Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пичӗ (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пичӗ ун ҫук, янах шӑмми ҫара кӑкарӗ ҫинче чалӑшшӑн выртать; ҫӳҫӗнчен кӑшт аяларахра ансӑр ҫамка палли пур; Ҫамки ҫумӗнчи шуранка ӳчӗ йӑлтах кукӑрланса, пӗтӗрӗнсе ларнӑ.
Без лица, на обнаженной груди косо лежала нижняя челюсть, а ниже волос белела узкая полоска лба с опаленной, скатавшейся в трубочки кожей.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн вилес умӗн темскер кӑшкӑрнипе карса пӑрахнӑ тути-ҫӑварӗ тӗлӗнче йӑм хура мӑйӑхӗ хурлӑхлӑн усӑнса аннӑ; вилӗм кӑвакартса янӑ пичӗ ҫинче сарлака куҫ харшисем чӑрсӑррӑн шӑртланса тӑраҫҫӗ.
Над его широко раскрытым ртом, таившим немые отзвуки последнего крика, понуро висели густые черные усы, на выбеленном смертью лице хмурились в смелом размете широкие брови.

Иван Алексеевич хӑй патне чупса килекен лутра салтак, пӗтӗм пичӗ тӗтӗм пек кӑвак сухалпа шӑртланса хупланнӑскер, Валет пулнине аран-аран уйӑрса илчӗ.
В подбежавшем солдатишке, заросшем до скул ежистой дымчато-серой щетиной, Иван Алексеевич с трудом опознал Валета.

Казак сӑн-пичӗ самантрах тӗксӗмленчӗ, пичӗ ҫинчи кулли, ҫил шӑлса кайнӑ пек, таҫта ҫӗтрӗ.
Лицо казака сразу стало серьезным, улыбку — как ветер стряхнул.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн хура мӑйӑхлӑ хӑмӑр пичӗ ҫинче ыйхӑсӑр аптранипе кӑвакарса тухнӑ йӗрсем палӑраҫҫӗ (вӑл виҫӗ ҫӗр пӗр чӗптӗм куҫ хупмасӑр картла ҫапнӑ).
На смуглом черноусом лице его синели следы, оставленные бессонницей (три ночи резался в карты).

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗчӗкҫӗ краҫҫын лампинчен ӳкекен сарӑрах ҫутӑ пайӑрки унӑн пичӗ ҫинче ҫу пек йӑлтӑртатса илчӗ.
Желтый стяг света, падавшего от маленькой керосиновой лампы, маслено блеснул в лицо вошедшему.

Кӑшт тарланӑ кӳпчем пичӗ ҫинче темле мӗскӗн кулкалани палӑрать, вӑл савӑннине те, хӑранине те пӗлтерет пулас…
На пухлом вспотевшем его лице блуждала какая-то жалкая улыбочка, одновременно выражавшая радость и испуг…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унӑн сарлака та кӑмӑллӑ пичӗ кулса кӑна тӑрать.
Широкое добродушное лицо его было озарено улыбкой.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей пӳлӗме кӗчӗ, сӑмах чӗнмесӗр Ҫемене алӑ тытрӗ, тусӗн ырханланнӑ хырман пичӗ ҫине тӗлӗнсе пӑхрӗ.
Сергей вошел в горницу, молча подал Семену руку, с удивлением глядя на худое, небритое лицо друга.

Сергей ӑна ним чӗнмесӗр итлерӗ, унӑн сарлака куҫхаршийӗсем пӗрӗнчӗҫ, пичӗ хӗрелсе-хуралса кайрӗ.
Сергей слушал молча, широкие его брови нахмурились.

Ун пичӗ шурса кайнӑ, куҫӗсем вӑйсӑр хупӑннӑ.
Он был бледным, с закрытыми глазами.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Прохор патне Митька Кушнарев пычӗ, ун ҫиллес пичӗ ҫине тар юхнӑ хура йӗрсем лапкипех хытса ларнӑ.
Митька Кушнарев с измученным и злым лицом, с потеками пота на щеках подошел к Прохору.

Тӑнлавӗсем пӗҫерсе кайрӗҫ, пичӗ ҫунса тӑрать…
К вискам подступала кровь, все лицо горело…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ун пичӗ хӗрелсе кайрӗ, вӑл темле сасартӑк пӗшкӗнчӗ те Сергее шикленсе чуптуса илчӗ.
Ее лицо разрумянилось, она наклонилась к Сергею, быстро поцеловала его и испуганно оглянулась.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей ҫав вӑхӑтра Ирина сӑнне пӑхса савӑнса пынӑ — Ирина пичӗ кӑмӑллӑ та хитре, ӑслӑ куҫӗсем яланах темрен сыхӑ тӑнӑ пек йӑлтӑртатнӑ; икӗ хулӑн ҫивӗтлӗ пуҫӗ ҫӳллӗ те мӑнаҫлӑ курӑннӑ.
В это время Сергей любовался лицом Ирины — таким простым и милым, ее строгими, всегда как-то тревожно блестевшими глазами; ее голова с двумия толстыми косами смотрелась высоко и гордо.

Ҫемен ун умне чӗркуҫленсе ларчӗ, хӗрӗн шухӑшлӑ та кӑшт хурланчӑк пичӗ ҫинчен куҫне илмерӗ…
Он стоял перед ней на коленях и видел ее лицо, задумчивое и немного грустное.

Ӑна ватӑ сӑн ҫапнӑ, ырханланнӑ вӑл, сухаллӑ пичӗ пӗркеленнӗ, тӗксӗмленнӗ.
Он постарел, осунулся, давно небритое лицо его обрюзгло и потемнело.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Алӑк уҫӑлчӗ, Сергее хирӗҫ Федор Лукич сӑнарлӑ ватӑрах хӗрарӑм тухрӗ: вӑл ҫавӑн пекех мӑнтӑр, ҫавӑн пекех лӑпкӑ та ӑшӑ куҫлӑ, пичӗ те ҫаплах уҫӑ та кӑмӑллӑ.
Отворилась дверь, и вышла пожилая женщина, немного похожая на Федора Лукича: такая же грузная, тот же ласковый взгляд спокойных глаз, те же черты доброго, открытого лица.

Сухалӗпе мӑйӑхне яп-яка хыртарнӑ та, пичӗ питех те ҫамрӑк пек курӑнать, анчах ҫӳҫӗ чылай кӑвакарнӑ.
Гладко выбритое лицо было еще молодым, но голова уже изрядно была тронута сединой.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тин хыртарнӑ таса пичӗ шухӑшлӑ.
Лицо его, свежее, гладко выбритое, было задумчиво.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика