Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтӗнмест (тĕпĕ: илтӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫук, илтӗнмест

— Нет, как же услышать…

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӑшал сассисӗр пуҫне урӑх нимӗн те илтӗнмест.

Крики заглушались стрельбой.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унта пӗр сас-чӗвӗ те илтӗнмест, пӗр ҫын та курӑнмасть.

Там было тихо и безлюдно.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Чечекленекен утарта пурте ӗлӗкхи пекех, анчах халӗ унта пыл хурчӗсем сӗрлени илтӗнмест ӗнтӗ.

В цветущем закутке все по-прежнему, только там уже не гудят пчелы.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Арестленисем ҫинчен ниҫта та пӗр сӑмах та илтӗнмест.

Нигде не было слышно об арестованных.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шыв шӑнкӑртатнӑ сасӑ ниҫта та илтӗнмест.

Нигде не было слышно шума воды.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫак чечеклӗ хирте пӗр сукмак та ҫук, хытхура хушшинче этем ури йӗрри те, тискер кайӑк ҫӳренин йӗрри те курӑнмасть, унтан нимӗнле сасӑ та илтӗнмест.

Цветущее поле не пересекалось ни одной тропинкой, ни одного следа человека или зверя не было видно в плотной заросли бурьяна, ни звука не доносилось оттуда.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Вӑрман шӑп тӑрать, йывӑҫсем шартлатса ҫурӑлнисӗр пуҫне пӗр сас-хура та илтӗнмест.

В лесу воцарилась тишина, изредка нарушаемая только звонким пощелкиванием трескающихся от мороза деревьев.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Ҫак шӑв-шава пулӑ калаҫни те пачах илтӗнмест, ҫавӑнпа алӑсемпе хӑлаҫланса калаҫатпӑр.

Шум прибоя был так оглушителен, что мы не слышали друг друга и объяснялись знаками.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Анчах пӗр сас-хура та ҫук: ни ҫын ӳсӗрни, ни ури сасси илтӗнмест.

Но тишина была полная: ни шума шагов, ни покашливания — ничего не было слышно.

Шар евӗрлӗ ҫиҫӗм // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 132–134 с.

Йӗри-тавра шӑп, пӗр сас-чӗвӗ те илтӗнмест.

Кругом было тихо.

Шар евӗрлӗ ҫиҫӗм // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 132–134 с.

Эпир иксӗмӗр те шаках хытса тӑтӑмӑр, хӑлхасене тӑратсах итлеме тытӑнтӑмӑр, анчах вӑрман шӑплӑхне пӗр сас-хура та пӑсни илтӗнмест.

Мы оба замерли на своих местах, напрягая слух и зрение, но ни малейший шорох не нарушал глубокой тишины леса.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Сас-чӳ ҫаплах илтӗнмест.

Но ни звука, ни шороха.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шалта пӗр чун курӑнмасть, кӗре хирӗҫ вӗҫен каиӑк сасси те илтӗнмест.

В лесу не слышно и не видно ни зверя, ни птицы: близится осень, и все живое готовится к трудной зимовке.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ниҫта пӗр сас-чӳ илтӗнмест.

Ни звука, ни голоса.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урамра пӗр чун ҫук, йытӑ-мӗн вӗрни илтӗнмест, хирте те халь-хаҫҫӑн никам ҫӳремест.

На улице ни души, даже собак не слышно, да и в поле в такую пору вряд ли кто бродит.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урапасем кӗмсӗртеттернипе нимӗн те илтӗнмест, сывлӑш хумӗ пырса ҫапать, аран-аран ура ҫинче тӑратӑп, куҫа куҫҫуль пырса капланчӗ…

Грохот колес оглушал меня, стремительный воздушный поток едва не сбивал с ног, глаза застлало слезами.

«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Паркра ҫамрӑксем кулни те, калаҫни те, сулмаклӑн ярса пусса утнӑ сасӑ та илтӗнмест.

Ни голоса, ни смеха, ни звука быстрых, размашистых шагов.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Каҫсенче выляма ларсан та вӑл ҫукки палӑрать: унӑн шӳтлесе каланӑ сӑмахӗсем, кӑмӑллӑн кулни илтӗнмест, ҫавна пула вӑйӑ та майлашӑнмасть.

По вечерам не клеились наши игры — не хватало отца, его шуток и смеха…

Грексен мифӗсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Халь ӗнтӗ паҫӑрхи пек пӑшалта калаҫни илтӗнмест, халӑх кӗрлесе тӑрать.

Теперь уже не разобрать отдельных голосов и вопросов, слышен сплошной гул, людской гомон.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех