Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӗлки (тĕпĕ: мӗлке) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Уйӑх ҫути чӳрече витӗр кӗрет, пальма ҫулҫисен урайне ӳкнӗ хура мӗлки тискер кайӑк ури чӗрнийӗ евӗр курӑнать.
Лунный свет проникал в окно, и черная тень пальмовых листьев, падающая на пол, становится похожей на когти зверя.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Унӑн кантӑкӗнчен курӑнакан хӗрлӗ ҫутӑ пӗр самантлӑха хупланать те решетке хыҫӗнче, силуэт евӗр, ҫын мӗлки курӑнать.
На одно мгновение красный огонек, светивший из ее окна, затмился, и за решеткой силуэтом обрисовалась фигура человека.

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Саша тӑпрас ҫинчен аялалла сиксе анчӗ, ҫатан картан тепӗр енне хӑвӑртрах сиксе, хӳме мӗлки тӗлне пытанса тӑчӗ.
Саша быстро соскочил с завалинки, перемахнул через плетень и притаился в тени у забора.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑрманта ӳсекен курӑк ячӗсене пӗлет, йывӑҫ мӗлки тӑрӑх миҫе сехет ҫитнине калама пултарать, ҫурҫӗр хӑш енче пулнине компассӑрах кӑтартма пӗлет.
Он знал названия растущих в лесу трав, как по тени определить время и без компаса узнать, где север.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Чӳрече янаххи ҫинче Саша панулми йывӑҫҫин карта еннелле ӳкекен хура мӗлки ҫине, чӳрече умӗнче ӳсекен ҫӑра сиренӗн кӑшӑртатса ларакан ҫулҫисем ҫине шухӑша кайса пӑхса ларчӗ.
Сидя на подоконнике, Саша задумчиво поглядывал на черневшие у изгороди силуэты яблонь, на шелестящую листву густо разросшейся у окна сирени.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Леонтий конюхӑн пӳрчӗ хыҫӗнче Петро мӗлки шуса иртрӗ.
За хатой конюха Леонтия скользнула тень Петро.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сасартӑк ҫурри таран ишӗлсе пӗтнӗ шыв арманӗн мӗлки сиксе тухрӗ.
Неожиданно выступила громадная тень полуразвалившейся мельницы.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каҫхи тӗттӗм витӗр хура пӳрт евӗрлӗ ҫурт мӗлки сиксе тухнӑ.
Из мрака вынырнуло строение, похожее на курную избу.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

— Йывӑҫе кукӑр пулсан, мӗлки мӗншӗн тӳрӗ пулмалла…
— Коль дерево кривое, так и тень от него такая же…

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хавассӑр кун-ҫулӑн тӗксӗм мӗлки куҫ умне тухса тӑнӑн туйӑнать.
Безрадостные дни застилают свет темной тенью.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах вӑл тем мар-ха, хӑйӗн мӗлки ҫеҫ, ӑна урӑх никам та йӗрлемест.
Ну, слава богу, свою-то тень он как-нибудь переживет, хорошо, что никого кроме нее больше нет!

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗвел ҫутатарах пӑхнӑ май Тимрукӑн мӗлки тата тӗксӗмрех, тата хурарах палӑрать.
Чем ярче разгоралось солнце, тем чернее и заметнее становилась и тень…

Тимрук ҫаврӑнса пӑхасшӑн марччӗ, ҫапах та ҫаврӑнса пӑхрӗ — мӗлки иккен унӑн, пӗр шит юлмасӑр йӗрлесе пырать.
Тимрук не хотел оглядываться и все же оглянулся — оказывается, его преследовала собственная тень.

Такамӑн мӗлки халь те курӑнать-ха унта, ҫав кӗл купи ҫинче.
И тут он увидел на пепелище чью-то фигуру.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ял хыҫӗнчи лаштра йамра хушшине хесӗннӗ ҫамрӑк уйӑх мӗлки вашмӑк ҫырмари шывра вӑхӑт-вӑхӑт йӑлкӑшса вылять те каллех пытанать.
Спрятавшийся среди ветвей старой ивы молодой месяц время от времени отражается в реке и снова прячется в листве, потревоженной ветром.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫын мӗлки ҫутӑ патнелле васкамасӑр утса ҫывхарчӗ.
А тот тем временем уже приближался к костру.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сана чечек мӗлки ҫапла курӑнчӗ пуль?
Может, тебе тень от цветов такой страшной показалась?

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Пӗр-пӗр ҫар ҫынни фронтран ҫула май килсе кӗнӗ пулӗ ӗнтӗ», — тесе шухӑшларӗ Мишка, машинӑн тӗксӗм мӗлки ҫине пӑхса.
«Какой-нибудь военный по пути с фронта заехал домой», — подумал мальчик, вглядываясь в темный силуэт машины.

12. Шпионпа тӗлпулни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Хӑй хыҫҫӑн ҫын мӗлки тухса Пушкарски урамри пӗрремӗш тӑкӑрлӑкалла кӗрсе кайнине вӑл асӑрхамарӗ.
Не заметив, как за ним выскользнула темная фигура человека и исчезла в первом переулке на Пушкарской.

Анчах пире ҫӗнтерме ҫӑмӑлах мар, — тесе ура ҫине карӑнса тӑчӗ Антикайнен, тӗксӗм ҫутӑра унӑн мӗлки пӳрт маччипе стенисем ҫинче сулкаланса илчӗ.
Но с нами так легко не справиться, — выпрямился во весь рост товарищ Антикайнен, и тень, колеблемая тусклым пламенем, закачалась на потолке и стенах избы.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика