Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑҫан сăмах пирĕн базăра пур.
хӑҫан (тĕпĕ: хӑҫан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑшӑк вырӑнсенче тинӗс хуть хӑҫан та вӑйлӑрах пӑтранать, ҫавӑнпа та вӑйлӑ ҫилсем вӑхӑтӗнче ун пек ҫӗре пырса кӗнӗ карапа хӑрушӑсӑр пуҫне урӑх нимӗн те кӗтмест, — вӑл ҫавӑнтах пӗтме пултарать.

У отмелей море всегда особенно бурно, и беда кораблю, попавшему на них в свежий ветер, — гибель его неизбежна!

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑҫан та пулин ҫунатсем те тӑвӗҫ-ха вӗсем!

— Они сделают их когда-нибудь!

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Начальнике никам та чарман, мӗншӗн тесен, мӗнле сержант пулсан та, хӑть француз пултӑр, хӑҫан та пулсан калаҫма чарӑнмалла, ҫавӑнпа Мануэль те юлашкинчен пӑшӑлтатма пӑрахрӗ.

Никто не прерывал начальника, но так как всякий сержант, в том числе и французский, рано или поздно должен умолкнуть, Мануэль, наконец, перестал болтать.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑҫан ҫитетпӗр-ха унта?

— Когда же доберёмся до него?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хуть хӑҫан пулсан та, тинӗс ҫинчен киле тавӑрӑннӑ чухне вӑл пире парне илсе килсе паратчӗ.

Всякий раз, возвращаясь из плаваний, он привозил нам подарки.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Унта хӑҫан ҫитӗпӗр?

— А когда мы туда приедем?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах ҫапах та ученый пуринчен те хавхалансах пырать, хӑйне хуть хӑҫан та хавхаланса итлекен Роберта лекцисем вуласа парас тесен, ун валли пур ҫӗрте те тема тупӑнать.

Но учёный от всего приходил в восторг и всюду находил темы для лекций, поучая Роберта, всегда охотно слушавшего его.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эсир хӑҫан ун ҫинчен юлашки хут илтнӗ?

— Когда вы о нём последний раз слышали?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ун ҫинчен вӑл хӑҫан юлашки хут илтнӗ?

Когда Талькав в последний раз слышал о нём?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Курайӑпӑр-и эпир ӑна хӑҫан та пулсан?

Увидим ли мы его когда-нибудь?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑҫан та пулсан ҫав телейсӗр ҫынсем хӑйсен тӑван ҫӗршывне ҫӗнӗрен курсан, вӗсем хӑйсене ҫӑлнӑшӑн сирӗн умра парӑмлӑ пулаҫҫӗ.

— И если эти несчастные снова увидят свою родину, то они будут обязаны этим счастьем вам!

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӑна акӑлчанла ҫырнӑ хут ҫинчи 62 текен цифрпа пӗрлештерсен, катастрофа хӑҫан пулнине тӗрӗсех пӗлетпӗр: вӑл 1862-мӗш ҫулхи июнӗн 7-мӗшӗнче пулнӑ.

А сопоставляя это с цифрой «шестьдесят два», стоящей в английском документе, мы получаем точную дату: седьмого июня 1862 года.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Кунта эпир чи малтанах ӗҫӗ хӑҫан пулса иртнине пӗлетпӗр: 7 Juni — июнӗн 7-мӗшӗнче тени пулать.

— Прежде всего, — сказал он, — мы можем теперь установить, когда именно произошло кораблекрушение: седьмого Juni, то есть седьмого июня.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл манран ӗнтӗ хӑҫан киле тухса кайма юрани ҫинчен темиҫе хут та ыйтрӗ.

Он неоднократно спрашивал у меня, когда может выписаться.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑҫан кӑна хӑваласа ярӗҫ ҫак чупкӑна! — терӗ Устинович, Тоньӑпа военком хыҫӗнчен пӑхса юлса.

Смотря вслед Тоне и военкому, Устинович сказала: — Когда только прогонят этого прощелыгу!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вара вӗренессе хӑҫан вӗренӗпӗр-ши?

А учиться когда мы будем?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эсӗ хӑҫан каяс тетӗн?

— Ты когда едешь?

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Акӑ халех сире валли интереслӗ кӗнеке тупӑпӑр, вара эсир пирӗн пата кирек хӑҫан та кӗнеке илме килетӗп тесе сӑмах парӑр.

— Мы сейчас найдем для вас интересную книгу, и вы обещайте приходить и брать их у нас постоянно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел хӑйӗн юратӑвӗ ҫине пит сыхланса, хӑрасах пӑхнӑ, вӑл Тоньӑна, сӑмахран, чул касаканӑн хӗрне Галинӑна шутланӑ пек хӑйӗн тесе, ҫывӑх тесе шутламан, ун ҫине вӑл шанчӑксӑртарах пӑхнӑ, ҫав вӗреннӗ илемлӗ Хӗр ун ҫине, ҫӗтӗк-ҫурӑк кочегар ҫине, кӑшт ҫеҫ куларах, мӑнкӑмӑллӑрах пӑхас пулсан, вӑл ӑна кирек хӑҫан та сиввӗн тавӑрса калама хатӗр пулнӑ.

К своему чувству подходил Павел с осторожностью и опаской, он не считал Тоню, как дочь каменотеса Галину, своей, простой, понятной и недоверчиво относился к Тоне, готовый дать резкий отпор всякой насмешке и пренебрежению к нему, кочегару, со стороны этой красивой и образованной девушки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мужик вӑл, ачам, тимӗрҫе кирек хӑҫан та хисеплет.

У мужичка, сынок, кузнец всегда в почете.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех