Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫумӑр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫумӑр (тĕпĕ: ҫумӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Анчах та вӗри сывлӑшпа хӗрсе тӑракан ҫӗр ҫине ҫумӑр пӗр тумлам та ӳкмест, пӗлӗте шӗвӗр кӗтеслӗ сенкер татӑксене таткаласа, ҫиҫӗм йӑлкӑшать.
Но не падал на землю, пышущую горячечным жаром, дождь, вхолостую палила молния, ломая небо на остроугольные голубые краюхи.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑть кӗрхи ҫумӑр, хӑть эсӗ пӗр пекех, иксӗрӗн те пӗр ырлӑх.
Как дождь осенью, так и ты: одно да добро.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Имени картишӗнче ҫав-ҫавах куҫӗсем тавралла хӗрлӗ-хӗрлӗ кӑшӑллӑ куҫлӑхсем пек ҫаврашкаллӑ пӑшӑлти хура кӑвакалсем ҫӳреҫҫӗ, шӑрҫа пек вӗтӗ ҫумӑр тумламӗсем евӗр вак-тӗвек чӑх-чӗпсем кӗшӗлтетеҫҫӗ, вите тӑрринче тӗкленсе ҫитнӗ павлинсем кушак пек меуклатса кӑшкӑраҫҫӗ.
По двору так же ковыляли черные утки-шептуны с красными очкастыми ободками вокруг глаз, бисерным дождем рассыпались цесарки, на крыше конюшни утробным кошачьим голосом мяукали крикливо оперенные павлины.

Григорий ун ҫине сӑрт тӳпинчен ҫумӑр шевлипе туртӑнса выртакан инҫетри ҫеҫенхир ҫине пӑхнӑ пек пӑхать.
Глядя на него, Григорий словно с горы на далекую, задернутую дождевой марью степь глядел.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ыран мӑнкун тенӗ каҫхине тӳпене хура ӑмраллӑ пӗлӗтсем карса илчӗҫ, ҫумӑр вӗтӗртетме пуҫларӗ.
В ночь под Пасху небо затянуло черногрудыми тучами, накрапывал дождь.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӳпӗнтерсе кӳлнӗ сухапуҫне виҫӗ пар вӑкӑр ҫул тӑрӑх сӗтӗрсе кӑйрӗҫ, кӗрхи тип ҫанталӑкпа тата пачах ҫумӑр ҫумасӑр тӑнипе пирченсе ларнӑ ҫӗре шӑйӑрттарса йӗр туса хӑварчӗҫ.
Три пары быков потянули по дороге перевернутый запашник, чертя затвердевшую от осеннего сухостоя и бездождья черствую землю.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крыльца патӗнче, ҫумӑр шывӗ юхмалли пӑркӑ ҫумне ҫурӑмӗпе сӗвеннӗ Сергей Платонович тӑрать, хӑй йӑлтӑркка хытӑ ҫӑмпала мӑкланнӑ шурӑ чышкисене чӑмӑртанӑ.
На углу крыльца, прислонясь спиной к водосточной трубе, стоял Сергей Платонович, сучил беленькие кулачки, поросшие глянцевитым жестким волосом.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таҫта, Дон шывӗ леш енче, кӑваккӑн-симӗссӗн ҫиҫӗм явкаланать, ҫумӑр шӑмарӑлать, шурӑ чиркӳ карти тулашӗнче сасӑсен кӗрлевӗпе хутшӑнса кайса, урисене ылмаштарса тӑракан утсен шӑнкӑравӗсем йыхравлӑн та ҫепӗҫҫӗн шӑнкӑртаткалаҫҫӗ.
Где-то за Доном синё вилась молния, находил дождь, а за белой оградой, сливаясь с гулом голосов, зазывно и нежно позванивали бубенцы на переступавших с ноги на ногу лошадях.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗмӗл ҫумӑр майлӑн вӗлтӗртетет шыв ҫийӗнче вӗтӗр-шакӑр пулӑ кӗтӗвӗ.
Серебряным дождем сыпала над поверхностью воды мелочь-рыбешка.

Ҫумӑр шӑпӑртатни тата йӑмӑхтарса йытӑ ҫуйӑхашнӑ сасӑ кӑна илтӗнчӗ.
Шорох дождя и заливистый собачий брех.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗт ала витӗр алланса тухакан ҫумӑр урапа кӳмисен брезентпа витнӗ ҫийӗсене ӗнтӗркӳллӗн тӑкӑртаттарать.
Дремотно вызванивал по брезентовой крыше будки сеянный на сито дождь.

Ҫумӑр ӳккелет.
Падал дождь.

Ҫумӑр пӗрӗхкелет.
Побрызгивал дождь.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫил ҫумӑр тумламӗсене тараватсӑррӑн вӗтетет, — ҫӗрӗн хура аллаппийӗ ҫине кӗлӗм татӑкне тӗпретсе тӑкать тейӗн.
Ветер скупо кропил дождевыми каплями, будто милостыню сыпал на черные ладони земли.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн хура ҫунаттинчен ҫумӑр сӑрхӑнать.
С черного ее крыла сочился дождь.

— Ҫумӑр чарӑнмасть-и ҫак?
— Никак, перестает дождик?

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗселленсе кайнӑ ҫӗр ҫине ҫумӑр чӗреслетсе тӑкать, шыв лупашкисене кӑпӑклантарать, юхӑмӑн-юхӑмӑн Дон ҫинелле юхса анать.
На размякшую землю густо лил дождь, пенил лужи, потоками сползал к Дону.

Куҫ хӑрпӑкӗсем ҫинче унӑн ҫумӑр тумламӗсем чӗтренкелесе тӑраҫҫӗ.
На ресницах, подрагивая, висели дождевые капельки.

Кухня пӗр саманта, куҫа шартарса яракан симӗс ҫутӑпа ҫуталса, шӑпланса ларчӗ: чӳрече хупписене ҫумӑр качӑртаттарни илтӗнчӗ, унтан аслати янӑраса кайрӗ.
В кухне на секунду стало ослепительно-сине и тихо: слышно было, как ставни царапал дождь, — следом ахнул гром.

Унӑн хӑйӗн те ҫумӑр айӗнче тапӑртатасси тата, ҫӳҫ ҫӑра та кӑтра ӳстӗр тесе, пуҫне йӗпетесси килсе кайрӗ; унӑн та шӑп та шай Мишка пекех, йӗплӗ хулӑ ӑшне чикеленсе каясса пӑхмасӑрах, ҫул хӗрринчи тусан ҫине кутӑн тӑрасси килчӗ, — анчах, тутисене ҫилӗллӗн мӑкӑртаттарса, чӳречерен амӑшӗ пӑхать.
Ей тоже хотелось приплясывать под дождем и мочить голову, чтоб волос рос густой и курчавый; хотелось вот так же, как Мишкиному товарищу, укрепиться на придорожной пыли вверх ногами, с риском свалиться в колючки, — но в окно глядела мать, сердито шлепая губами.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика