Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗччен сăмах пирĕн базăра пур.

Пӗччен (тĕпĕ: пӗччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Анчах Соловьянкӑра чухне эпӗ пӗччен пурӑнаттӑм.
Но в Соловьянке я была одна.

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Мӗнле-ха эсӗ Шурӑна пӗччен пӑрахса хӑвартӑн? — ыйтрӑм эпӗ.
— Как же ты оставила Шуру одного? — с упреком спросила я.

«Ҫынсене пӗлме, тӗнче курма» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫавӑнтах пӳлӗмре пӗччен юлнӑ пӗчӗк шӑллӗ патне таврӑнмалла пулни ҫинчен каланӑ.
Она сразу объяснила, что ей надо поскорее вернуться к брату, потому что он еще маленький.

(Ҫтаппан пичче — пӗччен пурӑнакан чирлӗ ҫынччӗ.
(Степаныч был старик-бобыль, неухоженный и хворый.

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӗччен шӑнкӑравсем каҫхи шӑплӑхра таҫта ҫити янӑраҫҫӗ.
И звонкое позвякиванье колокольчиков, разносящееся в ночной тишине далеко окрест.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нямаҫ калать, Шинкӗл пӗччен мар вӑл тет.
А Нямась говорит, ты тут не больно-то скучаешь, мол, не один Шингель тут.

Пӗччен ҫав, йӑлӑхтарать те, мӗн тӑвас ӗнтӗ?
Скучно, конечно, одному, да что поделаешь?

Эс, мӗн, кунта пӗччен кӑна-им ҫак? — тӗм ҫумнерех пӗшкӗнсе ларчӗ Кантюк та.
А ты тут того, один, что ли? — Кандюк примостился рядом.

Авалхи йӑлапа мӗн тӑвасса Кантюк хӑех пӗлкелет те, пӗччен те иккӗн тумалли ӗҫ мар-ҫке вӑл.
А коль и вспомнишь, одному Кандюку их не по силам исполнить.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗччен пуҫпа нимӗн тумалли те ҫук.
Да и чего мне, одной, огнем делать?

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арӑмӗпе хӗрне ҫӗре чикни икӗ уйӑх иртмен, вӑл пур — пӗччен арӑм патне ҫӳре те пуҫларӗ тейӗҫ.
Мол, два месяца не прошло, как схоронил жену да дочь, а уже ходит по одиноким вдовушкам да перестаркам.

Хӑмӑшлӑхран пӗччен карӑш авӑтни илтӗнет.
В камышах одиноко вскрикивает коростель.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗччен чӗлхем тем пек сӑмахласса кӗтет.
А то мне поговорить не с кем.

Шерккей аптраса ӳкрӗ: пӳртне кӗрсен каллех пӗччен ӗнтӗ, кичем, кӑмӑла пусарма темӗн ҫитмест, чӗрине тем пӑшӑрхантарать.
Шерккей не знал, куда податься: зайти в дом — тошно от одиночества, давит что-то душу тяжким камнем, и все тут.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каллех вӑл тӗнчере пӗччен, иртнӗ ҫулсенчи пекех, пӗр-пӗччен…
Вот и остался он снова на белом свете один-одинешенек…

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тимрук, иксӗр пӗрле тухса кӗмеллеччӗ, пӗччен хӑрама пултарать вӑл, — терӗ ашшӗ.
— Тимрук, ты проводил бы его на двор-то, а то забоится один, — заботливо сказал отец.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗринпе Нямаҫӗ хӑй кӑна пӗччен пырать.
На одних Нямась, один.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав ҫӗре шӑпа ярса валеҫтересси пӗччен те иккӗн тумалли ӗҫ мар ӗнтӗ, ял халӑхӗпе килӗшсе тумалла ӑна, — терӗ Йӑкӑнат.
Ведь дело-то не один-два человека должны решать, а всем миром, деревней всей, тогда и толк будет!

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӑн калатӑп, сана нихҫан та пӗччен ҫӳретмӗттӗм, алӑ вӗҫҫӗн ҫӗклесе ҫӳрӗттӗм.
Я никогда, никогда не буду отпускать тебя одну, буду всюду носить тебя на руках сам…

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗччен мар, эпӗр аттепе ӗҫлетпӗр, вӑл халь шыва кӗме кайрӗ.
— Нет, с отцом, он искупнуться на реку пошел.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика