Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак кӗске калаҫу вӑхӑтӗнче вӑл сотник ҫине хӑйӗн ывӑннипе йывӑрланса ҫитнӗ куҫӗсене пӗрре те ҫӗклесе пӑхмарӗ.

И за все время короткого их разговора ни разу не поднял на собеседника отягощенных какой-то большою усталостью глаз.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсенчен пӗри, урӑм-сурӑм хавасскер, хӗремесленсе каннӑ куҫӗсене хӗскелесе, халап ҫаптарать:

Один из них, лихорадочно веселый, рассказывал, щуря воспаленные, горячечные глаза:

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сухалне тӑрмалантарса тата ылтӑн пенсне витӗр хаяр куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, вӑл палламан ҫынпа калаҫать.

Лохматя бороду, поблескивая из-под золотого пенсне злыми глазами, изливал свою желчную горечь перед случайным собеседником.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий юлашки хут куҫӗсене уҫрӗ, утӑн сарӑлса кайнӑ кӗрен сӑмси шӑтӑкӗсене тата йӗнер йӑрани ҫине пуснӑ сӑран атӑ лаппине курчӗ.

В последний раз открыл Григорий глаза, увидел раздутые розовые ноздри лошади, чей-то пронизавший стремя сапог.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӗр ҫине ӳкнӗ чух питӗ хытӑ ҫапӑннипе пӗр самантлӑха ӑнӗ килсе кӗчӗ те вӑл куҫӗсене уҫрӗ, анчах вӗсене юн кӳлленсе хупласа хучӗ.

Жестокий толчок при падении на секунду вернул его к действительности, он открыл глаза; омывая, их залила кровь.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Прохор Зыков, питҫӑмартийӗ ҫине таканлӑ ут чӗрни йӗрӗ шӑрланса юлнӑскер, халӗ кӑна лазаретран таврӑннӑ та, ун тути хӗррисем ҫинчи асаппа сехӗрленӳ ҫаплах иртсе каяйман-ха, йӑваш куҫӗсене те ӗлӗкхинчен тӑтӑшрах мӑчлаттарса уҫса хупать вӑл; Егорка Жарков кашни тӗл килмессеренех ирсӗр намӑс сӑмахсем вылятать, ӗлӗкхинчен ытларах путсӗрленет тата тӗнчере мӗн пура-ҫука пӗтӗмпех ылханать; Григорипе пӗр хутортан килнӗ Емельян Грошев, яланах ӗҫлӗ те тимлӗ, ҫӑмӑлттай мар казак, пӗтӗмпех темле пӗкӗрӗлсе кӗчӗ, хуралса кайрӗ, ухмахла ахӑлтатса кулакан пулчӗ, кулли хӑйӗн темле ӗненчӗксӗррӗн, чӑртмахла тухать.

Прохор Зыков, только что вернувшийся из лазарета, с рубцеватым следом кованого копыта на щеке, еще таил в углах губ боль и недоумение, чаще моргал ласковыми телячьими глазами; Егорка Жарков при всяком случае ругался тяжкими непристойными ругательствами, похабничал больше, чем раньше, и клял все на свете; однохуторянин Григория Емельян Грошев, серьезный и деловитый казак, весь как-то обуглился, почернел, нелепо похахакивал, смех его был непроизволен, угрюм.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Асаилӳсемпе тертленсе ҫитнӗскер, вӑл ҫывӑрнӑ чухне те сӑнӑ аврине чӑмӑртаса тытнӑ сылтӑм алли епле чӗтресе тӑнине туйсах тӑрать; ыйхӑран вӑранса ку тӗлӗк иккенне тавҫӑрса илсенех, хӑйӗн тӗлӗкне хӑвалама тытӑнать, чуна ыраттараслах ҫатӑртаттарса хупнӑ куҫӗсене аллаппипе хуплать.

и даже во сне, отягощенный воспоминаниями, ощущал он конвульсию своей правой руки, зажавшей древко пики; просыпаясь и очнувшись, гнал от себя сон, заслонял ладонью до боли зажмуренные глаза.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Палашӗ Иванков патне ҫитмен пирки, нимӗҫ ӑна ывӑтса ячӗ те, хӑвӑрт-хӑвӑрт мӑчлатакан хӑравҫӑ чакӑр куҫӗсене Иванков ҫинчен вӗҫертмесӗр, йӗнерӗ ҫумне ҫӗлесе хунӑ сарӑ йӗнӗ ӑшӗнчен карабин туртса кӑларма тытӑнчӗ.

Палаш не доставал, и немец, кинув его, рвал из пристроченного к седлу желтого чехла карабин, не спуская с Иванкова часто мигающих, напуганных коричневых глаз.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй вӑл аллисене пилӗк пиҫиххийӗ хушшине чикнӗ, шлепке хӗрри айӗнчен куҫӗсене шӑмарса, утӑ ҫулакан Шегольков ҫине пӑхать.

Он сунул руки за пояс, из-под полей шляпы, насупясь, оглядывал косившего Щеголькова.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑшкӑлса чупса ҫитрӗ те вӑл, сывлӑш ҫавӑрса илсе, чарса пӑрахнӑ ҫап-ҫавра куҫӗсене вылянтарса, ҫухӑрса ячӗ:

Подбежал и, глотая воздух, поводя округленными глазами, крикнул:

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астахов, пысӑк та йывӑр кӗлеткеллӗрех хура казак, суккӑртарах ҫын пек куҫӗсене хӗссе, пӗчӗк пӳрте кӗчӗ.

Астахов, большой, грузноватый и черный казак, подслепо жмурясь, вошел в халупу.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Казаксем, куҫӗсене чарса пӑрахса, пӗрремӗш сотня еннелле ҫаврӑнса пӑхаҫҫӗ: лаша унта, сулахай флангра, кӗҫенсе ячӗ.

Округленные глаза и квадратная чернота раскрытых ртов — в сторону первой сотни: там, на левом фланге, заржал конь.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ун хыҫӗнче курпунне кӑларнӑ Крючков куҫӗсене хӗстерсе пӑхать, тата леререхре — Лапин хӑйӗн шӑнӑрлӑ хӑлхисене лаша пек вылянтарать, ун хыҫӗнче Шегольковӑн картлашкалантарса хырнӑ карланкӑ мӑкӑлӗ курӑнать.

За ним жмурился, горбатясь, Крючков, еще дальше — по-лошадиному стриг хрящами ушей Лапин, за ним виднелся рубчато выбритый кадык Щеголькова.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крючков хӗстернӗ куҫӗсене мӑчлаттарма тытӑнчӗ.

Крючков моргал прижмуренными глазами.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Старик куҫӗсене сивлеккӗн шӑмарчӗ те пурне те пӗр харӑс ответлерӗ:

Дед сурово насталил глаза, ответил всем сразу:

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, йӗнер ҫыххине пушатас тесе, учӗ ҫинчен аннӑччӗ, анчах та вахмистр ун ҫине куҫӗсене йӑлтӑртаттарса кӑна пӑхрӗ.

Григорий слез было ослабить подпруги, но вахмистр блеснул на него глазами.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вахмистр, казеннӑй тӳме пек ҫаврака, хурчканни евӗрлӗ ҫивӗч куҫӗсене кулӑпа ҫулантарса: — Ҫара уран ан ҫӳре, ухмах! — терӗ.

Вахмистр, масля в улыбке круглые, как казенные пуговицы, коршунячьи глаза, ответил, отъезжая: — Не ходи босой, дурак!

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Господин офицер… сехет, господин офицер!.. — еврей халӗ кӑна ҫитсе тӑнӑ офицерсем еннелле хӑйӗн хӗрлӗрех илемлӗ питне ҫавӑрчӗ те куҫӗсене хӑвӑрт мӑчлаттарса уҫса хупрӗ.

— Господин офицер… часы, господин офицер!.. — Еврей, поворачивая к подъехавшим офицерам красивое лицо, часто моргал глазами.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хыҫалалла каҫӑрӑлса ӳкнӗ те вӑл хӑй ҫинчи кӗпине ҫуркалать, куҫӗсене чарса пӑрахса, хӑйкӑлтатса кӑшкӑрать:

Откидываясь назад, он рвал на себе рубаху, закатывая калмыцкие глаза, хрипел:

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ шӑлна ҫырт! — терӗ вахмистр, аякалла пӑхса, куҫӗсене хӑвӑрт мӑчлаттарса.

— Ты помалкивай! — сказал вахмистр, часто мигая и глядя вбок.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех