Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтартрӗ (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бояркин кашӑкӗпе чӑлан хӑми ҫинелле тӗллесе кӑтартрӗ.

Бояркин указал на перегородку ложкой:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Бояркина алӑ панӑ хушӑра завхоз стена ҫумӗнче тӑракан туя еннелле пуҫ сулса кӑтартрӗ:

Здороваясь с Бояркиным, завхоз кивнул на его ногу:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кунтан ак ҫак ҫулпа кайӑр, — аллипе сылтӑмалла сулса кӑтартрӗ вӑл, — унтан вара вӑрман хӗррипе.

Поезжайте отсюда вот этой дорожкой, — он махнул рукой вправо, — а там кромкой урочища.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Авӑ, куратӑн-и? — аллипе кӑтартрӗ те артиллерист, ура ҫине тӑнӑ май тупӑ ҫинелле икӗ аллипе те сулчӗ.

— Вот, видите? — показал артиллерист и, поднимаясь, махнул на пушку обеими руками.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Авӑ, кайрӗҫ, ҫапла! — Лозневой пуҫӗпе сулса хӗвеланӑҫнелле кӑтартрӗ.

— Вон, ушли, да! — Лозневой кивнул на запад.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл рубеж вӑтаҫӗрринелле, нимӗҫ самолёчӗсем уланӑ ҫӗрелле, алӑпа сулса кӑтартрӗ.

Он, махнув рукой, показал в центр рубежа, туда, где гудели самолеты.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эсӗ — хӑвӑртрах Болотин капитан патне! — пӳрнипе кӑтартрӗ вӑл пӗрине, — унтан теприне.

— Ты — скорее к капитану Болотину! — показал он пальцем одному, — затем другому.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Петя Уралец Волошин блиндажӗ еннелле кӑтартрӗ те курӑк тӗркипе суллакаласа малалла каларӗ:

Петя Уралец кивнул на блиндаж Волошина и продолжал, помахивая пучком травы:

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Боец аллинчен аттине илсе, пуҫӗпе сулса, вӑл юханшыв хӗрринелле кӑтартрӗ.

— Приняв сапог из рук бойца, он кивнул на реку:

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗн хӑтланаҫҫӗ вӗсем Болотинпа Журавский? — Вӑл рубеж еннелле пуҫне сулса кӑтартрӗ.

Чем там заняты Болотини и Журавский? — Он кивнул головой в строну рубежа.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Виҫҫӗмӗш батальонӑн команднӑй пунктӗнчен пӗр ҫӗр метрта, пӗчӗк лупашкара вӑл Озерова чарса тӑратрӗ те ун умне тӑчӗ, — хӑй ҫӳлех мар, ҫӑмӑл кӗлеткеллӗскер, йӳле янӑ шинельпе, — аллипе пӗлмелле мар тем кӑтартрӗ те, яланхи пекех хӑвӑрт сӑмахлама тапратрӗ:

Задержав Озерова в лощинке, метров за сто от командного пункта третьего батальона, он встал перед ним, невысокий, легкий, в распахнутой шинели, сделал какой-то неопределенный жест рукой и заговорил, как всегда, быстро:

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ак эсӗ, — Озеров Умрихина тӗллесе кӑтартрӗ, — пултаратӑн-и?

— Вот ты, — Озеров кивнул на Умрихина, — можешь?

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кам сире кунта хушнӑ? — Юргин патнелле чупса пырса, вӑл пӳрнипе хӗвеланӑҫ еннелле тӗксе кӑтартрӗ.

Кто вам приказал здесь? — подбежав к Юргину, он пальцем указал на запад.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл хӗвеланӑҫнелле аллипе сулса кӑтартрӗ.

Он махнул рукой на запад.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ав вӗт мӗнле пирӗн пӑшалӗсем! — Юргин чӑрӑш айӗнче, типӗ ҫӗрте тӑракан винтовки ҫинелле пуҫне сулса кӑтартрӗ: — лайӑххине лайӑх-ха вӗсем, пустуй ҫылӑха кӗрес мар, анчах ун пек кайӑка тытмалли мар.

— Техники у нас маловато, товарищ капитан, вот что! — Юргин кивнул на свою винтовку, что стояла на сухом месте под елкой: — так-то они хорошие, грех жаловаться, но не по этой дичи.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лӳчӗркеннӗ картӑна ещӗк ҫинче якаткаласа, юлашкинчен тин вӑл Лозневоя унӑн батальонӗ хӑш вырӑнта чарӑнса тӑрса, оборона йышӑнмаллине кӑтартрӗ.

Расправив на ящике измятую карту, он показал наконец Лозневому, где должен остановиться его батальон для занятия обороны.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑнасене сӗтел хушшине кӗртсе лартсан, Ерофей Кузьмич кровать ҫинелле кӑтартрӗ.

Усадив гостей за стол, Ерофей Кузьмич кивнул на кровать.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой лашине тӑратрӗ те йӗнерӗ ҫинчех каялла ҫаврӑнса, перчетке тӑхӑннӑ аллине ҫӳлелле ҫӗклесе ытти юлташӗсене хӗвеланӑҫ еннелле кӑтартрӗ, — алӑ сыппинчен казак чӑпӑркки, хитрелетнӗ авӑрлӑскер, ҫакӑнса тӑрать.

Остановив коня, Лозневой обернулся в седле и о чем-то заговорил со своими спутниками, указывая рукой на запад, — на запястье висела казачья плетка с резной рукояткой.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вара пире йӑлтӑркка ҫивӗтлӗ ҫын айккинчи вӑрӑм та ансӑр пушӑ тенкел ҫине кӑтартрӗ.

Но другой зритель с лоснящейся косой не показал нам на пустую длинную скамью, стоявшую сбоку.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Ачасем пӗр-пӗрне пӳле-пӳлех мана: эпир тата тепӗр кролик ҫури куртӑмӑр, вӑл шӑтӑкран пуҫне кӑларса кӑтартрӗ те каллех каялла кӗрсе пытанчӗ, тесе каласа пачӗҫ.

Детишки наперебой рассказывали мне, что видели, как еще один крольчонок выглянул из норки и сразу же спрятался.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех