Шырав
Шырав ĕçĕ:
Сасартӑк пурте, пурте вилсе пӗтнӗ пекех, унсӑр пуҫне урӑх никам та пӑрӑнса юлман пекех, таврара ҫав тери пушӑ та салхуллӑ.Точно все — все умерли вдруг, и никого, кроме него, не осталось, и все так пусто, тоскливо кругом.
Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Ҫак салхуллӑ кун епле иртни ҫинчен, ӗҫсем епле инкеклӗ пулса пыни ҫинчен, вӑл пӗтӗмпех амӑшне каласа пачӗ.Он передал матери всю повесть грустного дня, как она слагалась роковым образом.
Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Авӑ малта Зина пырать — вӑл хӑйне те ҫирӗп тыткалать, ыттисене те хӑй пек пулма хушать, салхуллӑ, мӗн тӑвас тенине кӑвар пек ҫунса тӑваканскер.Вот впереди идет Зина — требовательный к себе и другим, суровый, жгучий исполнитель воли.
Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Ача салхуллӑ та шанчӑксӑр ун-кун пӑхкалать.
Наказани пани // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Уҫӑмлӑ та вылянчӑк, ҫеҫенхирти ҫил пекех телейлӗ те ирӗклӗ, ҫав ҫил пекех чарусӑр ашкӑнчӑк кӗвӗ хушшинче, пурнӑҫӑн анлӑ та сӑрӑ-чӑпар кӗрлевӗнче, халӑх юррин е салхуллӑ, е тата хӑватлӑ янравӗ хушшинче час та часах, вӑйлӑн та харсӑррӑн чӗрене пӑчӑртаса лартакан темӗнле сасӑсем илтӗнсе каяҫҫӗ.
Эпилог // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Таврара мӗнпур кулӑшли, хавасли, шӳтли унӑн чӗри патне ҫитсех кайман; анчах уйрӑмах кӑнтӑр енчи ҫутҫанталӑкра илтӗнсе халӑх юррисенче палӑракан япаласенчен мӗн кӑна темӗнле тӗтреллӗ, ӑнланма ҫук салхуллӑ, мӗн сӑлтавсӑрах хуйӑха ярать, — ҫавсене унӑн чӗри питех те туллин туйса тӑнӑ.
V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Ҫулсем иртнӗҫем ачан яланхи ҫивӗчлӗхӗ, лӑпланан хум евӗр, чаксах та чаксах пынӑ, анчах унӑн чӗринче, малтанласа тӗтреллӗн кӑна пулин те, пӗр вӗҫӗмсӗр янӑраса тӑнӑ салхуллӑ кӑмӑл-туйӑм вӑйлансах пынӑ.
V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
— Вӑл мӗнлереххине пӗлместӗп ҫав эпӗ… — илтӗнчӗ салхуллӑ ответ.
VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Ача итлет; унӑн сӑнӗ салхуллӑ та хуйхӑллӑ.
XIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Акӑ хӗрарӑмӑн салхуллӑ куҫӗсем каллех Тельмарш ҫине пӑхма пуҫларӗҫ.Но вот она снова подняла на Тельмарша темный, как ночь, взгляд.
VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Кунта салхуллӑ калавсем вырӑнлӑ та мар, ҫавӑнпа манӑн пике-майрасем патне илӗртӳллӗ поэмӑсемпе юрату калавӗсем ҫӗклемӗ-ҫӗклемӗпе ярса парасчӗ.
Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.
Сак сухаҫӑ, пулӑҫӑ, ҫав вӑхӑтрах ют вӑрмансене вӑрттӑн сунара ҫӳрекен ҫын, хӑйӗн королӗсене, улпучӗсене, пупӗсене, хӑйӗн пыйтисене юратаканскер, пушӑ ҫыран хӗрринче салхуллӑ шухӑша кайса сехечӗ-сехечӗпе тинӗс шавланине итлесе тӑма пултарать.
I. Вӑрмансем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Пырӗ-ҫке, — терӗ Саша, мӑнтӑркка Валерика алла илсе тата амӑшӗ ҫине салхуллӑ куҫсемпе пӑхса.— Ничего, — сказал Саша, поднимая на руки толстого Валерку и глядя на мать грустными глазами.
39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Тепӗр кунне эпир нимӗнех те тӗл пулмарӑмӑр: пӗрмай шурлӑхлӑ пӑр евӗрлӗ ҫӗршыв, ҫавӑн пекех салхуллӑ.
XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Ҫавӑн пек мӗскӗн этемсем салхуллӑ ҫӗршывӑн сӑн-питне илемлетме пултарайман.Эти призрака были не такого свойства, чтобы оживить печальный ландшафт.
XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Кукӑр-макӑр ҫул виноград тӗмӗсем хушшипе пырать; ҫулталӑкӑн ку вӑхӑтӗнче вӗсем пушӑ та салхуллӑ.Дорога вилась между виноградниками, пустыми и грустными в это время года.
Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
— Пирӗн ҫинчен нимӗн те пӗлменни питӗ лайӑх, унсӑрӑн эсир пирӗн пата урӑх сӑн-питпе — салхуллӑ кӗнӗ пулӑттӑр.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Каҫар мана, Шура, каҫар та ман», — вӗҫсе иртрӗ салхуллӑ шухӑшсем ун пуҫӗнче.Прости меня, Шура, прости и забудь», — проносилось в душе его сухими слезами.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Вӑл Воропаевӑн салхуллӑ шухӑшӗсене сирсе ячӗ, татӑклӑ атака умӗнхи пек, кӗрешӗвӗн хумхануллӑ самантне ҫуратрӗ.Она отвлекала Воропаева от грустных мыслей и возбуждала в нем нервный азарт борьбы.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Вӑл хӑйне хӑй питӗ йӗркеллӗ, лӑпкӑ тытать, анчах салхуллӑ ҫын мар.Все в нем обличало человека уравновешенного, спокойного, но отнюдь не апатичного.
XI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.