Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳреме (тĕпĕ: ҫӳре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Танчанкӑра ҫӳреме вӗреннӗ те, улӑм турттарас килмест-им?

Привык в тачанке ходить, а солому возить не желаешь?

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кунта халӑхпа ҫӳреме савӑнӑҫлӑрах та.

С обозом ездить даже веселей.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ирсерен, апат ҫинӗ хыҫҫӑн, генералсем уҫӑлса ҫӳреме тухаҫҫӗ, таврӑннӑ хыҫҫӑн ҫӗнӗ почтӑпа паллашаҫҫӗ, курма пынӑ тӑванӗ-хурӑнташӗсене, палланӑ ҫыннисене йышӑнса калаҫаҫҫӗ, кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн пӗр кана ыйха туртаҫҫӗ те ун хыҫҫӑн пӗчченшерӗн хӑйсен пӳлӗмӗсенче ӗҫлесе лараҫҫӗ.

По утрам, после завтрака, генералы шли на прогулку; возвращаясь, разбирали почту, принимали навещавших их родных и знакомых, обедали, после «мертвого» часа порознь занимались в своих комнатах.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Август пуҫламӑшӗнче, пӗр тӑптӑм уяр ҫанталӑклӑ кунхине, Листницкипе Атарщиков хула тӑрӑх ҫӳреме тухса кайрӗҫ.

Уже в первых числах августа, в погожий солнечный день, Листницкий пошел однажды с Атарщиковым по городу.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Малтанах вӑл лутӑрканса пӗтнӗ кителӗпе ҫӗнех мар карттусӗшӗн именерех пынӑччӗ, анчах юлашкинчен, фронтовикӑн, уйрӑмах хӑйӗн, паян кӑна вакун ҫинчен аннӑскерӗн, ҫи-пуҫ пирки пит вӑтанса ҫӳреме кирлӗ те мар тесе шутларӗ.

Вначале он испытывал некоторое стеснение за свой помятый китель и несвежую фуражку, но потом решил, что фронтовику, пожалуй, и нечего стыдиться своей внешности, а тем более ему, только сегодня покинувшему вагон.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Июлӗн 7-мӗшӗнче казаксен учӗсем столицӑн шашка сарнӑ урамӗсем тӑрӑх чӗрнисемпе чаклаттарса ҫӳреме пуҫлаҫҫӗ.

Седьмого июля копыта казачьих коней уже цокали по одетым в торцовую чешую улицам столицы.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӗ вӑл, жалмерка пулнӑ майӗпелен, якарах ҫӳреме тӑрӑшакан пулчӗ; питне писевпе хӗретсе хитрелетет, шукӑль ҫӳрет, хуторта вӑй питти казаксем ҫитменнипеле, вун тӑватӑ-вун пилӗк ҫулхи арҫын ачасене те кӗретех йышӑнать.

А по жалмерскому своему положению усиленно ухаживала за собой: румянилась, наводила красоту и за недостатком взрослых казаков принимала ребятишек лет по четырнадцати и больше.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий путмар сакки ҫине пырса ӳпӗнчӗ те аса илӗвӗсенче каллех хӑй тап-таса тухнӑ, анчах вӑхӑт шӑлса питӗрнӗ пурнӑҫ сукмакӗсем тӑрӑх аташса ҫӳреме пикенчӗ.

Григорий упал на нары, хотел еще блуждать в воспоминаниях по исхоженным, заросшим давностью тропам.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чӑн та, окопсенче вӑрах вӑхӑт ларма тӳр килнӗшӗн казаксем ытларах тарӑхаҫҫӗ — служба йӗрки вӗсене вырӑнтан-вырӑна куҫса ҫӳреме хӑнӑхтарнӑ.

Несомненно, казаки болезненней реагируют на вынужденное сиденье в окопах — по роду службы привыкли к постоянному движению.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кам, сан шутпа, ҫак листовкӑсене пӑрахса ҫӳреме пултарнӑ? — ыйтрӗ Листницкий.

Кто, думаешь, мог бы разбросать эти воззвания? — обратился к нему Листницкий.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчука тӑнланӑ хушӑра Листницкий, хорунжие ҫур сӑмахран ҫапса хуҫас пек, тӗлсӗррӗн аллипе хӑлаҫланса илчӗ, унтан ура ҫине сиксе тӑчӗ те ҫӗр пӳртре ҫиллессӗн каллӗ-маллӗ кумса ҫӳреме пуҫларӗ.

Листницкий, слушая Бунчука, сделал неопределенный жест, словно пытаясь прервать хорунжего на полуфразе, потом встал и зашагал по землянке, хмурясь.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пирӗн ҫӗр пӳртрех ав — ырлӑх ҫарран ҫӳреме пулать.

В нашей землянке — красота: босым можно ходить.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Йывӑр ҫӳреме

— Трудно ездить…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпир тылра ҫӳреме пуҫларӑмӑр.

А мы уже ходили по тылам.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пирӗн тупӑ тавра пилӗм таран пытанмалӑх алтас пулать, ҫӳреме вырӑн пултӑр…

А тут надо вокруг орудия ров отрыть, да чтобы он был глубже чем по пояс, с ходами сообщения.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку вырӑнта ҫӳреме хӑрушӑ.

Ехать в этом месте было опасно.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унта вӗсем илемлӗ сӑртсене курса ҫӳреме шутланӑ.

Поездка представлялась им красивой прогулкой в горах.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Николай Николаевич инструктора мӗн-мӗн тумалли ҫинчен каласа панине илтсен, Сергее ӗҫ вӑраха каяссӑн туйӑнчӗ: машинка ҫинче ҫаптарнӑ тетрадь хула тӑрӑх ҫӳреме кайӗ те, хӑҫан таврӑнасси паллӑ та пулмӗ.

Пока Николай Николаевич пояснял инструктору, что и как надо сделать, Сергей думал о том, что тетрадка его, размноженная на машинке, пойдет гулять по всему городу, и когда к нему вернется — неизвестно.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗвел тухсан, Сергей пасарта ҫӳреме ӗлкӗрчӗ.

А когда взошло солнце, Сергей гулял по базару.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Асфальт сарнӑ сарлака килкартине Дорофей хытӑ юрттарса пырса кӗчӗ, килкарти хуралҫине хапха уҫса кӗртнӗ чух кӑмӑллӑн кулса: «Асатте, куртӑн-и, Усть-Невински станицинчи ҫынсем еплерех ҫӳреме пӗлеҫҫӗ?» — тенӗ пек пӑхса илчӗ.

В просторный двор, покрытый асфальтом, Дорофей влетел бодрой рысью, приветливо улыбнулся дворнику, отворившему ворота, как бы говоря этой улыбкой: «Дедусь! Видал, как умеют ездить устьневинцы?»

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех