Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑтӑкне (тĕпĕ: шӑтӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку, — тет Зеб Стумп ҫӳлти шӑтӑкне кӑтартса, — ниме те пӗлтермест.

— Это, — говорит Зеб Стумп, указывая на верхнее отверстие, — не имеет значения.

ХСV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шӑтӑкне кышласа аслӑлатать те ытти шӑшисене хӑй патне хӑна-на чӗнме каять.

Прогрызла больше дыру и позвала других мышей к себе в гости.

Кӗлӗт айӗнче пурӑнакан шӑши // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах алӑкри шӑтӑкне кам касса ҫурнӑ-ши тата стенари ҫак ҫурӑк ӑҫтан пулнӑ-ши?

Но кто прорезал дыру в двери и откуда эта щель в стене?

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ногай тутарӗ ешӗл хӑмӑш илсе пынӑ та шӑтӑкне хӑмӑшпа хупласа хунӑ.

Притащил ногаец камышу зеленого, заклали камышом яму.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шӑтӑкне ахаль шӑтӑк пек чавман; малтан тӳрӗ чавса аннӑ, унтан аяккинелле кӑмака пек чавса кӗнӗ.

Яма вырыта не простая, а подкопана под землю, как подвал.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин тӑрса шӑтӑкне чакаласа аслӑлатнӑ та пӑха пуҫланӑ.

Встал Жилин, раскопал щелку побольше, стал смотреть.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Эсӗ, анне, кӗнчеле авӑрларӑн та, чӳпӗкне чӳсе юпа шӑтӑкне хутӑн, эпӗ ҫавӑнтан тухрӑм: эпӗ Липпунюшка ятлӑ. Кӳр, анне, аттене икерчӗ хам леҫсе парам», — тет ывӑлӗ.

А сыночек и говорит: «Ты, матушка, отпряла хлопочек и положила в столбочек, я там и вывелся. А звать меня Липунюшкой. Дай, матушка, я отнесу блинов батюшке».

Липпунюшка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Смоковницӑн типӗ тураттин шӑтӑкне йывӑҫ патак чиксе хыттӑн ҫавӑрттарса вӗсем ҫулӑм тупрӗҫ.

Огонь они добывали, вращая с большой скоростью деревянную палочку, вставленную в углубление в сухой ветви смоковницы.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр тесен, тӗттӗмре виле шӑтӑкне шуса анма, вилнисен хушшинче пытанса пӗвене татса ярасса кӗтме, унтан юпа патне ишсе пырса, вӑй парса, капитана ҫыхнӑ юпана туртса кӑларма йывӑр-им-ха?

Впрочем, разве так уж трудно было в темноте соскользнуть в могилу и, спрятавшись среди убитых, подождать, когда спустят плотину, а потом подплыть к столбу, поднатужиться и выдернуть столб вместе с привязанным к нему капитаном?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Каюра шӑтӑкне ҫав кунах тӗплӗн питӗрни, ытти тыткӑнри ҫынсене хытӑрах сыхлама пуҫлани ҫинчен калама та кирлӗ мар.

Излишне упоминать, что кротовая нора была тщательно засыпана в тот же день и что за оставшимися пленниками установили еще более строгий надзор.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бенедикт пиччене шыранӑ чухне Алвишпа ун тарҫисем факторне вӑрманпа сыпӑнтаракан каюра шӑтӑкне тупрӗҫ.

Расследование, предпринятое Алвишем и его слугами, вскоре привело к обнаружению кротовой норы, соединявшей двор фактории с соседним лесом.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла вӗсем, пӗрре кайса, пӗрре килсе, йӑва шӑтӑкне пылчӑк сӗре-сӗре, тӑвӑрлатса пычӗҫ.

Опять улетали и опять прилетали ласточки, и все больше и больше замазывали гнездо, и отверстие становилось все теснее и теснее.

Ҫерҫипе чӗкеҫсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем ахаль вӗҫсе пыман: ҫӑварӗсемпе пылчӑк илсе, пӑртакӑн-пӑртакӑн йӑва шӑтӑкне тек пылчӑк ҫыпӑҫтарса хӑварнӑ.

Ласточки недаром подлетали: они приносили каждая в клювике грязь и понемногу замазывали отверстие гнезда.

Ҫерҫипе чӗкеҫсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗнӗ шӑтӑкне кутӑн кӗрсе выртрӗ, хӑлхисене ҫурӑмӗ ҫине лӑпчӑтса хучӗ, куҫне хупмасӑрах ҫывӑрса кайрӗ.

Лег задом в новую нору, уложил на спине уши и заснул с открытыми глазами.

Мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Виталий хӗр аллинчи сенӗке ярса илчӗ те юлнӑ пек ҫӗрулмине васкасах путвал шӑтӑкне ывӑтма тытӑнчӗ.

Виталий взял вилы и стал ловко и споро сбрасывать картошку в подвал.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Таҫта мур шӑтӑкне кайса кӗнӗ ҫилли, ҫурхи ҫил пек тухнӑ та вӗҫнӗ хӗр ӑсӗнчен.

Куда-то пропал гнев, как весенний ветер, вылетел из головы девушки.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ту айккинче чупса ҫӳренӗ чух вӑл ӑнсӑртран аслӑ, икӗ стеналлӑ ту шӑтӑкне кӗрсе кайнӑ иккен — ку вӑл тинӗс шывӗ тӑвӑл вӑхӑтӗнче хум ҫапса шӑтарнӑ ҫӗр хӑвалӗ пулчӗ.

Бегая у подножия скал, он случайно обнаружил просторную пещеру с гладко отполированными стенами — один из тех гротов, какие море вымывает в скалах, когда волны прибоя налетают на них во время бури.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тахҫанах иртсе кайнӑ — шӑтӑкне чӑрӑш йӗпписем те лекнӗ авӑ.

— Давно проехал — в ямку иглы нападали.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах эпӗ халӗ ҫавна аса илсенех ҫӗнӗрен тепӗр хут хумханма тытӑнатӑп; эпӗ аса илетӗп, ҫак ӗҫ шӑпах вунӑ ҫул каялла пулчӗ, вӗсене шӑннӑ ҫӗр шӑтӑкне янӑ кунтанпа лӑпах вунӑ ҫул иртрӗ.

Но когда я сейчас вспоминаю, я снова начинаю волноваться; это было ровно десять лет назад, этот самый день, когда мы опускали их в мерзлую могилу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

— Ӑна лахтарьсен пульлиех шуйттан шӑтӑкне ҫапса ӳкерчӗ пулмалла! — терӗм те, темӗншӗн хытӑ кӑшкӑрса шуррисен штабӗ тӑракан ҫурта кӗрсе кайрӑм.

— Лахтарская пуля, должно быть, сбила его ко всем чертям! — почему-то очень громко прокричал я и вскочил в помещение штаба белых.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех