Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗччен сăмах пирĕн базăра пур.
Пӗччен (тĕпĕ: пӗччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Никам та ҫук кунта, иртенпех пӗччен пӑнтӑхса ларатӑп.

— Да нет тут никого, с утра один гнию!

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь ӗнтӗ ӑна вӑхӑта тӑр пӗччен ирттересси ытлах та кичем пек туйӑнать.

Теперь ему тошно было коротать минуты одиночества.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗвел анас умӗн озеровецсем сайра-хутра кӑна санитарнӑй машинӑсене тата пӗччен пыракан икӗ кустӑрмаллӑ урапасене тӗл пулкаларӗҫ, пӗтӗмпех тӗттӗмленсе ҫитсен вара, полк пӗр кӑшт ҫеҫ палӑракан, ҫын пачах та тенӗ пек ҫӳремен ҫулпа кӗр лӑскаса тӑкнӑ пысӑк хутӑш вӑрмана ҫитсе кӗчӗ.

Перед закатом озеровцам лишь изредка попадались санитарные машины и одинокие двуколки, а с наступлением полной темноты полк вступил едва заметным, почти непроезжим проселком в большой смешанный лес, обтрепанный осенью.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кил-ҫуртсӑр пӗччен ула кураксем, япӑх ҫанталӑкра ҫын пӑрахса хӑварнӑ итемсемпе утӑ куписем ҫинче шухӑша кайнӑн пӑхса ларнӑскерсем, халь ӗнтӗ ҫиле хирӗҫле вӗҫсе хӑпарма пуҫларӗҫ.

Одинокие вороны, задумчиво сидевшие до этого на заброшенных токах, начали взлетать против ветра.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑрманта, шалта ӗнтӗ тӗттӗм, анчах пӗчӗк уҫланкӑсенче, ҫутӑра, пӗччен чӑрӑшсем халь те-ха хӗрлӗ тӗслӗ ҫутӑлса, йӑлкӑшса лараҫҫӗ.

В глубине леса уже стояли густые сумерки, а на полянках, при хорошем свете, горели в багрянце одинокие ели.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юристла пӑхсан — иккӗн, — килӗшрӗ Яхно, — анчах чӑннипе илсен — эсӗ пӗччен!

Юридически двое, — согласился Яхно, — но фактически — один ты!

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Пӗччен пӗтем, — шухӑшласа илнӗ вӑл, — вара ӗҫӗ те пӗтӗ!

«Пропаду один, подумал он, — и концы в воду!

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗччен кӑна юлсан вӑл кунӗпех, пурӑш пек, горницӑри пӗчӗк кӑмака хыҫӗнче ларнӑ-мӗн.

Оставшись один, он весь день сидел в горнице за подтопкой, как барсук в норе.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой мӗн шухӑшпа ҫавӑн пек калаҫнине Марийка ӑнланса илеймерӗ-ха, анчах халь Лозневой пӗччен ҫӗрте пӳртри пек мар, пачах урӑхла калаҫнине кура, Марийка сыхланма пуҫларӗ.

Марийка еще не понимала, к чему Лозневой ведет речь, но, видя что-то говорит не так как один в землянке, что-то насторожило Марийку.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийкӑпа вӑл кашни кунсерен ытларан та ытларах калаҫакан пулнӑ, ҫине тӑрсах унпа пӗччен юлма май шыранӑ.

Он с каждым днем становился разговорчивее с Марийкой и настойчиво искал случая побыть с ней наедине.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗччен хуҫалӑх еннелле турта пуҫларӗ-им?

— К единоличной жизни потянуло?

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лопуховсен килӗнче пӗр талӑк выртнӑ хушӑра вӑл ӑнланса илчӗ: ют ҫынсем хушшинче пӗччен пурӑнма йывӑр пулать.

За одни сутки, пока лежал в лопуховском доме, он понял, что одному ему будет трудно жить среди чужих людей.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрее вӑл хӑй пытарасшӑн пулнӑ, унтан вара — тӑр пӗччен юлсан — вӑл тӑтӑшах вил тӑпри ҫине ҫӳреме ӗмӗтленнӗ.

Она хотела сама похоронить Андрея, а потом, в горьком одиночестве своем, ходить к его могиле.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл вӗт чул кӑчӑртатнине, туратсем ҫӑт-ҫат тунине, унтан вара Озеровӑн вирлӗ сассине илтнӗ, — илтнӗ те, хӑй пӗччен ҫеҫ тӑрса юлнине кура, сасартӑк хӑраса ӳкнӗ.

Он слышал, как хрустят мелкие камни, как трещат ветки, а затем громкий голос Озерова, — услышал, и увидев, что остался один, испугался.

XXIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хыҫалта, вӑрман хӗрринче пӗччен ларакан чӑрӑш ҫумне пӗр снаряд ҫитсе ҫапӑнса, ҫурӑлса кайрӗ.

Позади, у одиноко стоящей ели на краю леса разорвался снаряд.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсемшӗн пулсан халь пӗтӗм ҫапӑҫу та пӗр пӗчӗкрех ҫӗр татӑкӗ ҫинче, хӑйсен пӗччен ларакан туппи тавра ҫеҫ пулса иртет.

Весь бой для них сосредоточился на небольшом клочке земли вокруг их одинокой пушки.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вара пӗччен юлнӑ тупӑ патӗнче каллех ӗҫ вӗреме пуҫларӗ.

У одинокой пушки вновь закипела работа.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Команднӑй пунктран ҫӗрӗпех ниҫта та тухман вӑл; пӗтӗм вӑхӑта тенӗ пек пӗччен хӑйӗн походнӑй палаткинче ирттернӗ.

Он всю ночь никуда не выходил из командного пункта; все время провел один в походной палатке.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Тӑхта, атя-ха ҫавӑнталла! — терӗ те сасартӑк Яхно, шинель аркисене сиркелесе, хӑвӑрттӑн лупашкаран сӑрт ҫинелле улӑхрӗ те пӗр пӗччен ларакан шӑлан тӗми патнелле утрӗ.

— Стой, пойдем вон туда! — неожиданно предложил Яхно и быстро, раскидывая полы шинели, пошел из лощинки на пригорок, где виднелся одинокий куст шиповника.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн пӗччен пулас килчӗ.

Хотелось побыть в одиночестве.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех