Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупласа (тĕпĕ: хупла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малаллине тӗтре хупласа тӑрать…

но что будет дальше — он не знал.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хуралтӑн тӑваттӑмӗш енне ҫеҫ йывӑҫ тӗмӗ хупласа тӑрать.

Четвертая стена заросла кустарником.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Утлас хӑлхине хупласа лартрӗ.

— Утлас прикрыл уши руками.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӗркунне ӑна вӗлтренпе мӑян хупласа каятчӗ, хӗлле юр питӗретчӗ.

Потому что по осени окошко наглухо закрывала буйная крапива, а зимой его заносило снегом.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑрах аллипе куҫне хупласа, теприне малалла кӑнтарса темиҫе утӑм турӗ те вӑл ҫын ҫине пырса кӗчӗ.

Прикрыв одной рукой глаза, а другую вытянув вперед, он двинулся внутрь и шага через два наткнулся на человека.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл умӗнчи юр ҫине ӳпӗннӗ-мӗн, питне юр хупласа лартнӑ.

Лицо забито снегом — очевидно Яндул ткнулся в него, задремав.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑлхине сасартӑк шӑплӑх хупласа хурать.

И перестал что-либо слышать…

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах куҫне уҫма ӗлкӗреймест — каллех юр хупласа лартать.

Но не успел открыть глаза — опять лицо залеплено снегом.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗчӗк пӳртӗн пӗртен-пӗр чӳречи уялла тухать-мӗн, ӑна та пулин кивӗ кӗрӗкпе хупласа хунӑ.

Ивук с удовлетворением отметил, что единственное оконце завешено шубой.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Санӑн куҫна хупласа тӑракан шурӑ винтсене хӑҫан салтса яраҫҫӗ?

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Эпир унтта нумай тыттӑнса тӑмастпӑр, — тет тутар, вӗри енчен питне аллипе хупласа.

Там мы тоже долго не задержимся, — татарин прикрывает ладонью шеку, раскатившуюся от близкого огня.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӗлетке-ҫурӑма, чуна — темӗнле шапа пӑтти пек вараланчӑк япала хупласа илнӗ, чул хушшине хӗстернӗ пек пусарса лартнӑ.

Тело и душу будто оплела грязная болотная тина, чувствовал он себя зажатым меж двух огромных камней.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шахрун Ивук ҫӑварне хупласа лартать, айӑккинчен кат! тӗкет.

Шахрун зажимает Ивуку рот ладонью и толкает в бок.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Алӑкран кӗрекен ҫутта хӑйӗн кӗлеткипе хупласа хунӑ этем каялла сикрӗ, тепӗр пӳлӗмри сӗтеле йӑвантарса ярса тулалла тухса сирпӗнчӗ.

А человек, застилая своим телом проем двери, ринулся обратно, мгновенно выметнулся на улицу.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӳртпе вӗрлӗк картишне йӗри-таврах йӑмрасем хупласа илнӗ.

Избушку и изгородь окружили плотным шатром развесистые ивы.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лупаса кӗнӗ чух Ухтиван питне эрешмен карти хупласа илчӗ.

Ухтиван вошел в сарай, лицо его опутала паутина.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Типӗтнӗ кӑмпа пек пӗркеленсе ларнӑ пит-куҫлӑ типшӗм карчӑк Ухтиванӑн суранӗсене ҫуса тасатрӗ, шыв кӑпӑкӗн чулне ватса сапрӗ те чӗкеҫ курӑкӗн ҫулҫисемпе хупласа ҫыхса лартрӗ.

И она помогала.

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗтӗм картиш кӗрлет, урамри сас-чӗвӗсене хупласа хурать.

Двор шумит, гудит, глушит все голоса и звуки:

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗтӗм ӑс-тӑнне йывӑр ӗшенчӗк, чикесӗр хуйхӑ, кӳренӳ хупласа илнӗ.

Все заполонило безмерное горе, бескрайняя обида.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫӑварӗсене хупласа ҫыхаҫҫӗ те тӗп сакайне чӑмтараҫҫӗ.

Для надежности их связали по рукам и спустили в подпол.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех