Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урӑхла сăмах пирĕн базăра пур.
урӑхла (тĕпĕ: урӑхла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ах, Стивен Ботс кун-ҫулӗ Вӗҫленнӗ урӑхла.

Ах, жизнь Стивена Ботса закончилась иначе.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вак утравсен ушкӑнӗ вӑл ырра пӗлтермест, эпир начар, путсӗр ҫынсемпе ҫыхлансан, пирӗн пысӑк хуйхӑ пулма пултарать; енчен вӗсен ӗҫне сӑмсана чикмесен, вӗсемпе вӑрҫмасан, эпир тӗтре ӑшӗнчен анлӑ ҫутӑ юханшыв ҫине тухатпӑр, урӑхла каласан, ирӗклӗ штата ҫитетпӗр, ӳлӗмрен пирӗн нимӗнле инкек те пулмасть.

Куча островков — это неприятности, которые грозят нам, если мы свяжемся с нехорошими людьми и вообще со всякой дрянью; но, если мы не будем соваться не в свое дело, не будем с ними переругиваться и дразнить их, тогда мы выберемся из тумана на светлую, широкую реку, то есть в свободные штаты, и больше у нас никаких неприятностей не будет.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Апла тесен французӑн мӗншӗн-ха пирӗн пек мар, урӑхла калаҫма юрамасть?

— Так почему же и французу нельзя говорить по-другому, не так, как мы говорим?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Атте яланах калатчӗ: «Хӑҫан та пулин каялла пама шутлатӑн пулсан, кивҫенле илни — ҫылӑх мар», — тетчӗ; тӑлӑх арӑм вара: «Ку вӑл вӑрланиех, сӑмаххи кӑна урӑхла, йӗркеллӗ этем нихҫан та апла тумасть», — тетчӗ.

Папаша всегда говорил, что не грех брать взаймы, если собираешься отдать когда-нибудь; а от вдовы я слышал, что это то же воровство, только по-другому называется, и ни один порядочный человек так не станет делать.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ну, халӗ ӗнтӗ хӑвӑн кукку патне уттарах; Сара Мери Вильямс Джордж Александер Питерс, инкек-мӗн пулсан, Джудит Лофтес миссиса — урӑхла каласан, мана, пӗлтер, эпӗ сана пулӑшма тӑрӑшӑп.

Ну, теперь отправляйся к своему дяде, Сара-Мэри-Уильямс-Джордж-Александер Питерс, а если попадешь в беду, дай знать миссис Джудит Лофтес — то есть мне, а я уж постараюсь тебя выручить.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах урӑхла калаҫакансем те пур: «Ӑҫтан вӗлерме пултартӑр вӑл, ун пек ӗҫе тӑваймасть вӑл», — теҫҫӗ.

Люди говорят: «Где ему убить, он даже и на это не годится!»

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ вара пачах урӑхла пуласса шантӑм.

Ну а я надеялся совсем на другое.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хӑш-пӗр авторитетсем урӑхла шухӑшлаҫҫӗ, ҫапах та вӗлернине нимӗн те ҫитмест — хӑшне-пӗрне ҫеҫ ҫакӑнта, ҫӗр хӑвӑлне, илсе килсе сулӑм тӳличчен тытма пултаратпӑр.

Некоторые авторитеты думают иначе, но вообще считается лучше убивать — кроме тех, кого приведем сюда в пещеру и будем держать, пока не дадут выкупа.

Иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

(Апат юлашкисене пӑрахакан витререх урӑхла акӑ!

То ли дело куча всяких огрызков и объедков!

Пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӗсем пачах та урӑхла шухӑш-кӑмӑллӑ ҫынсем пек туйӑнатчӗҫ-ҫке.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

«Урӑхла калама пултарайман эпӗ» калаври ҫӗнтерӳҫӗ-салтак та колхоз тӗрекӗшӗн ҫӗнӗ вӑй-халпа кӗрешме тытӑнать, япӑх ӗҫлекенсене (ҫав шутрах хӑй арӑмне те) тивӗҫлипе питлесе, хастар чӗреллисене хавхалантармалли майсем тупать.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Н. Мранька тӑшманла элементсем Совета хирӗҫле ӗҫсем тунине кӑтартакан, ҫавӑнпа пӗрлех вӗсене тӑрӑ шыв ҫине кӑларакан «Хатӗрленетпӗр», каппай та сӗмсӗр ҫынсене питлекен «Виҫҫӗшӗ те пӗр калӑпран», чӑваш ҫамрӑкӗсен граждан вӑрҫинчи паттӑрлӑхне мухтакан «Салют», совет саманинче хӗрарӑм пурнӑҫӗ те лайӑхланни ҫинчен калакан «Улшӑннӑ самана», ирсӗр фашистсем чӗртнӗ вӑрҫӑ вут-ҫулӑмӗ пирӗн ҫӗршыв ҫине сиксе ӳкес хӑрушлӑха асӑрхаттаракан «Тӑван ҫӗршыв чӗнет», иртнӗ вӑрҫӑра пурнӑҫне шеллемесӗр ҫапӑҫнӑ ентешӗмӗрсене мухтакан «Юншӑн — юн», «Амӑшӗн ҫырӑвӗ», «Амӑшӗ ылханни», «Юратакан чӗресем» пьесисемпе «Кӳршӗ хӗрӗ», «Урӑхла калама пултарайман эпӗ» калавӗсем те малтан ҫӳлерех асӑннӑ журналсенче кун ҫути курнӑ.

Пьесы Н. Мранькки: «Готовимся», изображающая враждебные элементы, противодействующие Советам, и вместе с тем выводящая их на чистую воду, «Все трое из одного теста», обличающая хвастливых и темных людей, «Салют», восхваляющая подвиг Чувашской молодежи в гражданской войне, «Изменившаяся эпоха», рассказывающая об улучшении жизни женщины в советское время, «Родина зовет», предупреждающая об опасности обрушения на нашу страну огня войны гнусных фашистов, «Кровь за кровь», «Письмо матери», «Проклятие матери», «Любящие сердца», прославляющие земляков, самоотверженно сражавшихся в прошедшей войне войну, — и рассказы: «Соседка», «Иначе я не мог сказать», — ранее вышли в свет в вышеперечисленных журналах.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫав керменсемех вӗсене тӗл пулчӗҫ, анчах вӗсем халь урӑхла курӑнчӗҫ.

Те же дворцы потянулись им навстречу, но они казались другими.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ айӑпла мар, эпӗ юратса пӑрахрӑм ӑна, эпӗ урӑхла тума пултараймарӑм.

Я не виновата, я полюбила его, я не могла поступить иначе.

XXXI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ ӑнланатӑп, — терӗ вӑл: — взятка илекен нумай чухне айӑплӑ мар; вӑл урӑхла тума пултарайман.

— Я понимаю, — сказал он, — что во многих случаях берущий взятку не виноват; он иначе поступить не мог.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫак вара сана аса илтерчӗ… анчах эпӗ: ҫук, эпир Дмитрипе, тем тесен те, художествӑна урӑхла ӑнланаймастпӑр, тесе шухӑшласа илтӗм.

Это мне тебя напомнило… но я подумала: нет, мы с Дмитрием все-таки иначе не понимаем художества.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пачах урӑхла, кулленхинчен уйрӑмрах ӗҫ пулса иртессе кӗтрӗ вӑл.

Она ожидала чего-то необыкновенного.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анна Васильевна ӑна, ҫиелтен пӑлханнӑ пек кӑтартса, анчах вӑрттӑн хавасланса кӗтсе илчӗ (вӑл ӑна урӑхла нихҫан та кӗтсе илмен); Стахов вара шлепкине те хывмарӗ, арӑмне сывлӑх сунмарӗ, сӑмах чӗнмесӗрех, Еленӑна чуптума замш перчетке тӑхӑннӑ аллине тӑсса пачӗ.

Анна Васильевна встретила его с наружным волнением и тайною радостью (она его иначе никогда не встречала); он даже шляпы не снял, не поздоровался с нею и молча дал Елене поцеловать свою замшевую перчатку.

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тен, урӑхла юрамасть пулӗ?

Или, может быть, иначе нельзя?

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Андрей Петрович — урӑхла.

Андрей Петрович — другое дело.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех