Шырав
Шырав ĕçĕ:
Кулса тӑракан пуҫтах куҫсем питрен ҫисе ярасла пӑхаҫҫӗ.
6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.
Чӑрӑш тураттисем вӗсене питрен ҫапнӑ.
Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Питрен сивӗ ҫил вӗрнӗ.
Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Вӑл чӗриклетекен пӗчӗк алӑка уҫнӑ та, ӑна питрен хаяр шӑршӑ ҫапнӑ.Он открыл маленькую скрипучую дверь, и острый запах пахнул ему в лицо.
Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
— Ҫук, хӑрамалла мар, — тесе ӳкӗтленӗ Серёжа, — хӑлхасем ҫеҫ хытӑ шӑхӑраҫҫӗ тата юр питрен ҫапать.— Нет, не страшно, — уговаривал Сережа, — только в ушах здорово свистит, и снег в лицо бьет.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
— Акӑ вӑл сана питрен пӗр-иккӗ парсан, ун чух, тен, кайӑн та-и.— Вот когда она тебе по морде надает, тогда, может, и уйдешь.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Сасартӑк чышкӑ питрен килсе ҫапнипе Адам сулӑнса кайрӗ, пӑшалӗ аллинчен чутах тухса ӳкмерӗ.От удара кулаком по лицу он пошатнулся и едва не выронил ружье.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
— Вӑл мана питрен ҫупса янӑ пулсан… мана ҫӑмӑлтарах пулатчӗ» — тен, ӑна та ҫӑмӑлтарах пулатчӗ.— Лучше бы он по щеке меня ударил… легче было бы мне, — и ему, может быть.
XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Вӑл хӑйӗн шухӑшне каласа пӗтерме пӗлмерӗ, ҫавӑнпа та, ассӑн сывласа илсе, калаҫма чарӑнчӗ, хӑй ҫав вӑхӑтрах, Наташӑна питрен пӑхса, ӑна темшӗн тав тумаллине туйса илчӗ.
VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ҫӳрессе вӑл ним чӗнмесӗр ҫӳренӗ, такама шыранӑ евӗр, куҫӗпе ҫынсене питрен чӗрнепе чавнӑ пек пӑхнӑ.Ходил он молча и, точно желая найти кого-то, царапал своими глазами лица людей.
II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пуринчен ытла питрен, сӑмсаран, ниҫтан та май килмесен вара — хӑлхаран ҫапма юратаҫҫӗ.И притом больше всего любят бить по лицу, в нос или, если уж не удастся, в ухо.
XII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
— Ҫынна питрен ҫыртӑкпа переҫҫӗ — ҫакна ирӗклӗх, теҫҫӗ.
VI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Вӗсем хыҫҫӑн шуйттан ҫурисем пек хура ӳтлӗ ачасем кӗшӗлтетсе пынӑ, вӗсенчен хӑш-пӗрисем лайӑх тасатнӑ атӑ пекех хура пулнӑ, питрен те пыра-пыра пӑхнӑ, сиккеленӗ, ахӑлтатнӑ, пӗр пысӑкрах усалӗ тата Ҫӗрӗме темӗнле улма ҫыртӑкӗпе пенӗ.
VI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Пӗр минут иртрӗ — Санин та, Джемма та пӗр сӑмах та чӗнмерӗҫ: Джемма Санин ҫине пӑхмарӗ, вӑл та Джеммӑна питрен мар, — унӑн пӗчӗк зонтик тытнӑ аллисем ҫине пӑхрӗ.
XXVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Таня ҫав хӑйӑр тӑрӑхах шыв хӗррипе утрӗ, леш сивлек тинӗс енчен вӗҫсе килекен таса ҫил ӑна пӗрмаях питрен хирӗҫ вӗрчӗ.
XXII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
Ҫирӗкӗн йӗпе ҫулҫисем ҫеҫ ӑна сайра хутра питрен сӗртӗнсе хӑраткалаҫҫӗ.Только влажные листья ольхи изредка пугали ее немного, задевая лицо.
XXI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
«Пӗр ҫӗленӗ питрен сӑхрӗ», — тет.
Улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Елена ӑна хӑй патне туртса илчӗ, вӑл пуҫне каялла усрӗ, хӗр ӑна питрен пӑхрӗ, малалла ӳпӗнчӗ те вӗсен тутисем чӑп пӗрлешрӗҫ…
XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубина хуйхӑ пусса илчӗ; ачаш ҫил тӳрех питрен сӗртӗнни ӑна вӗчӗхтерчӗ; вӑл шинель ҫухипе пӗркенчӗ те кӑштах йӗрсе ямарӗ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин Берсенева питрен пӑхасшӑнччӗ, анчах лешӗ тепӗр еннелле ҫаврӑнса ҫӑка айӗнчен тухрӗ, Шубин, пӗчӗк урисене сулмаклӑн та кӗрнеклӗн пусса, ун хыҫҫӑн утрӗ.
I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.