Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илет (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл юлашки чӗппине илет те тинӗс урлӑ вӗҫсе каять.

Он взял последнего сына и полетел с ним через море.

Ҫӑханпа чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара вӑл тепӗр чӗппине илет те ҫавӑн пекех тинӗс урлӑ вӗҫсе каять.

Потом старый ворон взял другого вороненка и также понес его через море.

Ҫӑханпа чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тилӗ вара ашне ярса илет те калать: — Ҫӑхан тус, санӑн тата ӑсу пулсан, эсӗ чӑнах та патша пулнӑ пулӑттӑн! — тет.

Лисица подхватила и говорит: — Ах, ворон, коли бы еще у тебя и ум был, быть бы тебе царем.

Ҫӑханпа тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шӑши хӑйне ырӑлӑх тӑвӑп тенинчен арӑслан кулса илет те ӑна ярать.

Лев засмеялся, что мышь обещает ему добро сделать, и пустил её.

Арӑсланпа шӑши // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акӑ, вӑрмана пырса кӗрет те мӑйракисемпе турата ҫакланать; хай арӑслан кӑна ярса та илет.

А как пришел в лес, запутался рогами за сучья, и лев схватил его.

Пӑлан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Качака таки итлеменнине курсан, карчӑк патак илет те хӗнесе хӑваласах ярать.

Старуха видит, что козел не пронимается, взяла палку и прибила его.

Ӗнепе качака таки // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пурттине илет те йывӑҫа каса пуҫлать.

Он взял топор и стал рубить дерево.

Пуртӑпа пӑчӑкӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чашкине хӑй патнерех лартасшӑн пулса, вӑл ӑна туртса илет те ӳкерсе ҫӗмӗрсех пӑрахать.

Он хотел ее подвинуть, да уронил и разбил.

Аслашшӗпе ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах вӑл тин аса илет: кирлӗ хатӗрсене хӑйпе пӗрле илсе килмен иккен.

Но здесь он обнаружил, что не захватил с собой необходимых приспособлений.

LXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Бенито хӑй лашине шпорӑпа тӗртсе илет.

Бенито пришпорил лошадь.

LV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эль-Койот лашана йӗвенӗнчен ярса илет, ыттисем виҫҫӗшӗ юланут ҫине тапӑнаҫҫӗ.

Эль-Койот схватывает лошадь под уздцы, а трое остальных бросаются на всадника.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Фелим ӑна, хӳшӗри урӑх япаласене курнӑ пек мар, час-часах курса илет, мӗншӗн тесен вӑл кирек ӑҫталла пӑхсан та, унӑн куҫӗсем пӗрмаях хӑва корзинка ӑшӗнчи астаракан савӑт ҫинелле ҫавӑрӑнса пӑхаҫҫӗ.

Фелим видит ее чаще, чем какой-либо другой предмет в хижине, потому что куда бы он ни смотрел, его глаза все время возвращаются к соблазняющему сосуду в ивовой плетенке.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кусем хыҫӗнчен тӳре Бауакаспа уксаха чӗнсе илет.

Тогда позвали Бауакаса и калеку.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑйне икӗ хур илет те: — Акӑ эпир те хурсемпе виҫҫӗн пултӑмӑр, пурне те пӗр пек тиврӗ, — тет.

А себе взял двух гусей: «Вот, говорит, и нас трое с гусями,— все поровну».

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫук ҫын пӗр хурне илет те, улпутпа арӑмне парса калать: «Ак эсир хурпала виҫҫӗн пултӑр, — тет; тепӗр хурне ывӑлӗсене парать: — Акӑ эсир те хурпала виҫҫӗн, — тет; тата тепӗрне хӗрӗсене парать: — Акӑ эсир те ӗнтӗ виҫҫӗн пултӑр», — тет.

Бедный мужик взял одного гуся — дал барину с барыней и говорит: «Вот вас трое с гусем»; одного дал сыновьям: «И вас, говорит, трое»; одного дал дочерям: «И вас трое».

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут хурсене илет те калать: «Тавтапуҫ сана ку хурсемшӗн!

Барин говорит: «Спасибо за гусей!

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрӗсене ҫунат парать: «Эсир килтен час вӗҫсе каймалла, акӑ сире пӗрер ҫунат. Юлашкине хамах илӗп», — тет те хӑйне пӗтӗм хур илет.

А дочерям дал крылья: «Вы, говорит, скоро из дома улетите, вот вам по крылышку. А остаточки себе возьму\!» — и взял себе всего гуся.

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хайхискер ҫӗҫӗ илет те, хур пуҫне касса илсе, улпута тыттарать: «Эсӗ кил пуҫӗ, ак сана пуҫ», — тет; унтан, ӑйхине касса илсе, улпут арӑмне парать: «Санӑн, килте ларса, кил тирпейне кӳрсе пурӑнмалла, акӑ сана ӑйхи, — тет; урисене касса, ывӑлӗсене парать: — Акӑ сире урисем, аҫӑр ҫулӗпе ҫӳремелле пултӑр», — тет.

Взял ножик, отрезал голову и говорит барину: «Ты всему дому голова, тебе голову»; потом отрезал задок, подает барыне: «Тебе, говорит, дома сидеть, за домом смотреть, тебе задок»; потом отрезал лапки и подает сыновьям: «Вам, говорит, ножки — топтать отцовские дорожки».

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӑл хӗрне алла илет, ывӑлне ҫавӑтать те тухса утать.

Маша взяла девочку на руки, а мальчика повела за руку.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла магнита кирек мӗнле кассан та, пӗр вӗҫӗ унан туртса илет, тепӗр вӗҫӗ тапса ярать.

И как его ни разломи, все с одного конца он будет выпирать, а с другого втягивать.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех