Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайнӑскер (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн катмар пӗвӗ ҫак самантра тата та ӳснӗ пек курӑннӑ, савӑнӑҫпа ӳсӗрӗлсе кайнӑскер, вӑл пӳлем тӑрӑх кӑнттаммӑн ҫаврӑнса ҫӳренӗ, аллисене сӑтӑркаланӑ, турӑшсем ҫине эреветлӗн пӑхса, хӑлаҫлана-хӑлаҫлана сӑхсӑхнӑ…

Его огромная фигура точно еще выросла, опьяненный радостью, он нелепо метался по комнате, потирал руки и, бросая на образа умиленные взгляды, крестился, широко размахивая рукой…

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав ҫуйкӑнлӑх унра, пӗр тапрансан, кунне-ҫӗрне пӗлмесӗр ҫунса тӑнӑ, вӑл вара, ҫулӑмланса кайнӑскер, унтан та кунтан ҫӗршер-пиншер тенкӗ укҫа яра-яра тытнӑ, укҫа шӑтӑртатнипе шӑнкӑртатнинчен нихҫан та тӑранасса пӗлмен пек ӑшталаннӑ.

Эта страсть горела в нем дни и ночи, он всецело поглощался ею и, хватая всюду сотни и тысячи рублей, казалось, никогда не мог насытиться шелестом и звоном денег.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав тери хӑранипе ӑнран кайнӑскер, вӑл пайтах сиен тӑватчӗ, ӑна хӑйне те пӑшалпа персе вӗлермелле пулатчӗ.

Обезумевший от страха, он наделал бы немало бед, и его пришлось бы пристрелить.

Беби-парикмахер // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Кӑштах кансан, шӑрӑхпа та выҫӑпа халран кайнӑскер, вӑл каллех тусанлӑ ҫулпа аран-аран сулланкаласа утать.

Отдохнув, он снова плетется в пыли, изнуренный голодом и жарой.

Пакистан ялӗнче // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Ку ҫын, сивчир тытса пӑрахнипе пӗтӗмпех халтан кайнӑскер, хӑмӑр йывӑҫ татӑкӗ пек выртать, аллисем, чӗрӗ мар пек, ҫӗре ҫити усӑнса тӑраҫҫӗ.

Человек был так разбит припадком малярии, что лежал, как кусок коричневого дерева; рука свесилась, как неживая, почти касаясь земли.

Маҫтӑр // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Нимӗнле те калаттарма пултарайманнипе урса кайнӑскер, полици начальникӗ Соликовский хӗненипе аран ура ҫинче тӑракан Толя Попов ҫине сиксе ӳкнӗ:

Взбешённый неудачей, начальник полиции Соликовский набросился на Толю Попова, едва стоявшего на ногах от избиений.

Ҫитрӗҫ! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Эпӗ, хытса кайнӑскер, Кулишева итлетӗп.

Помертвевшая, слушала я Кулишёва.

«Олег, ӑҫта эс?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Акӑ вӑл, сивӗре хӗрелсе кайнӑскер, кӑшкӑрашса та ахӑлтатса ачасемпе пӗрле юртан кинемей тӑвать.

Вот он с криком и смехом, раскрасневшийся на морозе, лепит с ребятами снежную бабу.

Тӑван ҫӗршыв // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вара вӑл, хӑй вӗлернӗ римлянсен юнӗпе хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнӑскер, хӗҫне ҫӗклесе, лашине хистесе, ҫуран тӑшмансен манипули ҫине пӗтӗм вӑйпа тапӑнчӗ.

И, подняв меч, весь красный от крови убитых им римлян, он пришпорил коня и обрушился на манипулу пеших врагов.

XX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Лӑплансам, ӑсран кайнӑскер

— Успокойся, глупенькая…

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Спартак храм пусми ҫине хӑпарчӗ, вӑл, шуралса, хаярланса кайнӑскер, хӑйӗн салтакӗсем умне тухса тӑчӗ.

Спартак, поднявшись на ступеньки храма, повернул бледное и грозное от гнева лицо к солдатам.

XII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анна Ивановна, ырханланса шурса кайнӑскер, вырӑн ҫинче выртать.

Анна Ивановна, похудевшая и побледневшая, лежит в постели.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Мана курмасӑрах, вӑл, хӗрсе кайнӑскер, халь кӑна патша тӑнӑ никӗс ҫине хӑпарса тӑчӗ те, аллине ҫӗклесе, сывлӑшра хутпа сулса илчӗ:

Не видя меня, он влез на каменную подставку, где только что стоял царь, и, подняв руку, потряс в воздухе бумагой:

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӑлханса кайнӑскер, вӑл хӑйӗн урапипе крепость таврашӗнче унталла та кунталла ҫӳрет, рабочисене баррикадӑна мӗнлерех тумаллине вӗрентет.

Взволнованный, он разъезжал на своей тележке возле крепости и показывал рабочим, как надо строить баррикады.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька шыв сапса пӗтерчӗ те, вӗри пирки пичӗ хӗп-хӗрлӗ пулса кайнӑскер, сулӑна-сулӑна шыв витри патнелле утрӗ.

Закончив поливать, Васька, шатаясь, с красным от жары лицом поплелся к ведру с водой.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кризогон, хуҫи вилнӗшӗн пит куляннипе урӑх ӗҫе пурне те манса кайнӑскер, ҫырӑва нимӗн пӑхмасӑрах туникӑпа кӗпе хушшине хурса, каллех хӑйӗн господинӗн ӳчӗ патӗнче малалла тӑрмашрӗ.

Хризогон, бывший вне себя от горя, машинально взял письмо и, не обратив на него никакого внимания, положил его между туникой и рубашкой, продолжая хлопотать около тела своего господина и благодетеля.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Шыҫӑнса кайнӑскер, суранланса пӗтнӗскер, сӗтел ҫитти ҫинче вӑл хӑрушӑ хӗрлӗ лаптӑк пек выртать.

Распухшая, в ссадинах, она пугающим багровым пятном лежит на скатерти.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Спартак, тарӑн шухӑша кайнӑскер, хӑйӗн кӳршисем павранине илтмерӗ.

Спартак, задумавшись глубоко, не слышал препираний соседей.

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ун ҫывӑхӗнче патриций Эльвий Медуллий ларать; вӑл вара тӑсланкӑ, шурӑхса кайнӑскер, хыткан кӑна, яп-яка ҫи-пуҫлӑ, хӑй ҫине ырӑ шӑршӑсем сапнӑ, пӳрнисем ҫинче темӗн чухлӗ ылттӑн ҫӗрӗсем, мӑйӗнчен хаклӑ йышши чулсемпе вӗҫленекен ылттӑн пӑчӑра усӑнса тӑрать.

Рядом с Валерией сидел Эльвий Медуллий, существо длинное, бледное, худое, холеное, прилизанное, надушенное, напомаженное и разукрашенное; все пальцы его были унизаны золотыми кольцами с самоцветными камнями, с шеи спускалась золотая цепь тонкой работы.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Лось нумайччен ҫапкалашрӗ те кӑшкӑрашрӗ, унтан, вӑйран кайнӑскер, Гусевӑн аллисенчен ҫакӑнчӗ.

Лось долго бился и кричал, и повис, обессиленный, на руках у Гусева.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех