Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳрнисене (тĕпĕ: пӳрни) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳрнисене кӑшт пушатса, вӑл Варвари пичӗ патнех пӗшкӗннӗ.

Расслабив немного пальцы, он склонился к самому лицу Варвары.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӑл Мигеле сулахай аллинчи касса татнӑ пӳрнисене, питҫӑмарти тата ҫамка ҫинчи кӗлемӗсене, туяпа хӗнесен ҫурӑм ҫинче юлнӑ паллӑсене кӑтартнӑ.

И он показал Мигелю отрубленные пальцы на левой руке, клейма на лбу и на щеках, рубцы от палочных ударов на спине.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Николай Юрьевич креслӑна кӗрсе ларчӗ те, пӳрнисене хире-хирӗҫ тирсе, икӗ аллине янах айне тытрӗ.

Николай Юрьевич опять сел в кресло, покойно облокотился и сомкнул пальцы под подбородком.

18 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Калӑр, калӑр, тархасшӑн, — кӑмӑллӑн тавӑрать ӑна Владимир Ильич, итлеме хатӗрленнӗ май пӳрнисене жилет хулхӗррисенчен ҫаклатса.

— Говорите, говорите, пожалуйста, — живо отозвался Владимир Ильич и приготовился слушать, заложив пальцы за проймы жилета.

Кӑмӑл ту, Владимир Ильич // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Володя, тӑнлавсем ҫумне пӳрнисене мӑйрака пек тытса, ӑна хирӗҫ хаяррӑн утать:

Володя приставил два пальца к вискам:

Гимназист // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Эпӗ ун патне чӗрне вӗҫҫӗн пырса хулпуҫҫийӗ урлӑ пӑхрӑм та, унӑн сарӑхнӑ ҫинҫешке пӳрнисене куртӑм.

Подойдя тихо на цыпочках и заглянув через ее плечо, я увидел тонкие с желтизной пальцы.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шумейко сасартӑк пулемет патӗнчен йӑванса кайрӗ, алли пӳрнисене сарчӗ, сулланчӗ те, мӗнле кукленсе ларнӑ, ҫаплипех каялла месерле ӳкрӗ; чӗркуҫҫинче хутланнӑ урисем те ҫаплипех юлчӗҫ, атти тӗпӗсем те ҫӗр ҫумӗнчен ҫӗкленмерӗҫ.

Шумейко вдруг отвалился от пулемета, разжал руки, закачался и упал на спину, ноги его остались согнутыми в коленях, и подошвы не оторвались от земли.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл сӑмса тутӑрӗ кӑларчӗ, темӗнле хумханса, пӳрнисене чӗтретсе тутӑрне тути ҫумне перӗнтерчӗ те пӗр хавассӑр кулса илчӗ.

Она вынула носовой платочек, как-то нервно, с подрагиванием пальцев прикоснулась к губам и невесело улыбнулась.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тепре те ярса пусрӗ, унтан каялла чакрӗ те пӳрнисене шӑтӑртаттарса илчӗ.

Ступил еще шаг вперед, потом отшатнулся назад, хрустнул пальцами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл — Гитлерӑн хӗвеланӑҫӗнчи наместникӗ, темӗн мӑкӑртатса пӳрнисене туртса шаклаттарса ларчӗ.

Наместник Гитлера «на Востоке», что-то шепча про себя, стал нервно хрустеть суставами пальцев.

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Карл ҫиленнипе хӑйӗн ревматизмла пӳрнисене сӑтӑркаласа илнӗ…

Карл нервно потёр свои костлявые, раздутые ревматизмом пальцы…

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Пӗр имшерккескер, аллине саламат тытнӑ сарӑ питлӗ майра вара шӑлӗ ҫирӗппине, шӑл тунисем цынга чирӗпе чирлеменнине пӗлме тесе хӗрсен ҫӑварӗсене пӳрнисене чиксе тӗрӗсленӗ.

А одна тощая, желтолицая, злая баба, в мужских брюках, со стэком, даже залезала во рты рукой, проверяя, целы ли зубы и не тронуты ли дёсны цынгой.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Сасартӑк лешӗ, пирӗн машинӑн ҫулне пӳлсе илме пуринчен малтан ҫул ҫине тухнӑ пысӑк та хура куҫлӑ хӗр, автоматчикӑн табак тӗтӗмӗпе саралса кайнӑ пӳрнисене ярса тытрӗ те хӑйӗн тути ҫумне чӑмӑртарӗ.

И вдруг та маленькая брюнетка с огромными чёрными глазами, что так решительно первой преградила дорогу нашей машине, схватила большую жилистую руку автоматчика с прокуренными пальцами и прижала её к губам.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Дульник аллаппине ярт тӑсса тытнӑ пӳрнисене тӑнлавӗ тӗлӗнчен антармасӑр, кӑкӑрне каҫӑртарах, сулахай аллине пӗҫӗ тӑрӑх ярт тытса, «Смирно» командӑпа тӗлӗнмелле чаплӑ тӑрать.

Дульник стоял в идеальном положении по команде «смирно», не опуская ладони от своего виска, с откинутыми назад плечами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Капитан пӳрнисене выляткаларӗ, мӑкӑртатса илчӗ: — ҫапах тупрӗ иккен мана, Лелюкова, Германи пульли…

Капитан пошевелил пальцами, пробурчал: — Угадала-таки Лелюкова германская пуля.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вара шинельне чӗркесе хулпуҫҫи урлӑ ҫавӑрса ҫакса аллине винтовка тытнӑ салтак пӳрнисене миххе персе те чикет.

Тогда солдат со скаткой через плечо и с винтовкой в руке запускал пальцы в мешок.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Юрать, Лагунов, — терӗ вӑл ӑшшӑн, — пӗлӗшлӗ пулӑпӑр, — вӑл хӑйӗн пӳрнисене саркаланӑ аллине мана тӑсса пачӗ.

— Ничего, Лагунов, — сказал он дружелюбно, — будем знакомы, — он протянул мне свою лапищу с растопыренными пальцами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах ман хӑлха хам сума сӑвакан ҫыннӑн — Устин Анисимовичӑн пӳрнисене лекнӗ.

Но мое ухо находилось в пальцах почитаемого мной человека — Устина Анисимовича.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӗсменпе ишекенсем пӳрнисене кӑнтарса аллисене шыва чикеҫҫӗ.

Гребцы разжали кулаки, опустили руки в воду.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шухӑшласа пӑхӑр-ха: рота старшини, — Иван Антонович, тӗлӗннӗ пек, пӳрнисене ҫӳлелле ҫӗклет, — ездовойсене хураллать!

Подумайте: старшина роты, — Иван Антонович многозначительно поднял вверх палец, — ездовых охраняет!

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех