Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Соколов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ Буньковпа Соколов килӗштерсе пурӑннине пӗлетӗп.

Я знал, что Буньков и Соколов дружат.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эп каймастӑп, мӗншӗнне ху пӗлен, — ответлет Соколов.

— Я не поеду, ты знаешь, — сказал Соколов.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколов лейтенант вӗчӗрхенет, мӑкӑртатать, ахаль те тӑрмаланчӑк ҫӳҫне тата та ытларах тӑрмалантарать, взводсемпе батарейӑсене пӗтӗм малти лини тӑрӑх сапаласа пӗтернӗшӗн дивизион штабне вӑрҫать.

Лейтенант Соколов нервничал, ворчал, лохматил и без того лохматую голову и заглазно ругал штаб дивизиона за то, что он разбросал батареи и взводы по всему передку.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пӗтӗм карттӑсене пӑтраштараҫҫӗ ку карттӑсем! — мӑкӑртатать Соколов.

— Все карты путают эти карты! — ворчал Соколов.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколов, темле ӑнланмалла мартарахскер, мана халь килӗшнӗҫемӗн килӗше пуҫларӗ:

Соколов, немного странный и непонятный, все больше нравился мне.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ку карттӑсене никам та ырӑпа асӑнакан ҫук, вӑрҫаҫҫӗ кӑна: Катонин майор та, Буньков аслӑ лейтенант та, пирӗн взвод командирӗ Соколов лейтенант та — куҫлӑхлӑскер, вӑрӑмскер, тӑрмаланчӑк ҫӳҫлӗскер, ӗлӗк Орел хулинче учительте ӗҫленӗскер, тата ыттисем те.

Карты кляли все: майор Катонин, и старший лейтенант Буньков, и командир нашего взвода лейтенант Соколов — длинный, выше меня на голову, лохматый, мужчина в очках, в прошлом учитель из Орла.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эсир анӑр ҫӗре, ҫемҫелӗр кӑштах, — сӗнчӗ Соколов.

Да вы выйдите, промнитесь немного, — предложил Соколов.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколов, кабинӑран тухса, пирӗн пата пычӗ:

Соколов вышел из кабины и заглянул к нам:

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пирӗн фургонта вунпилӗк йӗкӗт, Соколов лейтенант — шофер кабининче.

В нашем фургоне девятнадцать ребят, лейтенант Соколов в кабине шофера.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӑрман мар, парк пуль ку, — терӗ Соколов.

— Не лес, парк какой-то! — заметил Соколов.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколов лейтенант пире каярах килме ирӗк пачӗ.

Лейтенант Соколов разрешил нам прийти позже.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Взвод командирне Соколов лейтенанта лартрӗҫ.

И взводный у нас остался прежний — лейтенант Соколов.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Авӑ, залра Соколов лейтенант ларать.

 — Вот в зале сидит лейтенант Соколов.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Буньков лейтенант — пирӗн батарейӑри топографи разведкин командирӗ, Соколов лейтенант — взвод командирӗ.

Лейтенант Буньков — командиром нашей батареи топографической разведки, а лейтенант Соколов — нашим взводным.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Йышӑн, турӑҫӑм, хӑвӑн чурун ӳтне, Соколов Григорий ачана, ӑна ӗмӗр ӗмӗр пӑхса пурӑн! — тӑсать сывпуллашу кӗллине Иван священник.

— Упокой, господи, душу новопреставленного раба твоего, отрока Соколова Григория, и сотвори ему вечную па-а-амять! — вытягивает прощальную молитву священник Иван.

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Чыс тӑваҫҫӗ ӑна, саламлаҫҫӗ: «Ура! Ура! Соколов Гришатка таврӑннӑ».

Честь ему кричат и приветствие: «Ура! Ура! Соколов Гришатка приехал».

Чыс та салам // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Соколов Афанасий.

— Соколов Афанасий.

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Эсӗ те Соколов.

 — И ты Соколов.

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Соколов? — тепӗр хут ыйтрӗ Пугачев.

— Соколов? — переспросил Пугачев.

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Соколов эп, Гришатка.

— Соколов я, Гришатка.

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех