Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтса (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫа тайсах сире тав тӑватпӑр тата Питӗрти рабочисене эпир вӗсем ҫине алӑ ҫӗклес ҫукки ҫинчен каласа пама ыйтса яратпӑр.

Земно вам кланяемся и просим передать питерским рабочим и солдатам, что на них руку мы не подымем!

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ытах кирлӗ пулсан, Дно станцине ҫитетпӗр те хамӑрӑн мӗн тӑвасси ҫинчен Пӗрремӗш Донской дивизи командирӗнчен ыйтса пӗлетпӗр, — кайран куҫ курӗ унта.

В крайнем случае мы можем, доехав до станции Дно, выяснить положение у командира Первой Донской дивизии, — там видно будет.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Пирӗнтен, лӑп тата, ыйтса та тӑмаҫҫӗ.

— А нас, в акурат, и не спрашивают.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр-пӗрин аллисене тытса чӑмӑртанӑ хыҫҫӑн Листницкий пӗрле службӑра тӑнӑ юлташӗсене Атарщиковпа паллаштарчӗ те ыйтса пӗлчӗ:

Они обменялись крепким рукопожатием, познакомив бывших сослуживцев с Атарщиковым, Листницкий спросил:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫавӑнтах ун Лагутинӑн иртнӗ пурнӑҫӗ ҫинчен ыйтса пӗлесси килчӗ.

И почему-то захотелось узнать о прошлом Лагутина.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Подполковник, эпӗ ыйтса калатӑп сире!

— Полковник, я вас прошу!

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Арӑмне майӗпен ыталаса виҫӗ хут чуп туса илчӗ те темскер ҫинчен ыйтса пӗлме тӑчӗ, анчах ӑшри хумхану ҫиеле шӑвӑнса тухнипе тутисем вӗттӗн чӗтренме тытӑнчӗҫ, чӗлхи ҫыхланса ларчӗ.

Он степенно обнял жену, поцеловал ее три раза, хотел что-то спросить, но глубокое внутреннее волнение пробилось наружу — мелко задрожали губы и словно отнялся язык.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хывӑнса тӑракан Сергей Платонович ҫине тимлӗн сӑнаса пӑхса илчӗ, ҫырӑ сӑнлӑ чипер, пит-куҫӗнчи сивлеклӗхе ҫемҫетмесӗрех ыйтса пӗлчӗ:

Она внимательно оглядела раздевавшегося Сергея Платоновича, спросила, не меняя серьезного выражения на смугловато-красивом лице:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна Ивановна упӑшкине столовӑйра тӗл пулчӗ, ун ҫине тӗссӗрленнӗ куҫӗсемпе яланхи евӗр чӑртмаххӑн пӑхса илсе, ыйтса пӗлчӗ:

Анна Ивановна встретила мужа в столовой, скользнула по лицу его привычно равнодушным взглядом пустоцветных глаз, спросила:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тутине ҫирӗп чӑмӑртаса, пуҫӗ ҫине тутӑр уртса яма та ӗлкӗрнӗччӗ вӑл, анчах сасартӑк Ильинична ыйтса пӗлчӗ:

Туго поджимая губы, накинула было платок, но Ильинична спросила:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Полка хӑҫан улӑштарса тӑратас пирки паянах дивизи штабӗнчен ыйтса пӗлетӗп.

Сегодня запрошу штаб дивизии, когда они думают сменить полк.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вара Рубцов-Емницкий Саввӑран пилӗк пӗрене ыйтса илчӗ те грузовикпа илсе кайрӗ.

Потом Рубцов-Емницкий выпросил у Саввы пять бревен и увез их на грузовике.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑй ҫук чухне станицӑра мӗн-мӗн туни ҫинчен, пилӗк ҫуллӑх плана мӗнле пурнӑҫлани ҫинчен ыйтса пӗлмесӗр чӑтаймарӗ вӑл, лавҫӑран тӗпчеме пуҫларӗ.

Сергею не терпелось узнать, что же было сделано без него в станице, как выполняется план, и он обратился к кучеру с расспросами:

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей пуринпе те хушамачӗсемпе ячӗсене ыйтса пӗлчӗ.

Сергей узнал фамилии и имена всех членов экипажа и спросил:

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Капитан калаҫма юратаканскер пулчӗ, Кубань ҫинчен, тырпул ҫинчен ыйтса пӗлчӗ.

Капитан был разговорчив, расспрашивал о Кубани, об урожае.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сергей пичче, — терӗ вӑл куллине пытараймасӑр, — Савва Нестерович хӑҫан тачанка кӳлсе килмеллине ыйтса пӗлме ячӗ.

— Дядя Сергей, — сказал он, — Савва Нестерович послали меня узнать, когда подавать тачанку.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ыйтса ҫеҫ пӑхас терӗм, — терӗ Ниловна, куҫне ывӑлӗ ҫинчен илмесӗр.

Только спросила, — не сводя глаз с сына, молвила Ниловна.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑва каснӑ ҫӗрте вӑл Игнатпа калаҫса кайса, сӑмах май ҫавна ыйтса пӗлес терӗ:

На рубке хвороста, разговорившись с Игнатом, Никита, как бы между прочим, спросил:

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ыйтса пӗлӗпӗр-ха, мӗншӗн Сережкӑна кӳрентернӗ вӑл.

— Вот мы ее и спросим, почему обидела Сережку.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич Усть-Невинскри колхозсенче тырӑ вырас ӗҫ епле пыни ҫинчен, автоколонна ҫинчен ыйтса пӗлнӗ.

Федор Лукич спросил, как идет уборка в усть-невинских колхозах, приехала ли автоколонна.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех