Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑннӑ (тĕпĕ: тӑхӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ют ҫын ӗҫне хисеплени ӗнтӗ, — терӗ панама тӑхӑннӑ старик.
Так сказать, уважение к чужому труду, — произнёс старичок в панаме.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Панама тӑхӑннӑ старик, ҫаплах ҫӳлте лараканскер, сехетне кӑларса пӑхрӗ: тата хӗрӗх минутран Мускав пулать.
Старичок в панаме, сидя на третьей полке, вынул часы: — Через сорок минут Москва.

Панама тӑхӑннӑ старик чи ҫӳлех хӑпарса ларнӑ.
Старичок в панаме сидел уже на третьей полке.

— Ҫапла ҫав! — терӗ вара панама тӑхӑннӑ старик те.
— Н-нда-с! — заметил старичок в панаме.

Панама тӑхӑннӑ старик портфельне чӗркуҫҫи ҫине хӑяккӑн вырттарса Борьӑна пӑхса илчӗ.
Старичок в панаме поставил ребром на коленях большой портфель и обратился к Боре:

— Эпир кӑшт ҫеҫ шӑвӑпӑр та ҫамрӑк ҫын ҫакӑнта пӗр хӗррине ларӗ, — терӗ панама тӑхӑннӑ старик.
— Мы немного потеснимся, а молодой человек сядет здесь, с краешку, — сказал старичок в панаме.

Кӑвак кепкине хӑяккӑнтарах тӑхӑннӑ, хура пиншакне ярханах янӑ.
Серая кепка сидела криво на его голове, чёрная курточка распахнулась.

Панама тӑхӑннӑ пӗр пӗчӗк старик Борьӑна курчӗ те: — Апла пирӗн пата Боря килет иккен-ха, — тесе каласа хучӗ.
Старичок в панаме из сурового полотна негромко заметил: — Так-с! Сейчас, значит, сюда пожалует Боря.

Кирилл та, Миша та васкамасӑр утать, уҫӑлса ҫӳреме тухнӑ тейӗн ӗнтӗ: малта редактор пырать, хура кӗрӗкпе вӑл, хӑлхаллӑ ҫӗлӗкӗпе; ун хыҫҫӑн — Артамонов, кӑҫатӑпа вӑл, кӗске кӗрӗкпе, кубанка ҫӗлӗкне чалӑштарарах тӑхӑннӑ.
Кирилл с Михаилом шагали неторопливо, словно прогуливаясь: впереди — редактор, в черной шубе и шапке с ушами, сзади — Артамонов, в валенках, меховой куртке и кубанке, сдвинутой набекрень.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Вовка хӑй ҫине ӑшӑ куртка тӑхӑннӑ, тӑла йӗм пӗҫҫи вӗҫӗсене чӑлхи ӑшне чикнӗ.
На Вовке была надета бумазейная куртка, такие же штаны, заправленные в чулки, и большая теплая кепка.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Вӑл йӗнерлемен лашине чӗлпӗр вӗҫҫӗн ҫавӑтать, драп пальто тӑхӑннӑ Машӑна лаша ҫине утлантарнӑ.
Он вел под уздцы неоседланную лошадь, на которой сидела Маша, одетая в пальто.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

…Ирех ҫӗр сакӑрвунӑ пионер линейка ҫине тухса тӑчӗҫ, пурте вӗсем кӑвак трусиксемпе те сенкер кӗпесемпе, пуҫӗсем ҫине шурӑ панама тӑхӑннӑ, хӗвел ҫутинче куҫӗсем йӑмӑхаҫҫӗ.
…Утром сто восемьдесят наших пионеров, одетых в синие трусы, голубые майки и белые панамы, стояли на линейке и жмурились от солнца.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Шурӑ шлепке тӑхӑннӑ пуҫне чикнӗ вӑл, хӗвелпе пиҫӗхсе шӑрпӑланнӑ тирне аллинчен сӳкелесе тӑрать.
Он стоял, опустив голову в белой панаме, и снимал облупившуюся от загара кожу с голой по локоть руки.

Арҫын ачасем картузӗсене пусарса тӑхӑннӑ, пальто ҫухине тӑратнӑ.
У мальчиков были низко надвинуты на лбы кепки и у всех подняты воротники пальто.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Алик, алса тӑхӑннӑ аллипе калаҫнӑ май ерипен сулса, хытах мар пулин те, савӑнӑҫлӑ сасӑпа кунта килни ҫинчен калама пуҫларӗ:
Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Ҫулпа икӗ колхозница-карчӑк кӑҫатӑ тӑхӑннӑ урисене кӑштӑртаттарса пыраҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Малта Гриша пырать, хӑй тумтирӗ ҫийӗн ашшӗн кӗпе-йӗмне тӑхӑнса янӑ, пуҫне алшӑллипе чӗркенӗ; ун хыҫҫӑн тухтӑрсен халатне тӑхӑннӑ Степка шӑвать, пуҫне шурӑ тутӑр ҫыхнӑ.
Куҫарса пулӑш

Степка Салазкин, пӗчӗкскер, кӑҫатӑ тӑхӑннӑ уринчи йӗлтӗрне васкаса хыврӗ те юр ҫине ӳпне тӑсӑлса выртрӗ.
Куҫарса пулӑш

— Хӑвӑн юлташу та хӑйне сан пек тыткаланӑ пулсан, мӗн пулма пултаратчӗ, ҫавна пӗлетӗн-и? — терӗ комбинезон тӑхӑннӑ хӗрарӑм.
— А окажись твой друг таким же, как ты, знаешь, что могло случиться? — сказала женщина в комбинезоне.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Комбинезон тӑхӑннӑ майра планера ҫавӑркала-ҫавӑркала пӑхрӗ:
Женщина в комбинезоне внимательно рассматривала остатки планёра:

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика