Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урса (тĕпĕ: ур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах урса кайнӑ халӑх, юланут ҫинчисене малалла кайма памасӑр, ҫула пӳлсе лартрӗ.

Но разъяренная толпа запрудила дорогу, не давая всадникам двинуться вперед.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Тӑхта-ха хӗнеме, — урса кайнине аран-аран тытса чарса, ҫухӑрчӗ помещик.

— Подожди бить, — сдерживая бешенство, прохрипел помещик.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эсӗ хӑвна асла хума тытӑннӑ пулас! — урса кайрӗ Ли Цин-шань.

Да ты, я вижу, заважничал! — рассвирепел Ли Цин-шань.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӑхсассӑн, вӑл хӑйӗн ҫинчи сӑнчӑра, хӑйне хӑй тӑлласа, хӑй ҫинче йӑтса ҫӳрекен касмӑка, урса кайсах татма хӑтланнӑн, анчах, темӗн чул тӑрӑшсан та, ниепле те татма пултарайманӑн туйӑннӑ.

Казалось, он бешено рвет те цепи, которые сам на себя сковал и носит, рвет их и бессилен разорвать.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӑшкӑрашнӑҫем урса пычӗ-пычӗ те туйипе тӗллерӗ.

Чем больше он кричал, тем больше свирепел и палкой на меня замахнулся.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Помещиксем вара вунтӑватӑ ҫул мар, темиҫе ӗмӗр хушши урса, алхасса пурӑннӑ.

Помещики же свирепствовали не четырнадцать лет, а много веков.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Халӗ вӑл, хӑй вӑйсӑррипе урса кайса, ҫапӑҫӑва пӗр дивизи хыҫҫӑн тепӗр дивизи кӗртсе ярать, анчах унӑн вӑйӗсем пурпӗрех хӑвӑрт пӗтсе пыраҫҫӗ.

И сейчас в бессильной ярости бросал на поле боя одну дивизию за другой, но они быстро таяли.

13. Наступление! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Нимӗҫсем трюма питӗрӗнсе ларчӗ та урса кайнӑ пек хирӗҫ тӑраҫҫӗ.

Немцы, засевшие в трюме, отчаянно отбивались.

Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Противник пире хирӗҫ урса кайсах ҫапӑҫрӗ, темиҫе утчен те контратакӑна ҫӗкленсе тухрӗ, ҫапах та эпир ӑна Голубовкӑран сирпӗтсе кӑлартӑмӑр.

Противник ожесточённо сопротивлялся, переходил в контратаки, однако мы выбили его из Голубовки.

Инҫе ҫула, чаплӑ ӗҫсем тума // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Нимӗнле те калаттарма пултарайманнипе урса кайнӑскер, полици начальникӗ Соликовский хӗненипе аран ура ҫинче тӑракан Толя Попов ҫине сиксе ӳкнӗ:

Взбешённый неудачей, начальник полиции Соликовский набросился на Толю Попова, едва стоявшего на ногах от избиений.

Ҫитрӗҫ! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Урса кайнӑ нимӗҫсем ҫаплах каялла чакаҫҫӗ.

Там продолжается отступление немцев.

«Хӗрлӗ ҫарпа пӗрле таврӑнӑп!» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл — тӑван ҫӗршыва сутнӑскер, урса кайнӑ ирсӗр палач.

Это был изменник Родины, предатель, изувер и жестокий палач.

«Олег, ӑҫта эс?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Нимӗҫсем чӑннипех те урса кайрӗҫ.

Враги буквально осатанели.

Юр тарӑнччӗ… // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Нимӗҫсем урса кайрӗҫ.

Враги бесились.

Кӗрешӳ штабӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Нимӗҫсем чӑннипех те урса кайрӗҫ.

Немцы буквально взбесились.

Хӗрлӗ ялавсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Анчах мадьярсем, хутора мӗн пулсан та тытса илесех тесе, урса кайнӑ пек ҫапӑҫаҫҫӗ, мӗншӗн тесен ку хутор вӗсене Веселый салине йӗри-тавра хупӑрласа илме питӗ кирлӗ.

А хутор мадьяры атаковали с особым ожесточением, он был нужен мадьярам, чтобы сомкнуть кольцо вокруг Весёлого.

Веселый ятлӑ салари ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Ну, хурахсем, — терӗ урса кайнӑ Брохис, — халь курӑпӑр ӗнтӗ.

— Ну, разбойники, — в бешенстве сказал Брохис, — теперь посмотрим.

Тӗрмери восстани // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Спартак унта урса кайнӑ пек вӗҫтерсе ҫитрӗ те аслати евӗрлӗ сасӑпа кӑшкӑрса ячӗ:

Взбешенный, примчался сюда Спартак и громовым голосом закричал:

XXI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кашни ушкӑн умӗнче мимсем, трубачсем, юрӑҫӑсем, цитристсем пынӑ; вӗсем Сатурн аслӑ туррине мухтаса гимнсем юрланӑ, пурте, урса кайнӑ пек, унӑн ятне чыс кӳрсе кӑшкӑрнӑ.

Впереди каждой группы шли мимы, трубачи, певцы и цитристы: все пели гимны в честь великого отца Сатурна, и все, как одержимые, выкрикивали его имя.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Малта музыкантсемпе цитра калаканнисем урса кайнӑ пек ташласа, Сатурна мухтакан гимнсене кӑшкӑрса юрласа пынӑ.

Впереди шли музыканты и цитристы, бешено пляшущие и распевающие во все горло гимны в честь Сатурна.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех