Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӑнчӗҫ (тĕпĕ: тытӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӑлхавҫӑсем ун сассине илтсе окопсене вырнаҫма тытӑнчӗҫ.
Повстанцы очнулись от его крика и заняли места в окопах.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Окопсенче пӑтрашӑнма тытӑнчӗҫ.
Произошло замешательство.

Хуралҫӑсем окопсем патнелле чупса килме тытӑнчӗҫ, чупнӑ маях: — Тӗрӗксем!.. Тӗрӗксем килеҫҫӗ!.. Вӗҫӗ-хӗрри те ҫук… Шутласа кӑларма та ҫук! — тесе кӑшкӑрашрӗҫ.
Вскоре дозоры начали спешно отступать, крича на бегу: — Турки!.. Турки идут!.. Видимо-невидимо!..

Сасартӑк пӑлхавҫӑсем темӗн пӑтрашма тытӑнчӗҫ.
В эту минуту среди повстанцев поднялся переполох.

Ҫапах та тӗрӗксем тарнине курсан кӑштах уҫӑлчӗҫ, анчах вӑл та пулин вӑхӑтлӑха кӑна пулчӗ, халӗ каллех вӗсен ӑшӗсем вӑркама тытӑнчӗҫ.
После первого успеха они немного прояснились, но лишь на короткий срок; снова их искажала душевная тревога.

Ҫав самантра пӑлхавҫӑсем те икӗ ушкӑна окопсенчен анса тӗрӗксене хирӗҫ вырнаҫма тытӑнчӗҫ.
Тотчас же два пеших отряда, числом превосходящие неприятеля, спустились с укреплений, чтобы встретиться лицом к лицу с турками.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тикана персе пӑрахакан Клисурӑ ҫыннисенчен кулкалама тытӑнчӗҫ.
Посыпались насмешки по адресу четверых клисурцев, приговоренных к тому, чтобы расстрелять цыгана.

Ҫынсен сӑн-пичӗсем ҫуталчӗҫ, хавхаланма тытӑнчӗҫ; хӑш-пӗрисем шӳтле юрӑ та юрласа ячӗҫ.
У людей поднялось настроение, лица их прояснились, повеселели; некоторые замурлыкали шуточные песни.

Окопри ҫынсем пурте тӑчӗҫ, теҫетниксем асӑрханипе ӗҫе тытӑнчӗҫ — ҫӗрле кунта ҫӗнӗ пӗчӗк ушкӑн килнине пула окопсем татах чавмалла пулчӗ, пӑлхавҫӑсен ушкӑнӗ кӑштах ӳсрӗ, окопри ҫынсен вӑй-хӑвачӗ те кӑшт ҫӗкленчӗ.
На укреплении все уже встали и под надзором десятников принялись за работу — надо было рыть новые окопы, так как ночью сюда пришел новый небольшой отряд, и число защитников увеличилось, повстанцы немного воспрянули духом.

Ҫак хыпара пӗлтерсе халӑха лӑплантарнӑ хыҫҫӑн часах ӗҫе тытӑнчӗҫ.
После этого успокоительного предупреждения приступили к работе.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте, йӗри-тавра пуҫтарӑнса тӑрса, туппа пӑхма тытӑнчӗҫ.
Все столпились вокруг, с любопытством разглядывая пушку.

Апрелӗн ҫирӗм пиллӗкмӗш тӗлне Клисурӑна хӳтӗлекенсем ытларах пӑшӑрханма тытӑнчӗҫ.
К двадцать пятому апреля уныние в рядах защитников Клисуры возросло еще больше.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑлхавҫӑсем вара ту тӑрӑхӗнче хӑйсен кил-йышӗсене пытанарах пурӑнмалли вырӑнсем шырама тытӑнчӗҫ, Копривштацӑсене пулӑшма килччӗр тесе хыпар ҫитерчӗҫ.
Тогда повстанцы принялись искать в горах убежища для своих семей и послали в Копривштицу за помощью.

Ҫак хӗвӗшӳ вӗсене пула хускалнине пӗлмесӗрех кусем сӑхсӑхма тытӑнчӗҫ.
Они начали креститься, не подозревая, что паника произошла из-за них.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх темшӗн пӑтрашӑнса кайрӗ, вырӑнтан тапранчӗ; пӑшӑрханса пӑшӑлтата пуҫларӗҫ, унтан, хӑранипе, хыттӑнах сӑмахлама тытӑнчӗҫ.
Народ, стоявший у дверей, почему-то засуетился, заметался; послышалось тревожное шушуканье, затем — громкий испуганный говор.

Пытарма каякансем тарӑхма тытӑнчӗҫ.
Лица многих провожающих отразили гнев и возмущение.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пытаракан ушкӑн урам варрине тухсан, тупӑкне каллех ҫӗре лартрӗҫ, кӗл тума тытӑнчӗҫ, Кандов ҫавӑнта урам варринчех юпа пек хытса тӑчӗ.
Когда процессия достигла площади, на которой торчал Кандов, гроб поставили на землю, чтобы снова прочитать молитву.

Шӳтлеме тытӑнчӗҫ, мӗскӗн хӗре йӗплесси те йӗкӗлтесси хускалчӗ.
Посыпались шутки, колкости, язвительные остроты по адресу бедной девушки.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кофейньӑра пӑшӑлтатма тытӑнчӗҫ, ҫынсен кӑмӑлӗ тавӑрӑнчӗ.
По кофейне пошел шепот, вызывая на лицах злобную усмешку.

Ҫав вӑхӑтра халӑх чиркӳрен тухни курӑнса кайрӗ, кофейньӑра сасартӑк кулма чарӑнчӗҫ, ҫынсем пурте чӳрече патнелле кармашрӗҫ, тӗрлӗрен тумланнӑ ҫынсене курма тытӑнчӗҫ.
Внезапно смех умолк, так как в эту минуту толпа повалила из церкви, и завсегдатаи кофейни кинулись к окнам поглазеть на проходивших мимо расфранченных мужчин и женщин.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика