Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑп сăмах пирĕн базăра пур.
шӑп (тĕпĕ: шӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла шӑп тӑниех ӑна пит лайӑх тавӑрса калани вырӑнне пулчӗ.

Лучшим ответом на нее было последовавшее за ней молчание.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта ытла шӑп пулни те мӗне пӗлтерме пултарать?

А эта тишина, что она означает?

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак тӗлкӗшен ҫутӑ кӑна сӗм-тӗттӗм те шӑп кӗтесӗнче пурнӑҫ пуррине кӑтартса кӑмӑла сивӗтес ҫук пек ҫавӑрать.

Этот тусклый огонек — единственный признак жизни среди всепоглощающей тьмы и мертвой тишины города — казался каким-то приятным контрастом всему окружающему.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пур ҫӗрте те тӗттӗм, шӑп.

Все было погружено во мрак и глубокий сон.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Каларӑн та, — пӳлчӗ ӑна Иван, — юрать-ха, мӑшӑрӑм мана ун пирки шӑп вӑхӑтра систерме ӗлкӗрчӗ… мӗншӗн тесен Рада хуҫи, Аничка, тарса кайнӑ чух ман арӑма тӗл пулать те: Стайка, эс Ивана кала-ха, тет (мана пулать ӗнтӗ), Рада тарса каясшӑн мар, тет, тем пек ӑна тархасларӑм, тет, учительницӑна ан пӑрахӑр ӗнтӗ, вӑйпа та пулин хӑвӑрпа илсе кайӑр, тет.

— Ну вот, — перебил его Иван, — хорошо, что моя Стайка вовремя дала мне знать… потому что Аничка, хозяйка-то Радина, как бросилась бежать, встретила мою Стайку и говорит: «Вот что, Стайка, передай Ивану (мне, значит), что Рада не хочет бежать, сколько я ее ни умоляла, так уж вы не оставьте учительницу, насильно уведите ее с собой…»

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте шӑп пулса тӑчӗҫ.

Прошла минута гробового молчания.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каллех шӑп пулчӗ, виллине асӑнса йӗрекен ачасен сасси те Мердевенджиевӑн хулӑн сасси кӑна илтӗнсе тӑчӗ…

Снова воцарилась тишина; звучали только голоса детей и Мердевенджиева, певших заупокойные песнопения…

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑланта масар ҫинчи пек шӑп; пӗр сывӑ чун та ҫук темелле.

В чулане стояла могильная тишина; казалось, в нем нет ни живой души.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Таврара — тупӑкри пек шӑп.

Вокруг — могильная тишина.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗлетӗп, ҫавӑнпа шӑп пул тесе калатӑп та!

— Знаю, потому и говорю: молчок!

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каллех шӑп пулса тӑчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх кӑмӑлӗ хӗрсе ҫӗкленсе пычӗ, усал Голоса — пӗтӗм инкекшӗн пӗртен пӗр вӑл кӑна айӑплӑ пулнӑскере — граф илсе килме хушнӑ чух халӑх ҫилли шӑп кӑна тулса ҫитрӗ.

Общее напряжение возрастало и, наконец, стало невыносимым, когда граф приказал привести коварного Голоса — виновника его несчастия.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Килсе тухать-ҫке ҫавӑн пек инкек, чӑнах, шӑп кӑна ҫак касмак Шериф умӗнче.

И надо же было так случиться, что здесь оказался этот дубина Шериф!

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пульӑ шӑп кӑна ҫум курӑка ҫакланчӗ.

Пуля снова попалав бурьян.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑп кӑна ҫакӑ, эфенди, — терӗ вӑл.

— Это он и есть, эфенди, — проговорил он.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗксен вӑхӑчӗпе шӑп кӑна икӗ сехетре.

— В два часа по турецкому времени.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳлӗме тирпейлемен, шӑп та пушӑ; пӗрре пӑхса илсенех кунта авланман каччӑ пурӑнни паллӑ.

В комнате было неубрано, тихо, пусто; все говорило о том, что в ней живет беспечный холостяк.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Таҫта инҫетре юрлаҫҫӗ пулмалла, тесе шухӑшне илчӗ Кралич, инҫетре юрланине пула сасӑ илемсӗр янӑрать, ҫывӑхра илтӗннӗ пек туйӑнсан та, ҫак вырӑн ытла шӑп пулнипе кӑна ҫакӑн пек уҫҫӑн илтӗнет пулас…

Кралич решил было, что это поют где-то далеко, а из-за монастырской тишины звуки кажутся близкими и какими-то искаженными…

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хайхискер чылай вӑхӑт иртсен тин халран кайса ҫитнине туякан пулчӗ, ытла ӗшеннине чӑтаймасӑр ҫывӑрса та кайрӗ, анчах шӑп ҫӗр варринче чӗтреве ӳксе куҫне уҫрӗ.

Наконец природа победила; силы Кралича были исчерпаны до дна, и, не устояв перед неодолимой потребностью в отдыхе, он уснул, но среди ночи вздрогнул и открыл глаза.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм уҫӑ аслӑксем ытла кичем те шӑп, пӗтӗм картиш тавра курӑнаҫҫӗ.

Темные ряды открытых галерей, мрачных и безжизненных, окружали двор.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех