Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Салтак сӑмахӗсем ман чунӑм ӑшне йӳҫӗ те типӗ тусан евӗрлӗ кӗрсе ларса, ҫав тусан ку таранччен эпӗ вӑрҫӑ пирки, ун геройӗсем ҫинчен, вӑрҫӑ вырӑнли ҫинчен мӗнле ӑнланса уҫҫӑн шухӑшланӑ шухӑша йӗри-тавра ҫӑра тӗтӗм пек хупласа иле пуҫларӗ.

Слова солдата оставляли на душе осадок горькой сухой пыли, и эта пыль постепенно обволакивала густым налетом все до тех пор четкие и понятные для меня представления о войне, о ее героях и ее святом значении.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пулас айӑпран мӗнле майпа хӑтӑлассине вӑл хӑй те лайӑхах уҫҫӑн курса тӑрайман.

Видно было, что он и сам не особенно ясно себе представляет, как избежать обещанного наказания.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Геннади атте, пӑртак хытӑрах хӑлхаллӑскер, кӗлӗ сӑмахӗсене уҫҫӑн та хытӑ вулама хушатчӗ, анчах паянхи кун дежурнӑй хыттӑн мӗкӗрни уншӑн та чикӗсӗр хыттӑн туйӑнчӗ.

Отец Геннадий был глуховат и вообще требовал, чтобы молитву читали громко и отчетливо, но даже и ему показалось, что сегодня дежурный хватил через край.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ҫирӗплетсе парасса кӗтетӗп, — шанӑҫ пӗтнӗн хуравларӗ Тиррей; тӗрӗссипе вара ашшӗн сӑн ӳкерчӗкӗсене тӑванлӑх инстинкчӗпе аса илни йӳҫӗ чӑнлӑха уҫҫӑн палӑртать, ҫак чӑнлӑха вӑл пӗтӗм кӑмӑл-туйӑмӗпе хирӗҫлет.

— Я хочу доказательств, — с отчаянием сказал Тиррей, хотя инстинкт родства и воспоминания о портретах отца установили горькую истину, которой противился он всем существом.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Чӑнах: ку — манӑн пысӑкран та пысӑк ӗмӗтӗм, вӑл — пурнӑҫланайми, анчах эсир мана уҫҫӑн калама ыйтрӑр та…

 — Верно: это мое заветное желание, и оно неисполнимо, но вы хотели, чтобы я говорил откровенно.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫак хушӑра ӗмӗчӗ пурнӑҫланасси пирки уҫҫӑн калаҫманччӗ.

эти разговоры еще никогда не были так реальны и ярки, как теперь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Пелегрин малтанхи курӑма, чаплӑ ӳкерчӗк евӗрскере, уйрӑмах уҫҫӑн ас туса юлнӑ: пӗрене стенасен ансӑр хушши; сулахайра — балконран суллакан пӗчӗк алӑ; малта — хӗвелпе ҫӑтмах.

И Пелегрин особенно ярко запомнил первое впечатление, подобное глухому рисунку: узкий проход меж бревенчатых стен, слева — маленькая рука, махающая с балкона, впереди — солнце и рай.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Карапсем пурте алӑ тупанӗ ҫинчилле — лайӑх, уҫҫӑн курӑнаҫҫӗ: йӑрӑс пӳллӗ «Марианна», ҫӳллӗ бугшпритлӑ, вӑрӑм «Президент», «Пуш хирҫӗ» — сӑмси ҫинче манах кӳлепи, бульдог евӗрлӗ, сивлек; ҫӑмӑл, ҫӳллӗ «Арамся» тата пархатарлӑ-килпетлӗ «Фелицата»: кузовӗ ҫирӗп, шайлашуллӑ-килӗшӳллӗ — яхта тасалӑхӗпе, хӳрине вӑрӑмлатнӑ, джут канат-пӑявлӑ, ҫав «Фелицата» — хупахра ылтӑн тисни-тисменни пирки тинтерех ҫеҫ тавлаштарнӑскер.

Хорошо, ясно, как на ладони, виднелись все корабли: стройная «Марианна», длинный «Президент», с высоким бугшпритом; «Пустынник» с фигурой монаха на носу, бульдогообразный и мрачный; легкая, высокая «Арамея» и та благородно-осанистая «Фелицата» с крепким, соразмерным кузовом, с чистотой яхты, удлиненной кормой и джутовыми снастями, — та «Фелицата», о которой спорили в кабаке — есть ли на ней золото.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫакна пӗтӗмпех уйрӑммӑн, уҫҫӑн, вашаватлӑн, хӑнӑхнӑ пек каларӗ.

Все это произносил он раздельно, открыто, радушно, как заученное.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Яланхи тӳрӗ кӑмӑллӑх туртӑмӗ юлашкинчен ҫиеле тухрӗ; Нока куҫӗнчен тӳп-тӳррӗн, уҫҫӑн та ҫирӗппӗн пӑхрӗ те: — Эпӗ хам хальлӗхе хӗрарӑм мар, — терӗ сатуррӑн, — ҫавӑнпах… эпӗ эсир хускатнӑ ыйтӑва сӳтсе явма пуҫлас тӑк — суя нумай тӑкӑнӗччӗ.

Наконец, потребность быть всегда искренней взяла верх; посмотрев прямо в глаза Ноку чистым и твердым взглядом, Гелли храбро сказала: — Я сама еще не женщина; поэтому, наверное, было бы много фальши, если бы я пустилась рассуждать о… физической стороне.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вара эпӗ хамӑн малашлӑх йывӑрлӑхне уҫҫӑн кӑларса тӑратрӑм та ӗсӗклесех йӗрсе ятӑм.

Однако я зарыдал, ясно представив всю тягость своего будущего.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Калюков вара, ахаль те нумай ӗҫменскер, самантрах урӑлса кайрӗ, пуҫӗ унӑн ҫак самантра ҫав тери уҫҫӑн ӗҫле пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑпани тесен, кӑмӑлӗ паян лайӑх унӑн, мӗншӗн тесен вӑл Йӗпреҫе пасара ҫитсен мӗн тумаллине уҫҫӑн пӗлсе каять.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Халь астумастӑп, таҫта хӑлхана кӗнӗччӗ, — уҫҫӑн каламарӗ Сӑпани те.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегин кӑна уҫҫӑн нимӗн шухӑшлама пӗлмерӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫакӑн пирки нумай шухӑшларӗ хӗрарӑм, вара сасартӑк питех те ансат сӑлтава тавҫӑрса илчӗ: ҫук, вӑл та, ку та, тепри те мар Хӗлимуна уҫҫӑн калаҫма чӑрмантараканни!

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапах пуҫлӑхсем умӗнче самӑр кӳлепине кура мар вӑр-вар пулма тӑрӑшать, хӑй килни ҫинчен тин хӗсмете кӗнӗ салтак пекех уҫҫӑн та янӑравлан пӗлтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пуҫне хӑяккӑнрах пӑрнӑ чухне кӑшт каҫӑртарах сӑмси, мӑкӑрӑларах тӑракан тути, кӗмӗлпе эрешленӗ хулӑн ҫивӗчӗ уҫҫӑн палӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗр япалана кӑна уҫҫӑн ӑнланса илчӗ вӑл: уншӑн чи хӑрушӑ пулма пултарнӑ самант иртрӗ, питӗ ӑнӑҫлӑн, чипер иртрӗ…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Турӑ панисем, — уҫҫӑн пӗлтересшӗн пулмарӗ Телегин.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.