Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫукки сăмах пирĕн базăра пур.
ҫукки (тĕпĕ: ҫукки) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах ӗҫсем ҫиҫӗмле хӑвӑртлӑхпа урӑх майлӑ ҫаврӑнса кайсан тата пӗр вагон та стрелкӑран иртме пултарас ҫукки паллӑ пулса тӑрсан, хаярланса кайнӑ эсэсовецсем барака пысӑк ҫӑрапа питӗрсе илнӗ те тивертсе янӑ.

Но когда события развернулись с молниеносной быстротой и стало ясно, что ни один вагон уже не выйдет за стрелку, рассвирепевшие эсэсовцы заперли барак на здоровенный замок и подожгли.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӗр ҫинче Ягодка пуррипе ҫукки кама питех пӑшӑрхантарать?..

Кому же по-настоящему болеть — есть такой Ягодка на свете или нет его?..

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хома хӑй ҫул ҫинчен пӑрӑнса каяс ҫукки ҫинчен сӑмах парса ӗнентерчӗ…

Хома заверил, что — най его маме! — линию не перегнет…

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Тимлӗх ҫукки вӑл лайӑхрах вӗренме тӑрӑшманнинчен килет пулас.

— А невнимательность оттого, что еще нет, наверно, охоты заниматься как следует.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпӗ ӑна мӗнле те пулин ӳкӗте кӗртесси ҫинчен шухӑшлама пуҫларӑм, анчах ӳкӗтлени те пулӑшас ҫукки маншӑн паллӑ пулса тӑчӗ, мӗншӗн тесен Костя ҫемҫе кӑмӑллӑ, халь ӗнтӗ вӑл хӑй ҫинчен амӑшне ниепле те каласа парайрас ҫук.

Я принялся думать, как бы уговорить его, но мне стало понятно, что уговоры тут не помогут, так как Костя слабохарактерный и теперь уже не решится признаться матери.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Лобзик чееленет-и е чееленмест-и, эпӗ ӑна пӗлместӗп, анчах эпир хӑтланкаланинчен нимӗн усси те пулас ҫукки паллӑ.

Я не знал, хитрил Лобзик или не хитрил, но было ясно, что из нашей дрессировки никакого толку не вышло.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпӗ шкула кайрӑм та, Ольга Николаевна Шишкин мӗншӗн ҫукки ҫинчен ыйтсан, эпӗ ӑна: вӑл паян килмест пулмалла, мӗншӗн тесен эпӗ ӑна урамра тӗл пултӑм та, вӑл мана амбулаторие каясси ҫинчен пӗлтерчӗ, терӗм.

Я пошел в школу, и, когда Ольга Николаевна спросила, почему нет Шишкина, я сказал, что он сегодня, наверно, не придет, так как я его встретил на улице и он сказал, что идет в амбулаторию.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫапла шухӑшларӑм-шухӑшларӑм та, манӑн ҫирӗплӗх ҫукки паллӑ пулса тӑчӗ.

Вот я думал, думал, и наконец мне стало ясно, что у меня совсем нет воли.

Улттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫавӑн пек сӑмах парса ҫырнӑ заметкӑна Шишкин манран ҫырса илчӗ, тата вӑл хӑй тӑваттӑ паллӑран кая вӗренес ҫукки ҫинчен хушса хучӗ.

Шишкин целиком списал у меня это обещание и еще от себя прибавил, что будет учиться не ниже чем на четверку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпӗ лартӑм та, хам малалла лайӑх вӗренме пуҫласси тата урӑх нихҫан та иккӗ паллӑсем илес ҫукки ҫинчен пӗлтерсе, заметка ҫыртӑм.

Я сел и написал обещание учиться лучше и никогда больше не получать двоек.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫак ҫын ытлашши нумай ҫурса тултараяс ҫукки вӑл пурта епле тытнинченех лайӑх курӑнать.

Уже по тому, как он его держал, было видно, что этот дровосек не много нарубит.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Мӗскӗн, вӑл ларма вырӑн ҫукки ҫинчен те манса кайрӗ».

бедная, она забыла, что сесть не на что.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Серёжа вара хӑй Наҫтук асламӑш патне кайсан ӑна никам та асӑрхаттарусем парас, чӑкӑлташас ҫукки ҫинчен шухӑшларӗ.

И Сережа подумал, что когда он пойдет в гости к бабушке Насте, то уже никто там не будет придираться и делать замечания.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Женька лашапа ҫӳреме те, вӑйӑ пуҫарма та ӑста пулман, ҫавӑнпа ачасемшӗн вӑл ҫукки питех сисӗнмерӗ.

Женька не был ни коноводом, ни затейником; ребята скоро привыкли к тому, что его нет.

Женька // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Брянский вӗсене кунта малашне барон Штрайх пулас ҫукки, ҫӗнӗ, демократиллӗ йӗркесем пуласси ҫинчен пӗлтерсен, пурте ун аллине чӑмӑртама тытӑнчӗҫ, ачасем вара тусем еннелле, унта халӗ те барон Штрайх ларнӑ пек, хавхаланса шӑхӑрма пуҫларӗҫ.

Когда Брянский сказал, что уже не будет здесь барона Штрайха, а введутся новые, демократические порядки, все бросились жать ему руку, а дети принялись с увлечением свистеть в сторону гор, словно в них еще сидел сам барон Штрайх.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗрремӗш хулара тата малалла та тӑшман ҫукки ҫинчен разведка пӗлтерчӗ те, батальон аяла анма ӗлкӗреймен-ха.

Он также еще не успел спуститься вниз, хотя разведка докладывала, что и в первом городке и дальше противник не обнаружен.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Брянский рапорта тимлӗн итлерӗ, кӗреҫесем пурте пуррипе ҫукки ҫинчен ыйтрӗ, миҫе кубометр ҫӗр чавнине ҫырса илчӗ, унтан строя салатса яма ирӗк пачӗ.

Он внимательно выслушивает рапорт, спрашивает, не забыли ли случайно лопаты, записывает, сколько кубометров вырыто, и, наконец, разрешает распустить взвод.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эх, пӑшал ҫукки питӗ шел, Ленька!

 — Эх, ружья, жаль нету, Ленька!

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Хӗрлӗ Ҫар таҫта, пит те инҫетре, вӑл пуррипе ҫукки те тӗрӗссипе паллӑ мар-ха…

И где-то далеко-далеко Красная Армия, и даже неизвестно, есть ли она еще или нет…

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ӑна сиснӗ пулӗ, тесе пӑлханма тытӑнсан, мана вӑл хӑрушши нимӗн те ҫукки ҫинчен, унӑн партизансемпе ҫыхӑну тытмалли ҫинчен каласа ячӗ.

Когда я стал беспокоиться, что её заметили, она рассказала, что ничего страшного нет: просто ей нужно связаться с партизанами, и всё.

Фрося штурман // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех