Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл пирӗн совесть, пирӗн чун, хамӑр хушӑра, хамӑр ӑшра, — хӗремесленчӗ пачӑшкӑ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Пӗччен чух сӑхсӑхса кӗлтӑватӑп та, ӑшра лӑштах пулать.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫире пурри те савӑнтарман ӑна — ӑшра ют чун пурри тата ытларах хурлантарнӑ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

«Кӑҫал вӑл вунсаккӑра каять, ҫитес ҫул ҫитӗннӗ хӗр пулать… Тен…», — Соньӑн ятне калама мар, ӑшра асӑнма та хӑймасть Эльгеев.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кӗҫех уҫӑмланчӗ: вӗсем — ҫурт хуҫисем, таможня тӳрисем, сутуҫӑсем, пӗри — офицер; эпӗ искусство тӗлӗшпе мухтав юрри те, ӑшра, чун тӗпӗнче тӗплӗ усракан кӑмӑл-туйӑм пирки пылак та ҫӗкленӳллӗ сӑмахсем те илтместӗп.

Как выяснилось, это были домовладельцы, таможенные чины, торговцы, один офицер; я не ожидал ни гимнов искусству, ни сладких или восторженных замечаний о глубине тщательно охраняемых впечатлений.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ну, — терӗ Проктор пирӗн пурин те ӑшра пӗр шайлӑх евӗрскер йӗркеленсе ҫитсен, — пытармасӑр каласа парсамӑр, эпир сирӗншӗн мӗне пула чарӑнтӑмӑр тата эсир кам пулатӑр?

— Ну, — сказал Проктор, едва установилось подобие внутреннего равновесия у всех нас, — выкладывайте, почему мы остановились ради вас и кто вы такой.

XVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ укҫа мӗн чухлӗ юлнине, унпа епле усӑ курассине тата Лерхран кӗтекен суммӑна ӑшра шутларӑм та — тӑватӑ пине яхӑн тухрӗ.

Я мысленно подсчитал остатки сумм, которыми мог располагать и которые ждал от Лерха: около четырех тысяч.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Мӗнех, вӑл хӑйӗн ҫулне тӑсать — ахӑртнех, ҫыран хӗрринчи пекех, пурнӑҫне тӳлеккӗн хушусем панӑ май; эпӗ вара ҫемҫе пукан ҫине лаштах лартӑм, ӑшра тӳмеленсе-ҫаклатса тата кӗнекепе йӑпанас йӳтӗмпе, — малтанхи йӗркесенченех куратӑп: мана пилӗк ҫӗр страницӑран тӑракан кичемлӗх кӗтет.

Итак, она продолжала свой путь — наверное в духе безмятежного приказания жизни, как это было на набережной, — а я опустился в кресло, внутренне застегнувшись и пытаясь увлечься книгой, по первым строкам которой видел уже, что предстоит скука счетом из пятисот страниц.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хамӑн сӑмахсенчен хам шикленсе ӳкрӗм, чутах сасӑпах персе яраттӑм, анчах ӑшра темиҫе хут та каларӑм: «Э-эх… Хӗр ача! Хӗр ача!».

 — Испугавшись собственных слов, едва я удержался сказать лишнее, но мысленно повторял: «Девчонка! Девчонка!»

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак вӑхӑт тӗлнелле — шухӑшламасӑрах — ӑшра ҫине-ҫинех пӑшӑлтататтӑм:

К тому времени я уже бессознательно твердил:

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫывӑрса тӑрансан сехет ҫине пӑхни кирлех те мар, — пирӗн ӑшра тӗп-тӗрӗссӗн мар пулин те шанчӑклӑнах калаҫҫӗ ӗнтӗ: эпир нумай вӑхӑт ҫывӑрнӑ.

Когда мы высыпаемся, нет нужды смотреть на часы, — внутри нас, если не точно, то с уверенностью, сказано уже, что спали мы долго.

XV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Шалта, ӑшра, мана хӑҫан тата мӗн патне туртӗ — кӗтетӗп.

Я жду, когда и к чему меня потянет внутри.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Кӑна, эппин, халех тирпейлес мар, леш камитне курсах каяс, шухӑшлатӑп ӑшра.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӑна курас килет манӑн», — ӑшра пӑшӑлтатрӗ Крапивин.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӑшра вӑл Телегина Йӗпреҫре чухнех «хамӑр ҫын» тенӗччӗ, ҫавӑнпа юлташӗ ытлашши сыхӑ пулнӑшӑн хӑйне аван мар туйрӗ, уҫӑ мар лару-тӑрӑва тӑрлама май тупӑннишӗн савӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапах сыхлӑх — сыхлӑхах, Крапивин председателе ӑшра кӑна мухтарӗ, сӑмахпа вара хӑйӗннех печӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эсӗ чӑнахах ман ҫумра ҫавӑн чухлӗ лартӑн-и? — тӗлӗнчӗ Ванькка, ҫавӑнтах ӑшра хӑйне ятласа илчӗ: «Ара, Улька пустуй пуплешес ҫук, каларӗ-тӗк, ларнах ӗнтӗ», — Мӗн тери телей ку маншӑн, пӗлесчӗ санӑн…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Акӑ ме сана, Филимон Петрович, Атӑл варринчи кимӗ, ытарайми вӑлта шакки, — ӑшра хӑйӗнчен тӑрӑхласа илчӗ Крапивин. — Темиҫе эрне кураймӑп ӗнтӗ вӗсене».

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах асап ӑшра пуҫтарӑнса каплансан, вӑл чуна вырнаҫайми пулса тулса тӑкӑнса кайсан чӗре хӑех ӗсӗклет, кӑшкӑрать.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Ӑшра мӗн пуррине хӗр мучӑшне ҫеҫ каласа пама пултарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.