Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулпуҫҫийӗ (тĕпĕ: хулпуҫҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑтра ҫӳҫлӗ Андреа аппӑшӗн хулпуҫҫийӗ урлӑ пӑхнӑ, ӑна малашнехи пурӑнӑҫран пӑрахса кайма йывӑр пулнӑ.

Кудрявая Андреа глядела из-за плеча сестры, ей отказ от будущего был труднее.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл саламатне сулса янӑ та, Кахитӑн уҫӑ хулпуҫҫийӗ ҫинче хӗрлӗ йӗр хӑпарса тухнӑ.

Он опустил плеть, и красная полоса вздулась на открытом плече Кахиты.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Кашнийӗн тенӗ пекех хулпуҫҫийӗ ҫинче — винтовка.

За спинами щетинились дула винтовок.

Ҫапла пуҫланать революци // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Икӗ кӑвакарчӑн ик енчен Гоголь хулпуҫҫийӗ ҫине пырса ларнӑ та, палӑк — нихӑҫан ӑша илес ҫук! — хаваслӑн, кулӑшла курӑнать.

Две голубки сели на плечи Гоголю — одна на одно плечо, другая — на другое, — и монумент от этого приобрел неожиданно веселый, комический вид.

15 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Анчах вӑт аллине — ҫур пӑт та таять-тӗр вӑл! — Маринка хулпуҫҫийӗ ҫине хумасан та пырӗччӗ ӑна…

Только лапу-то свою — в ней небось добрых полпуда — совсем не обязательно Маринке на плечо класть…

14 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Надежда Константиновна, шӑрӑх пулсан та, хулпуҫҫийӗ ҫине шарф уртса янӑ.

Надежда Константиновна, несмотря на жару, нервно кутала плечи шарфом.

Влаҫ — советсене // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫине кивӗ сӑхман, пуҫне кивӗ ҫӗлӗк тӑхӑнса янӑ хӑй, хулпуҫҫийӗ урлӑ пӑшал ҫакнӑ:

В треухе и худеньком зипунишке, с ружьём через плечо:

Симӗс лампа // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Йӗкӗтсем хул туйи ҫине таяннӑ, ирӗклӗ аллисене вара иккӗшӗ те хӗр хулпуҫҫийӗ ҫине хунӑ.

Парни опирались на костыли, а свободную руку и тот и другой положили на ее плечи.

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Эпӗ хамӑн аллӑма ун хулпуҫҫийӗ урлӑ тӑссан, вӑл террасса карлӑкӗ патнелле сиксе ӳкрӗ, кӑкӑрне аллипе тытрӗ, ӳкернӗ кӑшӑлӗ тин кӑна ҫуса тухнӑ нӳрлӗ урай хӑми тӑрӑх кусса кайрӗ.

А когда я протянул свою руку через ее плечо, она отскочила к перилам террасы, приложила руки к груди, оброненный ею обручок пяльцев покатился по мокрым, недавно вымытым доскам пола.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ ун патне чӗрне вӗҫҫӗн пырса хулпуҫҫийӗ урлӑ пӑхрӑм та, унӑн сарӑхнӑ ҫинҫешке пӳрнисене куртӑм.

Подойдя тихо на цыпочках и заглянув через ее плечо, я увидел тонкие с желтизной пальцы.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл Лелюков патне пырса унӑн хулпуҫҫийӗ ҫумне чарӑнчӗ те, шӑппӑн каларӗ:

Коля подходит к Лелюкову, останавливается у его плеча и тихо ему:

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Партизансенчен тахӑшӗ пӗри хулпуҫҫийӗ ҫине турккӑсен чечеклӗ тутӑрне уртса ячӗ.

Кто-то из партизан набросил ей на плечи шаль с пестрыми стамбульскими цветами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хулпуҫҫийӗ ҫинче питшӑлли, аллине супӑнь, шӑл тасатмалли щетка тата пӗр тюбик паста тытнӑ, тельняшкин ҫаннисене тавӑрса янӑ.

С полотенцем на плече, мылом, зубной щеткой и тюбиком пасты в руках, он в тельняшке с закатанными рукавами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑйӗн хулпуҫҫийӗ ҫине сапаланса аннӑ кӑтра ҫӳҫӗсем ҫинче юр пӗрчисем йӑлтӑртатнӑ.

Снежинки сверкали в её рыжих, разметавшихся по плечам кудрях.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Пӗрин хулпуҫҫийӗ ҫине тепри аллисене хурса саламлас вырӑнне: — Ста-лин, Ста-лин, Ста-лин! — тесе виҫӗ хутчен кӑшкӑрчӗҫ.

Положили друг другу руки на плечи и, вместо приветствия, стали бесконечно восклицать: — Ста-лин, Ста-лин, Ста-лин!

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Вӑл юлташӗн хулпуҫҫийӗ ҫинчен шуса анса, тӑпӑлса тухнӑ йывӑҫ тымарӗ хыҫне вырнаҫнӑ та ют сасӑсемпе йытӑсем вӗрнӗ еннелле вӑрӑммӑн персе янӑ.

Соскользнув с плеч товарища, он распластался на земле, устроился за торчащими кореньями, дал длинную очередь по чужим голосам и собачьему лаю.

Салтак вилтӑпри // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 198–210 с.

— Пӗрле хӑтӑлатпӑр е пӗрле вилетпӗр, — тенӗ пехотинец хӑйӗн хулпуҫҫийӗ ҫинче ларакан Мишӑн аллине сывӑ аллипе чӑмӑртаса.

— Вместе уйдём или вместе сдохнем, — хрипел пехотинец, крепко сжимая железными пальцами здоровой руки руку Миши, сидевшего у него на закорках.

Салтак вилтӑпри // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 198–210 с.

— Аппа хӗрачине илсе ӑна хӑйӗн хулпуҫҫийӗ ҫине лартать те шыва сикме шутлать.

Сестра взяла девочку, посадила к себе на плечи, решила с ней прыгать в воду.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Алӑк ҫурри уҫӑлчӗ те эпӗ ҫӑра та шурӑ ҫивӗтӗсене хулпуҫҫийӗ ҫине усса антарнӑ хӗрачана куртӑм, тӗксӗм ӳтлӗ аллисене ҫӳллӗ кӑкӑрӗсем ҫине хӗреслетсе хунӑ, хӑлхи вӗҫӗсенче йӳнӗ йышши хӑлха алкисем курӑнса тӑраҫҫӗ.

Двери полураскрылись, и на пороге появилась девушка с нерасплетенной косой, лежавшей по обнаженному белому плечу, со скрещенными на груди смуглыми руками, на безымянном пальце правой руки светлело наивное серебряное колечко, в мочках ушей виднелись дешевые сережки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Манӑн хамӑн хулпуҫҫипе юлташӑн хулпуҫҫийӗ ҫумне тӗршӗнсе лӑпчӑнас килсе кайрӗ; пирӗн ҫӗнтерӳ тачӑлӑхра кӑна пулнине халӗ ӑнланатӑп ӗнтӗ.

Теперь мне хотелось прижаться своим плечом к плечу товарища, теперь я понимал: сплочение — залог победы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех