Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

антарчӗ (тĕпĕ: антар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак вырӑнта капитан тара кӗрӗшнӗ ҫынсене ҫырана антарчӗ.

Здесь капитан высадил китобоев, нанятых на сезон.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шыв енчен вӗҫсе килекен сивӗ чӑрсӑр ҫил йывӑҫ тӗмисем ҫинчи хӑмӑр ҫулҫӑсене вӗҫтерсе антарчӗ, пӗр ҫӗре пуҫтарса, ҫавраҫил пек ҫавӑрттарса, вӗсене качакасем ҫӳресе такӑрлатнӑ улӑх тӑрӑх малалла вӗҫтерсе кайрӗ.

Порывистый, сердитый ветер, налетевший с реки, сорвал с кустов уцелевшие жухлые листья и погнал их по выбитой козами луговине, собирая в кучки и вертя каруселью.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Учительница хӑйӗн ҫыххинчен кӑвак пиншак салтса илчӗ, тутӑрне хытӑрах туртса ҫыхрӗ, ӑна куҫхаршисем патне ҫитичченех пусса антарчӗ те, хӗрачасем еннелле пуҫне ачашшӑн сулса, алӑк патнелле утрӗ.

Учительница вытащила из узелка синий жакетик, потуже завязала платок, низко надвинув его на черные брови, и, ласково кивнув девочкам, пошла к двери.

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ашшӗ ӑна ним чӗнмесӗр чӗркуҫҫийӗ ҫинчен антарчӗ те тутине шӑлса илчӗ:

Отец молча снял его с колен, вытер губы:

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ӑшӑх турилкки ҫине какайне кӑларса хучӗ, яшкине чашӑка антарчӗ, сӗтел варрине вырнаҫса, канӑҫлӑн ҫие пуҫларӗ.

Выложил в глубокую тарелку мясо, в миску налил супу и с аппетитом принялся за еду.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук тӑрринчи улӑма сирсе ывӑтнӑччӗ, урлӑш каштасене, ӳкерсе ватасран сыхланса, йӗркипе шутара-шутара антарчӗ.

Тимрук уже успел скинуть солому с крыши и теперь осторожно спускал слеги, чтобы не переломать их.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗвел хӑйӗн ҫутӑ пайӑркисене вӑраннӑ ҫӗр ҫине вӑраххӑн антарчӗ.

Солнце медленно пускало свои ясные лучи на просыпавшуюся землю.

Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Элентей хӑрӑмланнӑ ал туйине шӑлкаласа, тавӑрнӑ ҫаннине антарчӗ.

Элендей, вытерев травой выпачканные сажей руки, опустил закатанные рукава рубахи.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк патне чарӑнса, аякран килнӗ паттӑра ҫӗрелле пуҫхӗрлӗ тӑрӑнтарса та антарчӗ.

Остановился возле Кандюка и воткнул батыра Касима перед ним головой в землю.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗр самант хушши те шухӑшласа тӑмасӑрах, Мишка стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан брезентран тунӑ саппуна туртса антарчӗ те, унпа зажигалкӑна хупласа лартрӗ.

Не задумываясь ни на секунду, Мишка сорвал висевший на стене брезентовый передник и накрыл им «зажигалку».

3. Зажигалкӑсем // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вилӗм ӑна малтанах вут-ҫулӑм ӑшне кӗртрӗ, унта вӑл чӗррӗнех ҫунса каятчӗ, кайран вара ыттисене ҫӑлакан, анчах хӑйне вилӗм кӳрекен пусма тӑрӑх ҫӗре антарчӗ.

В первый раз Говэн увидел его, когда он бросился навстречу пламени, рискуя жизнью, и второй раз — когда он спускался с лестницы, которую своими руками отдал врагу, с той лестницы, что принесла спасение другим, а ему принесла гибель.

II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Рене-Жан, хӑйӗн кровачӗ патне пырса, утӑран тунӑ минтерне сӗтӗрсе антарчӗ те, ӑна чӳрече патне хурса, ун ҫине тӑсӑлса выртрӗ.

Рене-Жан подошел к своей кроватке, вытащил набитый сеном мешок, дотащил его по полу до окна, лег сам.

VI // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл хӑй умӗнче тӑракан матроса урисенчен ярса тытса, ҫӗре туртса антарчӗ те, хӑрах урипе унӑн хырӑмне пусса лартса, аллинчи пӑшалне туртса илсе ҫавӑнтах вахтеннӑй офицере персе вӗлерчӗ.

Он хватает за ноги стоящего возле него матроса и опрокидывает его на палубу; отнимает у него ружье и в упор стреляет в вахтенного начальника.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Куҫӗсене ҫӗрелле антарчӗ те, Лена ун ҫине пӑха-пӑха илсе, Воропаев шӳт тунипе туманнине тӗрӗслерӗ, нимӗн те чӗнмерӗ.

Опустив глаза, Лена изредка быстро взглядывала на него, проверяя, не шутит ли Воропаев, и ничего не ответила.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Хура пӗлӗтсене тусем ҫинчен тем хӑваласа антарчӗ.

Что-то разогнало тучи с гор.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Николай ҫыру тытнӑ аллине вӑраххӑн антарчӗ те хуллен кӑна: — Ку калама ҫук аван!.. — терӗ.

Николай медленно опустил руку с запиской и негромко молвил: — Это великолепно!..

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унтан Саша хӑйӗн хулпуҫҫи ҫинчен амӑшӗн аллине антарчӗ те, кӗлеткипе чӗтренсе илсе: — Ҫапла, сирӗн сӑмахӑр тӗрӗс, — терӗ, — эпӗ калани вӑл ахаль ҫеҫ, нервӑсем ҫеҫ…

Потом Саша осторожно сняла с своих плеч руки матери и сказала вздрагивая: — Да, ваша правда! Все это глупости, нервы…

XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Капитан куртка ҫухавине антарчӗ те итлеме тытӑнчӗ.

Капитан опустил воротник и прислушался.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Комиссар тӳрленсе ларчӗ те, артиллери пенине лайӑхрах илтес тенӗ пек, тӑлӑп ҫухине антарчӗ.

Комиссар выпрямился и опустил воротник тулупа, словно для того, чтобы лучше слышать артиллерийские залпы.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Юнашарти тепӗр тупӑ та «Опыта» печӗ, унӑн хӳрери пайне сирпӗтсе антарчӗ.

Соседнее орудие тоже ударило по «Опыту» и снесло часть надстройки с кормы.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех