Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнчӗ (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл савӑнчӗ те, темле хӑрушӑрах та пек туйӑнчӗ ӑна: вӑрҫӑ хыҫҫӑн унӑн пурнӑҫӗ кӗтмен ҫӗртен ырӑ та ҫӑмӑл пулса тухрӗ.

Ему сделалось и радостно, и как-то боязно от сознания, что совсем нежданно жизнь его после войны сложилась так удачно.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей, аллисене тӑсса, тӗк пек ҫемҫе тӗркеме темле майсӑр тытса тӑчӗ, ҫак утиял ӑшӗнче чӗрӗ чун выртнине пӗртте шанмалла мар пек туйӑнчӗ ӑна.

А Сергей неумело, на вытянутых руках, держал мягкий и, как пушинка, легкий сверток, и ему не верилось, что в одеяле лежит живое существо.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫивӗтленӗ ҫивечӗсене кӑкӑрӗ ҫине хурса, хура куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, Ирина пырса кӗрсен, алӑк пуканӗ патӗнченех Сергей кӑна сисмелле питӗ кӑмӑллӑн йӑл кулса илсен, пӳртре тата ҫутӑрах та савӑнӑҫлӑрах, чӗрене тата ӑшӑрах пек туйӑнчӗ Сергее.

А когда вошла Ирина с заплетенными косами, лежавшими у нее на груди, и, блестя черными глазами, еще у порога улыбнулась Сергею так украдчиво, что только он один и мог заметить, Сергею показалось, что в комнате стало светлее.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак сукмакпа утма Сергее ялан кӑмӑллӑ пулнӑ, паян тата кӑмӑллӑрах туйӑнчӗ.

Сергею всегда, а особенно сегодня, было приятно проходить по этой дорожке.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ун хыҫҫӑн чылайччен тутине чӗтретсе, ҫӑмлӑ кӑкӑрне сӑтӑркаласа выртрӗ: курайманлӑх ӑна вӗри шлак чӑмӑркки пулса капланнӑн, ҫав чӑмӑркка ӑшра йӑсӑрланса выртнипеле хӑйне сывлама йывӑр пулнӑн тата сулахай кӑкӑра чӗре айӗнчерехрен хыттӑн хӗссе ыраттарнӑн туйӑнчӗ.

После долго растирал волосатую грудь, дрожал губами; ему казалось, что ненависть скипелась в груди горячим комком шлака, — тлея, мешает дышать и причиняет эту боль в левой стороне под сердцем.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн сӑн-пичӗ юн капланса тулнипе шӗл-кӑвар пек хӗрелсе кӗренленчӗ — ҫав хӑмач тӗс вара унӑн крахмалланӑ кӗпе ҫухи ҫине те куҫнӑ пек туйӑнчӗ

Кровь так густо кинулась ему в лицо, что даже крахмальный воротничок сорочки словно порозовел на нем…

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр кӗтмен ҫӗртен килсе тухнӑ савӑнӑҫ чикӗсӗр пысӑк пек туйӑнчӗ.

Радость была тем сильнее, чем неожиданней.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак ҫутӑра вара хыр чӑрӑш шӑрши пушшех те вӑйлӑ сарӑлнӑ пек, нӳрӗ ҫӗр сивӗреххӗн сывласа янӑ пек туйӑнчӗ.

 Казалось, сильнее при свете запахла хвоя, жестче дохнула холодом мокрая земля.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Райисполком председателӗ пулма Бойченко Сергее сӗннӗренпе икӗ уйӑх ытла иртнӗ ӗнтӗ, вӑл вӑхӑтра Сергей шухӑшласа пӑхма та, хӑй хисеплекен ҫынсемпе — генералпа та, дивизи политотделӗн начальникӗпе те калаҫса пӑхнӑ, Федор Лукичпа та, Кондратьевпа та калаҫнӑ, ашшӗ-амӑшӗнчен те канаш ыйтнӑ, Саввӑпа та, Ҫеменпе те, Анфисӑпа та калаҫма ӗлкӗрнӗ, — ҫавах та ун пурнӑҫӗнче ҫак пысӑк улшӑну ытла та хӑвӑрт, кӗтмен ҫӗртен килсе тухнӑ пек туйӑнчӗ

И, несмотря на то, что прошло уже более двух месяцев, как Бойченко предложил Сергею стать председателем райисполкома, несмотря на то, что за это время Сергей успел обдумать сам и узнать мнение таких авторитетных для него людей, как генерал и начальник политотдела дивизии, разговаривал об этом и с Федором Лукичом, и с Кондратьевым, спросил совета у отца и матери, наконец, у Саввы и Семена, — все же Сергею казалось, что такое большое событие в его жизни произошло слишком быстро и как-то неожиданно…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ирина», — шухӑшларӗ Сергей, ун чӗрине ӑшӑ та савӑнӑҫлӑ туйӑнчӗ.

«Ирина», — подумал Сергей, и на сердце сделалось тепло.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пӗтӗм хӑвӑртлӑхпа вӗҫсе пынӑн туйӑнчӗ мана, астӑватӑр-и, Прага патне пынӑ чухнехи пек.

— Мне казалось, что мы неслись на полных скоростях, так, как — помните? — прорывались к Праге.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унӑн танкӗ ерипен пынӑ, анчах вӑл чи пысӑк хӑватлӑхпа вӗҫнӗ пек туйӑнчӗ Сергее, ҫывхарса пынӑҫем мавзолей сылтӑмалла парӑнса юлчӗ, площадь ансӑрланса пычӗ, кӗскелчӗ.

Танк шел с замедленной скоростью, но Сергею казалось, что он летел с невероятной быстротой, мавзолей уходил вправо, площадь суживалась и становилась короче.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тепӗр минутранах Сталина курасса аса илсен, унӑн ӳт-пӗвӗ машинӑпа пӗрлешсе кайнӑнах туйӑнчӗ, чӗри хӑвӑрт тапма пуҫларӗ, ҫӗр тӗрлӗ саслӑ моторсен музыки хӑлхара тӗлӗнмелле янӑрарӗ.

Тело его точно слилось с машиной, сердце забилось учащенно, в ушах с необыкновенной силой загремела стоголосая музыка моторов.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Водитель пуканӗ ҫине ларсан, пӗтӗм ҫан-ҫурӑмӗ канса кайнӑнах туйӑнчӗ Сергее.

Усевшись в кресло водителя, Сергей сразу ощутил покой во всем теле.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫак ансӑр чӳречерен вӑл нихҫан та кун пек ҫӑмӑл анса кайман пек туйӑнчӗ ӑна.

Ему показалось, что он еще никогда с такой легкостью не влезал в это узкое окно.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вагонти ырӑ тӗлӗке малалла курнӑ пекех туйӑнчӗ Сергее, вӑл тата ытларах хумханчӗ, чӗтрекен аллине картуз сӑмси патне тытрӗ те сисмен хутран картузне сиктерсе илчӗ, лӑпкӑн курӑнас тесе, атӑ кӗлисене шаклаттарчӗ.

Ему казалось, что это было продолжение сна, виденного им в вагоне, и он разволновался еще сильнее, приложил дрожащую руку к козырьку, нечаянно сдвинул фуражку и, стараясь казаться спокойным, щелкнул каблуками.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юханшыв кӗвенте пек ҫавӑрӑнса кайрӗ те, Варенькӑна станица тепӗр ҫырана куҫса ларнӑнах туйӑнчӗ.

А река уже сделала дугу, и Варе показалось, что станица закружилась и перебежала на другой берег.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Радиопа Гимн юрланӑ мӗн, вӑл Кавказри таҫти-таҫти сӗм тусем хушшинчи пек нихҫан та савӑнӑҫлӑ та хӑватлӑ кӗрлемен пек туйӑнчӗ Сергее…

Это по радио исполнялся Гимн, и Сергею показалось, что никогда еще эта знакомая музыка не звучала так торжественно и возвышенно, как в этом глухом и далеком кавказском ущелье…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Чӗрене савӑнӑҫ килсе лӑпкарӗ тата темшӗн шиклӗ пек те туйӑнчӗ.

Казалось, что радость пришла в сердце и что-то волнительное еще чувствовалось.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Сентябрь уйӑхӗнче иккӗмӗш вырсарникун», — шухӑшларӗ Сергей, анчах йӑнӑш илтнӗ пек туйӑнчӗ ӑна, диктора тепӗр хут итлес килчӗ ун.

«Во второе воскресенье сентября», — повторил про себя Сергей, но ему показалось, что он расслышал неверно, и посему ему хотелось еще раз услышать диктора.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех