Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ те, таҫта чупса каймалла пулнӑ пек, хӑвӑрттӑн ура ҫине тӑчӗ.Она с легкостью вздохнула и как-будто ей нужно куда-то бежать быстро встала на ноги.
XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Вӑл аллисене саркаласа, ассӑн сывласа илчӗ.
XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Кабинетра Савва Прохорпа пӗрле сехет ытла пулчӗ, тачанка ҫине ларсан, Дорофее лашасене Тимофей Тутаринов патнелле хӑвалама хушрӗ те, ҫӑмӑллӑн сывласа илсе, шухӑшларӗ:
XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Илья, ассӑн сывласа, ура ҫине тӑчӗ.
XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Спасибо, спасибо, Евсей Гордеевич, — ассӑн сывласа каларӗ Федор Лукич.— Спасибо, спасибо, Евсей Гордеевич, — тяжело дыша, проговорил Федор Лукич.
XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
«Мӗнле шуйттанла этем вӑл, ҫын мар, — шухӑшларӗ Евсей, айккинелле халӗ те хӑравҫӑллӑн ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхкаланӑ май йывӑррӑн сывласа.«И что за черт, а не человек, — думал Евсей, еще боязливо поглядывая по сторонам и тяжело дыша.
XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ҫавӑн пек пысӑк паллӑна курсан, пирӗн ҫулҫӳревҫӗ хӑй кирлӗ еннелле кайни пирки иккӗленсе тӑман; ҫавӑнпа вӑл лашине уттипе ячӗ те ҫӑмӑллӑн сывласа илчӗ.
XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Мария Нескоромная Евсей аллинчен ҫырӑва сыхлануллӑн илсе, хут листи ҫине чылайччен шарламасӑр пӑхса, хӑй ӑшӗнче вуланӑ вӑхӑтра урапа патӗнче питех те шӑп пулнипе кӗсрепе ҫаплах тем ҫинчен калаҫакан Буланый ҫӑмӑллӑн сывласа илни те илтӗнчӗ.
IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Евсей ҫывӑрма кунта юлчӗ, ҫӗрӗпе тенӗ пекех Хохлаков вӗрентсе каланине хирӗҫ чӗнмесӗр, час-часах ассӑн сывласа итлерӗ, шухӑшпа хӑйне вӗрентекене вӑрҫрӗ…
VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Пӳртум садӗнче мӗн ӳсет унта? — йывӑррӑн сывласа ыйтрӗ Федор Лукич.— Что там растет в палисаднике? — трудно дыша, спросил Федор Лукич.
VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Акӑ инкек! — Варвара ассӑн сывласа илсе, чӗнмесӗр ларакан Татьяна ҫине айӑплӑн пӑхрӗ.Прямо беда! — Варвара виновато вздохнув, посмотрела на замолчавшую Татьяну.
V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Унтан пӗлтерӳ ҫине пӑхрӗ, ассӑн сывласа илчӗ те, тырра ывӑҫран ывӑҫа юхтарса ларнӑ хушӑра, хӑй патне Татьяна пырса ларнине те сисмерӗ.
V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Герверт Гилле халӗ ҫав тахҫан ӗлӗк пулнӑ пек туйӑнакан вӑхӑтсене ассӑн сывласа аса илнӗ.Герберт Гилле с удовольствием вспоминал те времена, кажущиеся теперь уже такими далекими.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Юра Голубь нимӗҫе пӑхса ҫаврӑннӑ та, пӗчӗк сӑмсине кӑмӑлсӑррӑн пӗркелесе, ассӑн сывласа янӑ:Юра Голубь с любопытством оглядывал немца, досадливо морщил маленький нос и сокрушенно вздыхал:
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Вӑл, ахлаткаласа тата ассӑн сывласа, тула тухма ларнӑ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
— Иртсе кайрӗҫ пулмалла, — ҫӑмӑллӑн сывласа янӑ Мещерский, сасартӑк хӑй йӗп-йӗпе тара ӳкнине туйса илсе.— Прошли, кажется, — облегченно вздохнул Мещерский и вдруг почувствовал, что он весь в поту.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Аниканов йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑннӑ, улӑм куписем ҫинчи плащ-палаткӑсене, симӗс маскхалатсене, кӗтесре выртакан граната куписене, пӑтасем ҫинче ҫакӑнса тӑракан автоматсене, боецсен пиҫиххийӗсем ҫумӗнчи ҫӗҫӗсене курнӑ та, философ пек тата пурнӑҫа пӗлекен ҫын пек ассӑн сывласа, ҫапла шутласа илнӗ: акӑ, эпир килте те ӗнтӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Юланутсем сиккипе вӗҫтерсе пынӑ, вара часах Бугорков вӗсенчен пӗри Травкин пулнине палласа илнӗ те ҫӑмӑллӑнах сывласа янӑ.Всадники неслись галопом, и вскоре Бугорков с облегчением узнал в одном из них Травкина.
Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Тӳп-тӳрӗ аллейӑсем тӑрӑх ӗҫсӗр сулланса ҫӳресе, вӑл ҫакӑн ҫинчен шухӑшланӑ: аван пулӗччӗ, юлашкинчен, ҫак вӑрҫа часрах пӗтерсе лартса тӑван хулана таврӑнма, унта каллех хӑвӑн ӗҫне тума — ҫӗнӗ ҫуртсем лартма, саваласа якатнӑ хӑмасен тутлӑ шӑршине сывласа ҫӑтма, тата пусмасем тӑрӑх хӑпарса, пысӑк сухаллӑ ӑстасемпе лӳчӗркеннӗ кӑвак хут ҫине ӳкернӗ ӑнланма йывӑр чертежсене сӳтсе явма, — мӗн пек аван пулнӑ пулӗччӗ!
Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Хӗрарӑмсем пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатнӑ, йывӑррӑн сывласа илсе ахлаткаланӑ.
V // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.