Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унта сăмах пирĕн базăра пур.
унта (тĕпĕ: унт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗл мучи унта юн йӗрӗсене пӗтӗмпе сапса тухнӑ.

А дед-мороз уже засыпал снегом кровавые следы.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла та тӗрӗс, — килӗшрӗ Спиридончо, — Цанко лаши яла таврӑнчӗ пулӗ ӗнтӗ, халиччен унта пӑтӑрмах пуҫланнах.

— И то правда, — согласился Спиридончо, — конь Цанко теперь уже вернулся в деревню, и там наверняка поднялась суматоха.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта кӑшт ҫырткалӑпӑр, Алтӑнӑвӑра ӗҫсем мӗнле пынине те ыйтса пӗлме пулать.

Во-первых, подкрепимся, во-вторых, может быть, узнаем, что делается в Алтынове.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта, Дико хӗл каҫакан ҫӗрте, ӑшӑнса тухӑпӑр, кӑштах ҫырткалама та пулать — терӗ Остен.

— Там, в зимовье Дико, можно будет отогреться и перекусить, — сказал Остен.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Малта бук вӑрманӗччӗ, унта тем тарӑнӑш юр хӳсе кайнӑ, айӑн-ҫийӗн ҫил-тӑман ҫавӑрать.

Впереди был непроходимый буковый лес, заваленный глубокими снежными сугробами, а вьюга разыгралась не на шутку.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта та пурнӑҫ пурри палӑрать: темле хурарах пӑнчӑ ял хӗрринчи ҫӑва патнелле ҫывхарать.

И в ней тоже были признаки жизни: какое-то темное пятно двигалось к окраине деревни, где было кладбище.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем Богдан тӑвӗн ҫурҫӗр енӗпе хӑпарма шут тытрӗҫ, унта вӗтлӗх пусса илнӗ, бук вӑрманӗ те ҫӑра.

Обсудив положение, отряд решил подняться по северному склону Богдана, поросшему кустарником и густым буковым лесом.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта йӗр хӑвармасӑр пытанма пулать, — терӗ Остен.

Никто нас и не увидит, — сказал Остен.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Урамра шӑв-шав илтсен, вӑл Петр патне пынӑ та мӗн пӗлмеллине унта пӗтӗмпе пӗлнӗ.

Онуслышал шум на улице, пошел к Петру и там узнал обо всем.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пытанса тӑмашкӑн унта вӗтлӗх ҫырми пур, унта Стремӑ шывне юхса кӗрекен Белештицӑ ҫырма пур.

Для засады выбрали заросший кустарником овраг, из которого вытекает речка Белештица, впадающая в Стрему.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Шухӑшлаймастӑп та эпӗ, аттене унта мӗн тунине курмалла.

— Не могу я думать, надо посмотреть, что они там делают с отцом!

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта тӗрме лайӑхрах.

Там тюрьма получше.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Жандармсем ҫав кинжала тинкерсе пӑхма тытӑнчӗҫ те унта темӗн чӗрсе ҫырнине асӑрхарӗҫ.

Полицейские принялись рассматривать кинжал и увидели, что на нем выцарапаны какие-то слова.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн унта?

Куҫарса пулӑш

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳлӗме унта чипер хӗрсемпе ҫамрӑк арӑмсем пуҫтарӑннӑ та хуҫан ҫураҫнӑ хӗрӗ валли, Донка валли, тупра хатӗрлеҫҫӗ.

Сюда собрались самые пригожие девушки и молодицы, чтобы заняться пряжей и шитьем для приданого Донки, дочери хозяина.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Яла вӑл пӑлхарсем пурӑнакан урамран кӗчӗ (унта тӗрӗксем те, пӑлхарсем те пурӑнаҫҫӗ), часах Цанко бай хапхи патне ҫитсе чарӑнчӗ.

Он въехал в деревню через болгарский квартал (в ней жили и турки и болгары) и вскоре остановился у ворот дяди Цанко.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унта ҫитиччен икӗ сехет хушши каймаллаччӗ-ха, лаши йӑлт ӗшенсе ҫитрӗ, ҫулӗ те пит ашӑм пулчӗ.

До нее было часа два езды, но конь выбился из сил, а дорога оказалась трудная.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс унта графа вылярӑн.

Ты играл графа.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнер унта жандармсем тухса кайрӗҫ; пӗр ушкӑн Баньӑ ялӗ урлӑ пырать, тепри — Абрашлар ҫаранӗ урлӑ…

Вчера туда отправились полицейские; одни пошли через деревню Баня; другие — через Абрашларские луга…

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов лашине пӗр тарҫӑ-ачана парса хӑварчӗ, хӑй кофейньӑ алӑкне шаккарӗ, шалтан пӗр сасӑ та илтӗнменнине пула, унта пушах пуль тенӗччӗ вӑл.

Передав коня мальчику-слуге, Огнянов толкнул дверь кофейни, решив, что она пуста, так как изнутри не доносилось ни малейшего шума.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех