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ҫи витти хыҫӗнчен хӗвел шуса тухрӗ, картише тата решеткеллӗ чӳрече ӑшне ҫутатрӗ.

Солнце, выскользнув из-за крыши, озарило двор и глубину решетчатого окна.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Анчах Данион Шамполиона тытса тӑра-кан пиҫиххи тӑхи авӑнать те аялалла шуса анать, ҫапла пассажир икӗ ҫыннӑн пӗр виҫелӗхне пӑсать.

Пряжка ремней, державших Шамполиона, погнулась, скользнув вниз, и пассажир нарушил общее равновесие.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Гирам капитан горизонта пур енчен те тӗмсӗлсе сӑнать, анчах нумаях пулмасть шуса иртсе кайнӑ карапӑн йӗрри-палли ниҫта та курӑнмасть.

Как ни осматривал горизонт капитан Гирам, — нигде не было видно следов недавно проскользнувшего судна.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Нок хуллен ҫӗрелле, платформа айне шуса анчӗ.

Нок тихо скользнул вниз, под платформу.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Груз платформи ҫине сиксе хӑпарсан вӑл малта мӗлтлетекен хӗрлӗ хунар аялалла шуса аннине курчӗ, ун хыҫҫӑн тепри, виҫҫӗмӗшӗ; Нок хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ, унта та — тормоз площадкисенчен аялалла — хӗрлӗ хунарсем канӑҫсӑррӑн ывӑтӑнаҫҫӗ, хыпашла-хыпашла пур еннелле те ҫутатаҫҫӗ.

Вскочив на грузовую платформу, он увидел, как впереди скользнул вниз прыгающий красный фонарь, за ним второй, третий; сзади, куда обернулся Нок, тоже прыгали с тормозных площадок настойчивые красные фонари, шаря и светя во всех направлениях.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Плед ури патнелле шуса аннӑ.

Плед спустился к ногам.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Кӗтмен ҫӗртен пусма слон улӑхнӑ чухнехилле чӗриклетрӗ, унтан хӗвелӗн лутра пайӑркисен айӗпе палуба ҫине мӗлке шуса хӑпарчӗ, ун хыҫҫӑнах, нумай шухӑшланипе тата утнипе халран кайнӑ сӑн-питлӗ, кӗленче пек тӑп-тӑр урӑ урисемпе ҫирӗппӗн ярса пусса, штир-борт тӗлӗнче калпаксӑр Дюк капитан курӑнса кайрӗ.

Внезапно сильно как под слоном заскрипели сходни, и на палубу под низкими лучами солнца вползла тень, а за ней, с измученным от дум и ходьбы лицом, без шапки, твердо ступая трезвыми ногами, вырос и остановился у штирборта капитан Дюк.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Вӑл куҫӗсене унталла-кунталла куҫаркаларӗ, унтан кӑшкӑрсах ячӗ: куҫ анлӑшне лекекен пур ҫӗрте те — ҫӳхе курӑк хушшинче — кубоксем, ҫӳхе мӑйлӑ вазӑсем, алтӑрсемпе куркасем тата фантастикӑлла савӑтсем лараҫҫӗ е айккӑн выртаҫҫӗ; вӗсен ылтӑн хӗлхемӗсем ҫӑлтӑр юхӑмӗлле сывлаҫҫӗ те йӑрлатаҫҫӗ тейӗн, вӗсен хушшинче пулӑсем кумаҫҫӗ, хура раксем йӑраланаҫҫӗ, улиткӑсем суккӑр мӑйракисене ҫӗкле-ҫӗкле ылтӑн япаласен хӗрринче шуса ҫӳреҫҫӗ, вӗсен айккисенче — курӑни-курӑнми хурса тухнӑн туйӑнакан чулсен тӗлӗнмелле эрешӗсем.

Он продолжал шарить глазами дальше и вскрикнул: везде, куда проникал взгляд, стояли или валялись на боку среди тонкой травы — кубки, тонкогорлые вазы, чаши и сосуды фантастической формы; золотые искры их, казалось, дышали и струились звездным потоком, меж ними сновали рыбы, переваливались черные раки, и улитки, подняв слепые рожки, ползали по их краям, осыпанным еле заметными в воде, выложенными прихотливым узором камнями.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех