Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрӑхсӑр сăмах пирĕн базăра пур.
юрӑхсӑр (тĕпĕ: юрӑхсӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах пире ӑсатас ӗҫ вӑраха кайрӗ: е самолет ҫук, е ҫанталӑк вӗҫме юрӑхсӑр.

Но переброска все время затягивалась: то нет самолетов, то нелетная погода.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ӑнлантӑм: секретарь те мана, старике, иккӗмӗш группа инвалидне, унашкал ӗҫ тума юрӑхсӑр, тесе шутлать иккен.

Я понял, что и секретарь считает меня, старика, инвалида второй группы, уже непригодным для такой работы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Партизан пулма эпир санпа, паллах, юрӑхсӑр ӗнтӗ, анчах кунта юлташсем вӑрттӑн ӗҫлеме юлаҫҫӗ.

В партизаны мы с тобой, конечно, не годимся, но здесь остаются товарищи и для подпольной работы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Вӑкӑрла мӗкӗрни те юрӑхсӑр.

Нечего реветь белугами.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Эх, шуйттан илесшӗ, — вӑрҫса илчӗ Хветӗр, — урасем ыратаҫҫӗ вӗт, ҫӳреме маннӑ, ку нимӗне юрӑхсӑр япала.

«Эх, чорт возьми, — ругался Федор, — ноги болят, отвык я братец, от ходьбы. Это плохо».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

«Ҫавӑн чухлӗ вилӗмпе, ҫавӑн чухлӗ асаппа танлаштарсан мӗне тӑрать-ха ӗнтӗ ман пек ниме юрӑхсӑр ӑман вилни, асапланни?»

«Что значат смерть и страдания такого ничтожного червяка, как я, в сравнении с столькими смертями и столькими страданиями?»

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Раҫҫее пӗтӗм юрӑхсӑр этемрен тасатӑп.

Я очищу матушку Россию от негодяев.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Сирӗн ЧК пек ӗҫлени ниме юрӑхсӑр япала.

— Так работать, как работает ваша ЧК, свинство.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Акӑ вӑл, ҫав юрӑхсӑр ҫын, кунта ман умра тӑрать.

Вот он, этот негодяй, который стоит здесь передо мной!

ХСIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫавӑн пекех тата малалла мӗн пулнине те: Генри ухмахла ҫав юрӑхсӑр ҫын хыҫҫӑн кайнине тата мӗн шухӑшпа кайнине те никам та пӗлмест.

Никому также не известно, что произошло дальше: как Генри, точно дурак, побежал за этим негодяем и с какими намерениями.

LХХХV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эсӗ хӑвна ху ниме тӑман юрӑхсӑр ҫын тетӗн пулӗ, тен?

Быть может, ты себя называешь ничтожным негодяем?

LХХХV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ҫав ниме тӑман юрӑхсӑр ҫынна пӗлетӗп, эсӗ ун пирки мана тиркерӗн…

Я знаю этого ничтожного негодяя, который заставил тебя отказать…

LХХХV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ытла та хӑйне хӑй шанса пурӑнакан юрӑхсӑр этем!

Самонадеянный негодяй!

LХХХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ӑна кунҫулне тавӑрса пама май килмест пулсан, ун пуҫне ҫинӗ юрӑхсӑр ҫынна тавӑрас пулать.

Если нельзя ему вернуть жизнь, то надо отплатить тому негодяю, который отнял ее…

LХХХII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫав юрӑхсӑр ҫын ӑна ҫапах та шыраса тупма пултарнӑ эппин, — тенӗ Зеб, йӗрӗсене тӗллесе пӑхса.

— Значит, этому негодяю все-таки удалось отыскать его, — сказал Зеб, всматриваясь в следы.

LХХХII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫӑва патне каясчӗ ҫав юрӑхсӑр чӗрчун!

— Будь она проклята, эта негодная тварь!

LXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эсир ҫеҫ мар, мисс Луиза, ҫав юрӑхсӑр ҫын мӗн хӑтланнисене нумайӑшӗ пӗлеҫҫӗ.

— Не вы одна, мисс Луиза, — многие знают проделки этого негодяя.

LXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унтан эпӗ ҫав американецсен, мексиканецсен тата ыттисен ирсӗр банди ҫинчен каласа кӑтартрӑм; юрӑхсӑр Диаз ҫинчен те манса хӑвармарӑм, вӑл чи сиенлӗ ҫын пулӗ тетӗп.

Потом я рассказал про эту грязную банду американцев, мексиканцев и прочих; не забыл и про негодяя Диаза, пожалуй самого вредного из них.

LХIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Пуҫтарса хур ҫак юрӑхсӑр ҫынна.

— Приканчивай этого негодяя!

LXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йыттисем ҫиме тесе чупса пыраҫҫӗ те сӑмсине пӑрса калаҫҫӗ: «Пирӗн апат пӗҫерекен пӗтӗмпех пӑсӑлса кайнӑ: ӗлӗк апата аван пӗҫеретчӗ, халӗ нимӗне юрӑхсӑр хатӗрлекен пулнӑ», — теҫҫӗ.

Собаки кинулись, отвернули носы и говорят: «Испортился наш повар — прежде хорошо готовил, а теперь никуда не годится».

Йытӑпа апат пӗҫерекен ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех