Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тата мӗн амакӗ тӗркӗшеҫҫӗ унта! — тарӑхса кӑшкӑрчӗ Фомин.

— Что их там черт мордует! — с досадой воскликнул Фомин.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мейӗр ак тепӗрне! — ҫенӗкрен хаваслӑ сасӑпа кӑшкӑрчӗ пӗри алӑка хупса хурас умӗн.

Из сеней кто-то весело крикнул, перед тем как захлопнуть дверь: — Возьмите ишо одного!

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ямалла мар! — хиврен кӑшкӑрчӗ Ткаченко.

— Не пускай! — резко крикнул Ткаченко.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӑхӑр, ав, хамӑр комбат Капарин юлташ! — кӑшкӑрчӗ пӗр хӗрлӗармеец.

Глядите, вон наш комбат товарищ Капарин! — крикнул один из краснорамейцев.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Овчинников, тӑр!.. — кӑшкӑрчӗ вӑл, утне ҫавӑрса тӑратса.

Повернув лошадь, он крикнул: — Овчинников, стой!..

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук, ӳсӗр мар! — хыттӑн кӑшкӑрчӗ эрех сыпса лартнӑ батареец.

— Нет, я не пьяный! — громко выкрикнул подгулявший батареец.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка чунӗ вӗчӗрхеннӗрен килсе капланнӑ мӗскӗн куҫҫульпе макӑрса ячӗ, куҫне ҫаннипе шӑлса илсе, ятлаҫса кӑшкӑрчӗ:

Дуняшка заплакала скупыми, злыми слезами, вытирая глаза рукавом, выкрикнула:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр пулеметчикӗ, тапчам та ҫӳллӗ кӗлеткеллӗскер, шӳтлӗн кӑшкӑрчӗ: «Пӑрӑн, пӑрӑн, штраф роти, таптаса каятӑп!»

Один из пулеметчиков, упитанный и рослый, шутливо покрикивал: «А ну сторонись, штрафная рота, а то задавлю!»

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Станицӑран таврӑннӑ чухне вӗсем патне Прохор пырса кӗчӗ, инҫетрен кӑшкӑрчӗ:

По пути из станицы зашел Прохор, еще издали крикнул:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каялла чакмалла! — кӑшкӑрчӗ Гаврила Игнатьевич, унӑн сасси хӑлхана ҫурас пек янӑрать.

Задний ход! — кричал Гаврила Игнатьевич таким голосом, что у меня отдавалось в темени.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Вӗҫне пар! — кӑшкӑрчӗ Тимош.

— Отдать концы! — закричал Тимошка.

X сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пӗр пӑта вӗҫҫӗн ҫеҫ тӑратчӗ! — кӑшкӑрчӗ Тимош та, хӑтӑлма хӑтланса.

На одном гвозде висела! — кричал Тимоша, стараясь вырваться.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— «Мӗн пулнӑ» пулать-и! — кӑшкӑрчӗ хӗрарӑмӗ.

— «В чем дело»! — закричала женщина.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Дежурнӑй! — тесе кӑшкӑрчӗ Никифор Арсентьевич.

Куҫарса пулӑш

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Кунта вӑл! — тесе кӑшкӑрчӗ ремесленниксенчен пӗри.

Тут она! — вскрикнул вдруг один из ремесленников.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Ача-пӑча! — тесе кӑшкӑрчӗ тӗттӗм кӗтесри хӗрарӑм.

Маленькие! — воскликнула пассажирка в тёмном углу.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Маша вӑрман хӗррине кайса тӑчӗ те: — Лодя, ан тив! Лодя, мӗн тӑватӑн эс?! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Та стояла уже возле самого леса и кричала: — Лодя, не надо! Лодя, что ты делаешь?!

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Демьян вӑрӑммӑн кӑшкӑрчӗ.

Демьян протяжно закричал:

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

— Эй, Пӗрремӗш Петр, тух луччӗ! — хӑратас пек кӑшкӑрчӗ «трикотаж».

— Эй, Петр Первый, выходи лучше! — угрожающе крикнул «трикотаж».

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

— Эй! — сассине хулӑнлатса кӑшкӑрчӗ пӗчӗкки.

— Эй! — басом крикнул маленький мальчишка.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех