Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утса (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Михеев ерипен пӳлӗм тавра утса ҫаврӑнчӗ.

Михеев обошел осторожно вокруг комнаты.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

А эсӗр, тухтӑр, утса ҫӳрекен виле.

Доктор! вы — ходячий покойник.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Петя тенкел ҫинчен сиксе тӑчӗ те пӳлӗмре вӗчӗрхенӳллӗн утса ҫӳреме пуҫларӗ.

Петя вскочил со стула, нервно зашагал по комнате.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл ҫуран утса ҫитме пултармасть пулсан, ун ҫине утланса пытӑр, ман кӗсре ӑна илсе кайӗ.

Если он не может дойти пешком, то пусть едет верхом — моя кобыла отвезет его.

ХСVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑюллӑн, ним хӑрамасӑр вӑл судья умне утса тухрӗ.

Смело, без тени страха предстала она перед лицом судьи.

LХХХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сунарҫӑ лӑпкӑн утса пынӑ, Каса-дель-Корво чикки патне ҫитичченех ӗнтӗ чарӑнса тӑмалла пулмасть пулӗ тесе шутланӑ.

Охотник шел спокойно и думал, что теперь уже не придется останавливаться до самой границы Каса-дель-Корво.

LХХIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫӑмӑллӑн утса кайнӑ вал, анчах ӗнтӗ чӗрчунсен сукмакӗпе мар, ҫав пысӑк асап курнӑ ҫын йӗрӗпе кайнӑ.

Легкой походкой направился он, но уже не по тропе животных, а по следу человека, потерпевшего такое жестокое крушение.

LХХVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йӗрсем питех палӑрман ҫӗрте хуллентерех утса, лайӑхрах палӑрма пуҫласан, каллех хытӑрах утса, Зеб ҫапла пӗр миля ытла кайнӑ.

Больше мили прошел Зеб, то замедляя шаг в местах, где отпечатки были мало заметны, то опять ускоряя его, когда следы становились яснее.

LХХV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫавӑнта вӑл акӑ мӗн асӑрханӑ: вӑрман патнелле ҫывхарас вырӑнне пуҫсӑр юланут яланах вӑрман хӗрринчен пӗр пек хушӑра утса ҫӳренӗ.

При этом он заметил, что всадник без головы, вместо того чтобы приблизиться к лесу, неизменно продолжал держаться одного и того же расстояния от опушки.

LXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Негр кайсанах, Зеб турӑ лаша тӑнӑ ҫӗрелле утса пынӑ.

Как только негр удалился, Зеб направился к тому месту, где стоял гнедой.

LXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эй, турӑҫӑм, — тенӗ вӑл, вырӑн патне васкаса утса пырса.

— Боже мой! — воскликнула она, стремительно приближаясь к постели.

LXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Исидора та хӑйпе ӑмӑртакан хӗрӗн шлейфӗ ҫине урипе таптанӑ пекех утса тухнӑ.

Исидора тоже вышла, почти наступая на шлейф своей соперницы.

LIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Зеб хӑй маневрне лайӑх шутласа тунӑ: чӑнкӑ сукмакпа утса хӑпарнӑ чух вӑл часах юланута тӗл пулнӑ.

Зеб хорошо рассчитал свой маневр; взбираясь по крутой тропинке, он вскоре увидел всадника.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Илтӗнмелле мар утса, вӑл хӳшӗ ҫумӗпе иртнӗ те, йывӑҫ хӳттипе аслӑк патне пырса ҫитнӗ, чӗркуҫленсе ларнӑ та итлеме пуҫланӑ.

Неслышными шагами он обогнул хижину и под прикрытием деревьев пробрался к навесу, опустился на колени и стал прислушиваться.

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем йӑпшӑнса утса пыраҫҫӗ, урисене тӑкӑннӑ ҫулҫӑсем ҫинелле пачах илтӗнмелле мар яра-яра пусаҫҫӗ.

Они идут крадучись и совершенно неслышно передвигают ноги по опавшей листве.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Костылин ҫӳлерех ларса пытӑр тесе, пырсан-пырсан, вӑл ӑна пӗшкӗнсе тӳрлетнӗ, ҫӳлерех сиктере-сиктере лартнӑ; ҫапла вал аран-аран асапланса утса пынӑ.

Нагнется, подправит, подкинет, чтоб повыше сидел на нем Костылин, тащит его по дороге.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Костылин ларнӑ та: — Кирек те мӗн ту, эпӗ утса ҫитейместӗп, манӑн урасем утмаҫҫӗ, — тенӗ.

Костылин сел и говорит: — Как хочешь, а я не дойду, — у меня ноги не идут.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӑл ҫурт патнелле хыттӑн утса кайнӑ та веранда витӗр васкаса хӑй пӳлӗмне кӗнӗ.

Потом решительным шагом он направился к дому и быстро прошел через веранду в свою комнату.

XXXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫавӑн пек шухӑшланӑ капитан, гасиендӑна каялла тавӑрӑннӑ чухне, Луизӑпа Генри хыҫҫӑн пӑртак аяккарахра утса пырса.

Так размышлял капитан, возвращаясь в гасиенду и следуя на некотором расстоянии за Луизой и Генри.

XXXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗрре статуя хыҫне пытанса, тепӗре тӗмӗсем тӗлӗпе утса, чечексем хушшипе шӑвӑнкаласа пыракан хура кӗлеткене те вӗсем курмарӗҫ.

Они не видели темной фигуры, которая скользила среди цветов, то прячась за статуей, то пробираясь через кустарник.

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех