Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтӗнмест (тĕпĕ: илтӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗнле пек, каҫхи ялта вӑл-ку илтӗнмест пуль?

Ну что, ничего такого не слышно, не видно?

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялта сас-чӳ илтӗнмест.

Ни звука, ни шороха.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑпах-ха, нимӗн те илтӗнмест, чӑвашкассем канса ҫывӑраҫҫӗ.

Все тихо, не слышно ни звука: чувашкасинцы безмятежно спят.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ӳпӗннӗ ҫӗртен аран ҫӗкленчӗ, вӑл тутине канӑҫсӑр хускаткалать, кансӗррӗн уҫса вылятать, — сӑмахӗ илтӗнмест.

Шерккей с трудом оторвался от мертвой дочери и, продолжая всхлипывать, попытался что-то спросить, но голоса его никто не услышал.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Амӑшӗ сывӑ чухне кӑна туллиех ҫынччӗ, ытла ан шавлӑр тесе чаратчӗ-ха Шерккей, халь пӗр сасӑ та илтӗнмест.

Когда была жива мать, Шерккея почему-то раздражали детские голоса, сейчас он был бы рад услышать хоть чей-нибудь крик, смех, плач…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хурӑнвара та ҫитрӗҫ, — хыпар-хӑнар унта та илтӗнмест.

Доехали до Хурнвар — здесь тоже не слышно и не видно следов свадьбы.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл-ку илтӗнмест, ӗҫкӗпе шавлакансем пур та, хӑйсеннисем кӑна.

Не слышно, говорят люди, гуляют тут, но свои, в честь масленицы.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫхи ялта шӑп, тинех сас-чӳ илтӗнмест.

Ночная деревня тиха, не слышно ни звука.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ватӑ Ҫамакка тем калать, тути мӗкӗлтетет, сасси илтӗнмест.

Старик Сямака что-то мычал, болезненно кривил губы, но голоса не было слышно.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫул ҫинче пынӑ чухне темле ҫав вилӗме туйсах каймастӑн: ну, пӗрин лаши ӳкет, пӗр-пӗр ҫын йӗнерӗ ҫинчен сирпӗнсе анать — илтӗнмест те.

В движении, на ходу не чувствуешь как-то этой тоски смерти: ну, свалится лошадь, сорвется человек с седла — не слышно.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Класра пӗр сас-чӗвӗ илтӗнмест.

В классе воцарилась мертвая тишина.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫурла сассисем илтӗнми пулчӗҫ, анчах ача пӗлет, тырӑ выракансем лере, ту ҫинче, вӗсем унтах юлнӑ, вырни илтӗнмест кӑна, мӗншӗн тесен вӗсем ҫӳлте, ҫӳллӗ ҫыран ҫинче тӑнӑ чухне кашланине илтнӗ леш хырсем пекех ҫӳлте.

Звон серпов смолк, но мальчик знает, что жнецы там, на горе, что они остались, но они не слышны, потому что они высоко, так же высоко, как сосны, шум которых он слышал, стоя под утесом.

XIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Башня тулашӗнче ним те илтӗнмест тесен те юрать.

Но грохот битвы почти не доносился наружу.

IX. Улӑпсем гигантсене хирӗҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Паян ҫумӑр шӑпӑртатни илтӗнмест, ҫавӑнпа Микинь те ирех сиксе тӑрать.

Но сегодня не слышно стука дождя, и Микинь просыпается рано.

Ашшӗн аттисем // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 26–27 с.

Анчах грузовик хытӑ кӗрленипе нимӗн те илтӗнмест.

Но грузовик так грохочет, что ничего не слышно…

Ҫӑкӑр хуҫисем // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 19–20 с.

Пӗр ҫын юлми вӗлерсе тухнӑ: ҫын купинчен хӑрӑлтатни те, йынӑшни те илтӗнмест.

Из всей груды не раздавалось ни единого хрипа.

VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пӗренесем ӳксе шалтӑртатнипе хуралтӑ тӑррисене витнӗ улӑм ҫатӑртатнинчен урӑх нимӗн те илтӗнмест.

Не было слышно никакого иного звука, кроме треска обрушивающихся балок и горящих соломенных крыш.

VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тӗтӗм юпи ҫӗкленсе тӑракан ҫӗртен пӗр сас-хура та илтӗнмест.

Из клубов этого дыма не раздавалось ни единого вздоха.

VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Чан сасси илтӗнмест.

— Но теперь его уже не слышно.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ку вӗсен хушши инҫе пулнипе тата тинӗс енчен вӗрекен ҫил сасса тепӗр енне илсе кайнипе илтӗнмест.

Объяснялось это дальностью расстояния и тем, что ветер дул с моря и относил звуки колоколов в противоположную сторону.

II. Хӑлхаллӑ пулин те илтмест // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех