Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилӗмрен (тĕпĕ: вилӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем каланӑ: «Эсӗ, Ермак, пиртен ӑсли курӑнсах тӑрать, пиртен, ухмахсенчен, мӗн ыйтса тӑмалла. Ху пӗлнӗ ҫӗре илсе кай пире. Икӗ хут вилес ҫук, пӗр вилӗмрен хӑтӑлас ҫук», — тенӗ.

Говорят: «Видно ты, Тимофеич, умнее нашего; нас, дураков, и спрашивать нечего. Веди, куда знаешь. Двух смертей не бывать, а одной не миновать».

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ сана вилӗмрен хӑтартӑм, эсӗ мана ҫиесшӗн», — тет.

Я тебя спас, а ты ж меня съесть хочешь.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ тин ҫеҫ мистер Джеральда тав турӑм, вӑл хӑйне хӑй шеллемесӗр мана тата мустанга пит пысӑк инкекрен хӑтарса хӑварчӗ, — хӑрушӑ вилӗмрен ҫӑлчӗ тесех калама пултаратӑп эпӗ.

Я только что благодарила мистера Джеральда, который самоотверженно спас меня и мустанга от очень большой неприятности — я бы сказала, спас от ужасной гибели.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Аяларах вӑл Мбело шывсиккине лекнӗ те ӑнсӑртран ҫеҫ вилӗмрен хӑтӑлнӑ.

А ниже он попал в водопад Мбело и только чудом спасся от смерти.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫул ҫинче чӑтма ҫук нумай асап тӳссе, чылай чухне аран вилӗмрен ҫӑлӑнса, вӑл юлашкинчен Уджиджие пырса ҫитнӗ.

Перенеся в пути бесчисленные лишения, много раз рискуя жизнью, он прибыл наконец в Уджиджи.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вилӗмрен хӑрамастӑп эпӗ.

 — Смерти я не боюсь.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗнле хӑтӑлмалла-ха вара ун чухне чи хӑрушӑ та асаплӑ вилӗмрен — пӑчӑхса майӗпен вилесрен?!

И тогда как могут пленники термитника избежать самой ужасной и мучительной гибели — медленной смерти от удушья?!

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Турӑшсем Илья Николаевича та вӑхӑтсӑр вилӗмрен упрамарӗҫ, Сашӑна та вилессинчен ҫӑлмарӗҫ.

Не уберегли иконы от преждевременной смерти Илью Николаевича, не спасли от казни Сашу.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл фотограф вилни ҫинчен, вӗсем, виҫӗ арҫын та пӗр хӗрарӑм, хӑйсем ларса пыракан парохода нимӗҫ самолечӗ путарнӑ хыҫҫӑн сулӑ ҫинче вилӗмрен епле хӑтӑлни ҫинчен, вӗсем ҫӑлӑнакан сулӑ патне фотограф ишсе пыни ҫинчен каласа пама пынӑ.

, чтобы рассказать ему о смерти фотографа. О том, что они — трое мужчин и одна женщина — спасались после потопления их парохода немецким самолетом на плоту,

1. Сулӑ ҫинчи ҫынсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Вилӗмрен ҫӑлӑннӑ ҫак негрсем Америкӑран тухса кайнӑ чухне ирӗклӗ ҫынсем пулнӑ, каялла та ирӗклӗ ҫынсемех таврӑнаҫҫӗ.

Эти негры покинули Америку свободными гражданами и свободными же гражданами возвращались обратно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вилӗмрен ҫӑлнӑ негрсене «Пилигрим» ҫинче ҫав тери тӑрӑшса пӑхрӗҫ.

На «Пилигриме» спасенных негров окружили самым заботливым уходом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сашӑна хӑрушӑ вилӗмрен хӑтарса хӑварма кая юлнине ӑнланса илчӗҫ.

Когда из комендатуры вывели Сашу, они поняли: поздно!

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хама хӑрушӑ вилӗмрен ҫӑлассине пӗлмен-и-ха эпӗ?

Разве я не знал, что выручат меня?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл Дмитрий Павлович ҫемйине вилӗмрен ҫӑлса хӑварнине те пӗлетӗп.

Знаю, что она выручила семью Дмитрия Павловича.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вилӗмрен сыхланса юлнӑ пыл хурчӗсем улмуҫҫисемпе тӗксе антарнӑ шалча карта ҫийӗн тӑлӑххӑн вӗҫкелесе ҫӳреҫҫӗ, хӑйсен инкекӗ ҫинчен пӗлтернӗ пек, салхуллӑн сӑрлатаҫҫӗ.

Уцелевшие пчелы сиротливо кружились над яблонями, над разломанным тыном и как-то по-особенному, словно жалуясь, тоскливо жужжали.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасене хӑйсен ҫӑмӑл урисем тата фашистсем вӑрман ӑшнелле кӗме шикленни кӑна вилӗмрен ҫӑлса хӑварнӑ-мӗн.

Ребят спасли только быстрые ноги и трусость фашистов, побоявшихся углубляться в лес.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Эсӗ мана вилӗмрен ҫӑлса хӑвартӑн, хӑвӑн лашуна патӑн… — терӗ Митя хумханса.

— Ты спас мне жизнь, отдал мне своего коня! — растроганно говорил Митя.

57 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чӗрӗ юлнисене вилӗмрен тӑман кӑна ҫӑлса хӑварнӑ.

Оставшихся в живых спасла поднявшаяся метель.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Фейерверкера вилӗмрен хӑтарнӑ.

Фейерверкер был спасен.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

«Казак» тенӗ сӑмах французсене вилӗмрен те хӑрушӑрах пек туйӑннӑ.

Слово «казак» было страшнее смерти.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех