Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

такама (тĕпĕ: такам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Лаша! часрах кӳлӗр! — такама хушрӗ тулхӑрнӑ фельдшер.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Хӗрарӑмсенчен вӑтанасчӗ хуть, — ним калама аптранӑ енне такама тилмӗрчӗ Феопемпт Анисимович, унтан Гурий аттене шлепке тупса пачӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Такама кирлӗ — манӑн ӑҫтан пӗлес?

Как я могу знать, в чем тут был расчет?

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ сӗтел патне таврӑнасшӑнччӗ, ҫав вӑхӑтра, ҫынсен ушкӑнӗнче такама пӑхкаласа, ман пата укаллӑ пиҫиххиллӗ чӑпар кӗпе тӑхӑннӑ, ҫурма маскӑллӑ хӗрарӑм пашкаса пырса тӑчӗ.

Я хотел вернуться к столу, как, оглядываясь на кого-то в толпе, ко мне быстро подошла женщина в пестром платье, отделанном позументами, и в полумаске.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Бен, ҫынсене лайӑх пӗлсе ҫитнӗскер, таҫта та такама та паллаканскер, вун тӑватӑ ҫын шыраса тупрӗ, — пӗрин пирки те иккӗленмест.

Бен, большой знаток людей, имевший обширные знакомства, подыскал четырнадцать человек, на которых вполне мог положиться.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пагасиссем тӗшмӗше ӗненеҫҫӗ, ҫавӑнпа та ҫак пулӑма пирӗн ҫул ҫӳрев такама… ҫӳлтине, хӑйсен эсрелне, «кирлӗ мар» пек йышӑнма пултараҫҫӗ.

Пагасисы суеверны и могут принять покушение как указание на «неугодность» нашего путешествия кому-то… там. Ихнему Дьяволу.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл пуҫ тайрӗ те тухрӗ, унтан карта сулхӑнне выртса чылайччен чӗлӗм туртрӗ, кӑшкӑрашу-ҫухӑрашу илтичченех, — Бомбэйпа Мабрука карланкисене хӗрхенмесӗр, шанӑҫ пӗтнӗн такама чӗнеҫҫӗ.

Он поклонился и вышел, затем лег в тени изгороди и долго курил, пока не услышал воплей Бомбэя и Мабруки, кого-то звавших, отчаянно напрягая глотки.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл чӳрече патне ларчӗ, ӗҫрӗ — ӳсӗрӗлмест, табак туртрӗ, картишре кӗтӳҫ — такама юратса пӑрахнӑскер пулас — гитара ӗнӗрленине итлет.

Он сел у окна, пил, не хмелея, курил и слушал, как на дворе влюбленный, должно быть, пастух настраивает гитару.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Унӑн такама «лере» ӑсатмалла.

Надо ему кого-то «пришить».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 320–325 с.

Вӑл чӑтлӑх вӑрманта тӑрать тейӗн; пуҫне каҫӑртнӑ, мӑйне тӑснӑ, темӗн итлет е такама чӗнет-тӗр — ҫакна тӗшмӗртме кӑна пулать, анчах унӑн мӑйракисем ҫурӑмӗнчен перӗннӗпе пӗрех.

Олень стоял, должно быть, в глухом лесу; подняв голову, вытянув шею, он прислушивался или звал — нельзя было уразуметь, но его рога почти касались спины.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Акӑ чаршав уҫӑлчӗ, кӗвӗ янӑраса кайрӗ те пысӑках мар площадка ҫине сӑн-пичӗпе чӑн-чӑн йӗксӗк сиксе тухрӗ; хайхискер пӳрт кӗтесне пытанчӗ, такама кӗтет.

Наконец, подняли стену, заиграла музыка, и я увидел на небольшой площадке отъявленного по наружности мерзавца, который, спрятавшись за углом дома, кого-то поджидал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Вӗчӗхсе-тилӗрсе малалла кайнӑ май ӑна ӳкӗнӳ туйӑмӗ кӑшларӗ, вӑл такама тавӑрас йӳтӗмпе юнӑхрӗ.

Так, злобно продвигаясь вперед, он переживал чувство раскаяния и неопределенной мстительности.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Килнелле пӑрӑнма хатӗрленнӗскер — Феринг сасартӑк аллея вӗҫӗнче ҫамрӑк хӗрарӑма асӑрхарӗ; унӑн тумтирӗ капӑрах мар, анчах пуян пулни курӑнать, такама кӗтет пулас.

Собираясь повернуть домой, Феринг заметил в конце аллеи молодую даму, одетую просто, но богато и, по-видимому, кого-то поджидавшую.

Дуэль // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 318–320 с.

— Пирӗн пӳрт мар пуль те? — такама вӗлерессине чарса лартассӑн тилмӗрекен сасӑпа каласа хучӗ Клиссон.

— Похоже, что это наш дом, — произнес он тоном мольбы, надеясь прекратить казнь.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Ӗҫкӗ-ҫикӗпе антика аскӑнлӑхӗ (вӑл хӑҫан антикӑн пулман?) чӗлхесене салтнӑ вӑхӑтра Хоггей чӗнмерӗ; такама виҫӗ хут «ҫук» тесе каланипех ҫырлахрӗ.

В то время, как пьянство и античный разврат (когда он не был античен?) развязывали языки, Хоггей молчал; лишь три раза сказал он кому-то «нет».

Гладиаторсем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 93–97 с.

Пӗчченҫӗ чунра, шухӑшламасӑрах туртӑна-туртӑна… аса илӳ-ши — асра юлмалли юрӑ шырать… анчах, шел, пуш хирте ҫухалса кайнӑ такама питӗ шел пек…

Воспоминания ли, бессознательно напрягаясь в одинокой душе, ищут выразительной песни… но жаль, жаль кого-то, как затерянного в пустыне…

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫав самантрах ӑна мӑшӑр тимӗр алӑ ярса тытрӗ, ҫывӑхрах-юнашарах, хӑлхи тӗлӗнчех ӑшӑ сывлав хумӗ ӳтне пӗҫертет, ҫурма ачалла, темӗн ӳкӗтлекен, такама юнав яракан, йӑлкӑшакан куҫсенче иксӗлми теветкеллӗх ҫунать, — Стелла куҫӗ умӗнче пӳлӗм хум пек куҫать тата унӑн ӳтне авӑккӑн хӑратакан самант пур; анчах кӑштахран пӗтӗмпех хӑйӗн вырӑнне ҫирӗппӗн йышӑнчӗ.

В тот же момент ее схватила пара железных рук, совсем близко, над ухом волна теплого дыхания обожгла кожу, а в сияющих, полудетских, о чем-то молящих, кому-то посылающих угрозы глазах горело такое отчаяние, что был момент, когда комната поплыла перед глазами Стеллы и резкий испуг всколыхнул тело; но в следующее мгновение все по-прежнему твердо стало на свое место.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пӗтӗм ял халӑхӗ йышӑннӑ приговор такама хускатӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хайхи картишӗнче арҫын такама ӳкӗтлесе тем калани илтӗнчӗ, унччен те пулмарӗ — хӗрарӑм шари! ҫухӑрса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах, темшӗн-ҫке, такама, куҫа курӑнманнине, пӑхӑнса пурӑннӑн туйӑна пуҫларӗ ӑна юлашки вӑхӑтра.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех