Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗттӗмре сăмах пирĕн базăра пур.

тӗттӗмре (тĕпĕ: тӗттӗмре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӗттӗмре вӑл нимӗн те курса юлма пултарайман.
В темноте ему не удалось ничего разглядеть.

Малтанхи ҫапӑҫу // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Йӗри-тавра вӗҫӗ-хӗррисӗр шыв сарӑлса выртать; тӗтреллӗ кунсенче е каҫхи тӗттӗмре шыв тӗпӗнчи чул сӑртсем, ӑшӑк вырӑнсем е утравсем ҫине пырса тӑрӑнма ҫӑмӑлах.
Кругом вода на сотни и тысячи километров, а в воде подводные скалы, мели, острова, на которые можно налететь в тумане или в ночной темноте.

Юпитер // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ҫаксене пӗтӗмпех вӑраххӑн, аран-аран каланӑ пек каласа пӗтерсен, ҫын, хӑйӗн курӑнман куҫӗсемпе пароход мачти ҫинчи фонарь ҫине тӗллесе, тӗттӗмре ылтӑн эрешмен пек шуса пынине сӑнаса пычӗ.
Выговорив всё это медленно и как бы с трудом, человек уставился невидимыми глазами на мачтовый фонарь парохода, следя, как он ползёт в сетях тьмы золотым пауком.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Леш енчи ҫыран хӗрринче буксирнӑй пароход хӑй урапин ҫунаттисемпе шыва йывӑррӑн ҫатлаттарса пырать, мачтӑсем ҫинчи виҫӗ ҫутӑ тӗттӗмре ҫӑлтӑрсене тӗкӗнсе шуса пыраҫҫӗ, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе вӗсене хупласа лартаҫҫӗ.
Под луговым берегом тяжко шлёпал плицами колёс буксирный пароход, три мачтовых огня плыли во тьме, касаясь звёзд и порою закрывая их.

Кӗтмен ҫӗртен юрлама пуҫланӑ пекех, сасартӑк юрлама чарӑнса Мигун ним чӗнмесӗрех кимме шыв ҫине туртса антарать, вара ун ҫине ларса пӗр сассӑр тенӗ пекех тӗттӗмре ҫухалать.
Кончив петь так же неожиданно, как начал, Мигун молча стаскивает челнок в воду, садится в него и почти бесшумно исчезает в черноте.

Хура шыв пирӗн тӗлпе шуса иртет, ун ҫийӗпе хура пӗлӗтсем шӑваҫҫӗ, тӗттӗмре леш енчи ҫыран та курӑнмасть.
Чёрная река ползёт мимо нас, чёрные тучи двигаются над нею, лугового берега не видно во тьме.

Полицейски шӑхӑртрӗ, тӗттӗмре пӑхӑр тӳмесем ҫутӑла-ҫутӑла илчӗҫ, урасем айӗнче пылчӑк лачӑртатрӗ, ҫурт тӑрринчен ҫаплах юрӑ илтӗнчӗ:
Свистел полицейский, в темноте блестели медные пуговицы, под ногами хлюпала грязь, а с крыши неслось:

— Ыраттармаллах ҫапрӗҫ-и сире? — тесе ыйтрӑм эпӗ унпа пӗрле тӗттӗмре, кӗрхи вӗтӗ ҫумӑр айӗн утса.
— Больно ударили вас? — спросил я, идя с ним во тьме, под мелким дождём осени.

Урайӗнче, тӗттӗмре, такӑшӗ мӗкӗрет:
Во тьме на полу кто-то рычит:

Пӑч тӗттӗмре нумай ҫын пурри сисӗнет, тумтирсемпе урасем кӑштӑртатни, хуллен ӳсӗрни, пӑшӑлтатни илтӗнет.
В кромешной тьме чувствуется присутствие многих людей, слышен шорох одежд и ног, тихий кашель, шопот.

Халӑха пуҫҫапакансен сӑмахӗсем ман чӗре ҫине уҫӑлтаракан ҫумӑр пек ӳкетчӗҫ, ял тӗттӗмре тата хӑрушла начар пурӑннисем ҫинчен калаҫни, тата ҫав тери асап тӳссе пурӑнакан мужик ҫинчен калакан айван литература та мана питӗ пулӑшрӗҫ.
Освежающим дождем падали на сердце мое речи народопоклонников, и очень помогла мне наивная литература о мрачном житии деревни, о великомученике-мужике.

Тӗттӗмре пур енчен те темиҫе сасӑ пӗр харӑс вӑйлӑн кӑшкӑрчӗҫ.
Несколько голосов сразу со всех сторон тьмы густо рявкнули:

Тӗттӗмре, баржа палуби ҫинче, грузчиксем пӗр ҫӗре пухӑнса пӗр хура купа пулса тӑчӗҫ те, упасем пек мӗкӗрме тытӑнчӗҫ, анчах староста, кӗлтума пуринчен малтан чарӑнса, ҫуйӑхса ячӗ:
В темноте, на палубе баржи, грузчики сбились в чёрную кучу и заворчали, как медведи, а староста, кончив молиться раньше всех, завизжал:

Эсӗ мана тӗттӗмре уйӑрса илтӗн-и?
Ты меня узнаешь?

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Тӗттӗмре Коля Лена ӗсӗкленине кӑна илтнӗ.
В темноте Коля услышал, как она всхлипывает.

Ҫав вӑхӑтра сасартӑк тӗттӗмре ҫутӑ пӑнчӑ курӑнса кайнӑ.
И вдруг в темноте появилась светящаяся точка.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Анчах кунта, амӑшӗпе юнашар ларнӑ чухне пӗрре те хӑрушӑ мар, тӗттӗмре такам пытанса тӑрать тесе шутлама та ҫук…
Но здесь, у мамы, совсем безопасно, и не страшно думать, что в темноте кто-то прячется…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл ҫаврӑннӑ та васкаса утса тӗттӗмре ҫухалнӑ.
Она решительно зашагала и сразу исчезла в темноте.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӗсем е пӗр-пӗр лӑнкӑр-ланкӑр шӑтӑка лексе такӑннӑ, е тӗттӗмре куҫа курӑнман тӗкме ҫине пыра-пыра тӑрӑннӑ.
Они то спотыкались, попадая ногой в яму, то неожиданно налетали на невидимую в темноте ограду.

Лена тӗттӗмре кӗпи ҫине ҫыпӑҫнӑ тусана шӑлкаласа янӑ та чӳрече патне пырса тӑнӑ.
Лена в темноте стряхнула пыль с платья и подошла к окну.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика