Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл пӗвӗпе амӑшӗнчен нумай ҫӳллӗрех, хулран та амӑшӗнчен сарлакарах-тӑр, анчах ылтӑн евӗр сарӑ тӗксӗм ҫӳҫӗ вара амӑшӗнни пекех юри кӑтралатнӑн явкаланса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

7. Хусан хӑнисем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Афишӑсене тӗксӗм сарӑ хут ҫине ҫеҫ ҫаптарнӑ пулин те, клише ҫинчи чармак туратлӑ ватӑ юман аван курӑнать.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Унӑн тӗксӗм хӗрлӗ алӑкӗ урлӑ кӑшт чалӑшшӑн шурӑ пурӑпа «Делегатский!» тесе ҫырса ҫапнӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Павлушӑн кивелнӗ мундирӗ ыттисен ҫумӗнче ытла та тӗксӗм курӑнать.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Икӗ куҫӗнче те тӗксӗм сий пур иккен, — пӗлтерчӗ куҫ профессорӗ, палатӑран тухса.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Крыльца умӗнче тӗксӗм хунар кӑна ҫунать пулсан та, хӑш-хӑш кунсенче чирлӗ ҫынсем патне килмеллине ҫырса ҫапни лайӑх курӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Йӑлӑхтарчӗ мана тӗксӗм пурнӑҫ танати.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Уйӑх ҫути ҫӗнӗ чиркӗвӗн ылтӑн хӗрессисене илемлӗн ҫутатнине асӑрхарӗ те Эльгеев, Шӗнерпуҫӗнчи тӗксӗм шура хӗреслӗ йывӑҫ чиркӗве аса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Малалла вара — ҫӗрлехи хӑрушӑ тӗлӗк; икӗ ҫын сӗм тӗттӗмре ҫаврӑнать-сикет, вӗсем ухӑ йӗпписен шӑвӑнчӑк шӑхӑрӑвӗнчен пытанаҫҫӗ, халран кайнипе ӳкеҫҫӗ, упаленеҫҫӗ, вӗсенчен пӗри, пӑшалне сыхласа хӑварнӑскер, тилӗрсе хыҫалалла перет те перет, акӑ тинех тӗксӗм юхан шывпа кимӗ патне ҫитсе ӳкрӗҫ.

А дальше был страшный ночной сон, когда, кружась во тьме, кланяясь ползущему свисту стрел и падая от изнеможения, два человека, из которых один, сохранивший ружье, бешено стрелял наугад, — пробрались к темной реке и лодке.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Джесси чӗмсӗррӗн ларать, тӗкӗр умӗнчен чавсисемпе тӗревленнӗ; питне ал тупанӗсемпе ҫавӑрса тытнӑ та — хӑйне кӗнеке вуланӑ чухнехилле тӗсесе сӑнать; ҫапла нумай вӑхӑт иртрӗ, эпир каласа кӑтартнӑ истори кӑларса тӑратнӑ мӗн пур шухӑш ҫак авӑкра унӑн тӗксӗм ҫӳҫлӗ вӗри пуҫӗнче арпашӑнса йӗркеленсе ҫитрӗ, — хӑйӗн парнисемпе, ыйтӑвӗ-хистевӗпе.

Джесси сидела молча, поставив локти на подзеркальник; охватив ладонями лицо, она смотрела на себя так, как читают книгу, и когда прошло много минут, все мысли, какие может вызвать рассказанная нами история, перебывали в ее темноволосой пылкой голове, с дарами и требованиями своими.

ХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унӑн шухӑшласа хунӑ ӗмӗт татӑлӑвӗ ҫумне тӗксӗм киленӳ ҫав-ҫавах ҫыпӑҫасшӑн.

Темное удовольствие все еще примешивалось к ее обдуманному отчаянию.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ыйхӑн тӗксӗм урхамахӗ ӑна горизонт патнелле сиккипе илсе каять, унта вара нимӗн те ҫук, тулли нимӗн те.

Темный конь сна мчал ее к горизонту, за которым нет ничего, кроме полного ничего.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Аякри сӗтел патӗнче, тӗксӗм калпаклӑ пысӑках мар лампа ҫутинче, ӑна пӑхакан хӗрарӑм кресло ҫинче кӗнеке вуласа ларать.

У отдаленного стола, при свете небольшой, с темным абажуром лампы, расположилась в кресле, читая книгу, сиделка.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Курайманлӑхӗ унпа Джесси хушшинче вӗткеленет, Моргианӑсӑр пуҫне ыттисемшӗн вӑл вӑрттӑнлӑхра; вӑл — унӑн ылмашӗ, вӑлах — тискер те тӗксӗм кулӑпа.

Ее ненависть стояла между ней и Джесси, невидимая никому, кроме Моргианы, — ее двойник, с дикой и темной улыбкой.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Сирӗн тӗксӗм, хура мар.

У вас темные, не черные.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Решетке леш енче ҫирӗм тӑватӑ ҫулсенчи ҫамрӑк хӗрарӑм тӑрать: шӑрӑха пула хӗрелсех кайнӑ, ҫепӗҫ пичӗ кӑнпах хӗвелне пиҫсе хуралнӑ, кӑвак куҫӗсем ҫиҫеҫҫӗ, ҫӳҫӗ тӗксӗм, уҫӑ ҫамки ҫинчи нӳрлӗ, сенкер хӑюпа капӑрлатнӑ сарӑ шлепкин хӗрри сарлака; ҫаксем пурте Джесси чунӗнче хӗрхенӳ майлӑ туйӑм ҫуратаҫҫӗ.

За решеткой стояла молодая женщина лет двадцати четырех: тонкий загар ее нежного, раскрасневшегося от зноя лица, сияющие голубые глаза и темные волосы, — влажные на влажном, открытом лбу, под широким полем желтой шляпы, отделанной синей лентой, — снискали в сердце Джесси естественное сочувствие.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унта тӗксӗм симӗс брошантэтсен хушшинче шултра бриллиантсем, рубинсемпе ахах-мерчен ҫиҫеҫҫӗ.

Там, среди темно-зеленых брошантэтов, сияли крупные бриллианты, рубины и жемчуг.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Кавалери казармисен ҫумӗпе иртсен автомобиль сулахаялла, хула хӗрринчи тӗксӗм ҫутӑсем патнелле вирхӗнчӗ, пӑрӑнчӑксенче руле хиврен пӑркала-пӑркала Безант эрттеле ҫул пуҫламӑшне илсе ҫитерчӗ; кунта сӗм тӗттӗмре йывӑҫсемпе хупланнӑ пӗр хутлӑ кирпӗч ҫурт ларать.

Проехав мимо кавалерийских казарм, автомобиль кинулся влево, на глухие огни окраины, и, резко вертя руль на поворотах, Безант доставил компанию к началу шоссе, где стоял скрытый деревьями одноэтажный кирпичный дом, погруженный во тьму.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унӑн тӗксӗм ҫӳҫӗ кӗске те ҫӑра.

Темные волосы его были коротки и густы.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хӑйӗнчен хӑй кулма хӑтланнӑн тӗмсӗлнӗ те — умӗнче йӑлтӑркка, тӗксӗм куҫсене курать, вӗсем Гленара шеллевпе те эрлӗкпе тӗсеҫҫӗ.

Пытаясь выразить улыбкой, что улыбается по своему адресу, Гленар увидел темные, блестящие глаза, взглянувшие на него с сочувствием и досадой.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.