Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

айӗнче (тĕпĕ: ай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пусма айӗнче тӑрса, ҫак калаҫӑва тата пуҫне вут пуленкисем ҫумне ҫапа-ҫапа чӗтресе йӗрекен Фросьӑна кура, Павка мӗн тери ҫиленсе ӳкнине сӑмахпа та каласа пама ҫук.

Не передать, не рассказать чувств, которые охватили Павку, когда он слушал этот разговор и, стоя в темноте под лестницей, видел вздрагивающую и бьющуюся о поленья головой Фросю.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пусма айӗнче тӗттӗм, Прохошка ӑна курма пултараймасть.

Под лестницей было темно, и Прохошка видеть его не мог.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пирӗн айра, ҫӗр айӗнче ӗнтӗ…

Здесь, под нами, под землей.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Ҫук, эс унта, ҫӗр айӗнче, выртмастӑн.

Нет-нет, ты в ней не лежишь…

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Пӗрехмай ҫӗр айӗнче.

Все время в земле возятся.

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпӗ санӑн тӗпренчӗкӳ-ҫке, чӗрӳ айӗнче тапакан тепӗр пӗчӗк чӗре.

Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Анне, эпӗ санӑн чӗрӳ айӗнче пурӑнатӑп, вӑл пӗр тикӗссӗн тапнине итлетӗп.

Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Урасем айӗнче типӗ ҫулҫӑсем чаштӑртатнӑ, чӗрӗ пилеш шӑрши кӗнӗ.

Под ногами шуршали сухие листья, и пахло сырою рябиной.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ҫыран хӗрринче сассем пӗр-пӗрине чӗннӗ, паркра пӗр-пӗринчен пытанса е ҫухалса, пӗрне пӗри шыраса ауклатса кӑшкӑрнӑ, тата сивӗ душ айӗнче тӑрса ҫухӑрашнӑ.

И уже перекликались голоса над берегом, аукали в парке и визжали под искристыми холодными душами.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Манӑн минтер айӗнче икӗ конфетка пытарса хуни пур.

А у меня под подушкой две конфеты спрятаны.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Тепӗр кунне пур фонтансенчен те шыв пӗрӗхсе ларнӑ, ҫутӑ бассейнсем йӑлтӑртатнӑ, душ айӗнче шыва кӗрекен ачасем калама ҫук ҫухӑрашни илтӗннӗ.

Наутро били фонтаны, сверкали светлые бассейны, из-под душей несся отчаянный визг.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Натка каялла таврӑнсан, Владик Дашевски Алькӑна лагерьтен икӗ километрта, ту айӗнче ларакан пӗчӗк ҫуртра, ашшӗ патӗнче тупни ҫинчен каласа пачӗҫ.

Когда Натка вернулась, то ей рассказали, что Владик Дашевский нашёл Альку в двух километрах от лагеря, в маленьком домике под скалой, у отца.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӑл вӑхӑтра Владик хӗвелпе ӗнсе кайнӑ акаци сулхӑнӗ айӗнче салхулӑн ларнӑ.

В это время под тенью спалённой солнцем акации, сидел невесёлый Владик.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Кам вӑл ҫывӑракан пӳлӗмре крават айӗнче, мӗшӗлтетет?

А кто это ворочается в спальне под кроватью?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Уҫланкӑна ҫитсен, тарӑхса ывӑнса ҫитнӗ Владик кипариссем айӗнче Алькӑпа Карасиков октябренок ҫине пырса тӑрӑнать.

На поляне, под кипарисами, злой и усталый Владик наткнулся на Альку и октябрёнка Карасикова.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Алька шухӑшласа илчӗ, одеял айӗнче ҫаврӑнкаласа илчӗ те сасартӑк ыйтрӗ:

Алька подумал, повертелся под одеялом и неожиданно спросил:

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Инҫетре ура айӗнче кипариссен тӗттӗмӗнче пӗтӗм кӑнтӑрти ҫыран хӗрри ҫывӑрать.

Далеко под ногами в кипарисовой черноте спало всё южное побережье.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Лайӑх лаша, — терӗ уҫӑ сасӑпа кӑшт селӗппӗн пӗр ырхан яштак хӗрача, ҫӗтӗк ҫута тутӑр айӗнче чӗтресе тӑраканскер.

— Хороший конь, — слегка картавя, звонко повторила по-русски худенькая, стройная девчонка, вздрагивавшая под рваной и яркой шалью.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Тӗтӗм сӑнлӑ куҫлӑх кантӑкӗ айӗнче хӑйӗн хӗсӗк те хаяр куҫӗсене хӗссе, Гитаевич чалӑшшӑн та кулӑшла пек пӑхса илчӗ.

Прищурив под дымчатыми стёклами узкие строгие глаза, Гитаевич взглянул искоса и насмешливо.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ун ҫинче кӑвак труҫик, шупка-кӑвак майка, ҫаврака чул, картонран тунӑ коробка тата калама ҫук йӑлтӑртатса тӑракан пилӗк вӗҫлӗ ҫӑлтӑр айӗнче сиккипе пыракан пӗр юланутлӑ ҫынна ӳкернӗ сӑрӑлӑ картина выртаҫҫӗ.

На ней лежали синие трусики, голубая безрукавка, круглый камешек, картонная коробочка и цветная картинка, изображавшая одинокого всадника, мчавшегося под ослепительно яркой пятиконечной звездой.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех