Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыҫӗнче (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӑваткал площадь йӗри-тавра урапасен туртисем ҫӳлелле кармашӑнса тӑраҫҫӗ, лашасем ҫуйӑхашаҫҫӗ, тӗрлӗрен ҫынсем вӗркесе ҫӳреҫҫӗ; пушар сарайӗ аяккинче болгар-плантаторсем вӑрӑм лавкка речӗсем хушшине вырнаҫнӑ та пахча ҫимӗҫ таврашӗсемпе сутӑ тӑваҫҫӗ; вӗсем хыҫӗнче кӗтӗвӗ-кӗтӗвӗпе пӗчӗк ачасем, тӑварса янӑ тӗвесем ҫине, пасар вырӑнӗ йӗри-тавралла куҫӗсене мӑнаҫлӑн вылянтарса сӑнаканскерсем ҫине пӑхса, кӗшӗлтетсе тӑраҫҫӗ тата хӗрлӗ кӑшӑллӑ картузсемпе, тӗслӗрен тӗслӗ хӗрарӑм тутӑрӗсемпе хутшӑнса арпашӑнса кайнӑ ҫынсен ушкӑнӗсем каллӗ-маллӗ кумса ҫӳреҫҫӗ.
А на квадрате площади дыбились задранные оглобли повозок, визжали лошади, сновал разный народ; около пожарного сарая болгары-огородники торговали овощной снедью, разложенной на длинных ряднах, позади них кучились оравами ребятишки, глазея на распряженных верблюдов, надменно оглядывавших базарную площадь, и толпы народа, перекипавшие краснооколыми фуражками и цветастой россыпью бабьих платков.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий йӑрстах тӑсӑлса тӑчӗ, ун хыҫӗнче ашшӗ ӳсеркелесе илчӗ.
Григорий подтянулся, позади покашливал отец.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Нимӗн шарламасӑр ҫунтарать Григорий лашана чӑпарккапа, пуҫӗ ҫийӗн тилхепипе пӑрлаттарса пырать, хӑй хыҫӗнче татти-сыпписӗр акӑрашса, хӑйӑлтатса йынӑшнӑ сасӑ ҫине ҫаврӑнса та пӑхмасть.
Молча порол Григорий лошадь кнутом, кружил над головой вожжи, не оглядываясь назад, откуда валом полз хриплый рвущийся вой.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем вир арманӗ хыҫӗнче иккен…
Они возля просорушки.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хулпуҫҫийӗ ҫине пробкӑран тунӑ йӗнӗллӗ, никелленӗ фляга ҫакса янӑ; хӑй хыҫӗнче аллинчен усӑнса аннӑ чӗн саламат ҫӗлен пек авкаланса пырать.
За плечом висела никелевая с пробковыми стенками фляга; свисая с руки, гадюкой волочился позади витой арапник.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анкарти хыҫӗнче Аксинья, утӑмӗсене кимӗлтерсе, Григорие ҫаннинчен туртрӗ.
За гумном Аксинья, замедляя шаги, тронула Григория за рукав.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗлет хыҫӗнче, юрӗ ирӗлсе типшӗннӗ ҫӗр ҫинче, акар-йытӑсем хӗртӗнсе выртаҫҫӗ.
У заднего фасада амбара борзые грелись на подсохшей от снега земле.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурт хыҫӗнче, тӗссӗр кӑвак хӳме евӗрлӗн, ҫаралса юлнӑ тирексем тата вӗҫсе кайнӑ кураксем хӑмӑр ҫӗлӗк евӗр йӑвасем ҫавӑрса хӑварнӑ пахча йӑмрисем курӑнаҫҫӗ.
За домом серою стеною стояли оголенные тополя и вербы левады в коричневых шапках покинутых грачиных гнезд.

Арман хыҫӗнче, типӗ кукуруз тунисем хушшипе, чӑлханса-такӑнса, ҫил шӑхӑрать.
За ветряком в сухих кукурузных будыльях, спотыкаясь, сипел ветер.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сӑрт ярӑмӗсем хыҫӗнче, тӗссӗр кӑвак ҫулсем хыҫӗнче — сенкер те ӑшӑ юмахри ҫӗршыв тата Аксинйӑн чӑрсӑррӑн чечекленекен кая юлнӑ юратӑвӗ…
А за валами гребней, за серой дорогой — сказкой голубая приветливая сторона и Аксиньина, в позднем, мятежном цвету, любовь на придачу.

Тӳпере, хӗр кулли пек савӑнӑҫлӑн та хӗрелсе пыракан пӗлӗт татӑкӗ хыҫӗнче, уйӑхӑн ҫӳп-ҫӳхе хӗрри сулланать.
За розовеющим, веселым, как девичья улыбка, облачком маячил в небе тоненький-тоненький краешек месяца.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Такан Яккӑвӗ хыҫалтан пырса ҫапнӑ ҫын вӗҫерӗнсе тухрӗ, хӑйӗн ҫурӑмӗ хыҫӗнче, ҫапса хуҫнӑ кайӑк ҫунатти майлӑн, туртса ҫурса антарнӑ шупка кӗрен кӗпе ҫанни ҫапкаланать.
Тот самый тавричанин, который сзади ударил Подкову, вырвался из кучи, за спиной его подбитым птичьим крылом трепыхался разорванный розовый рукав.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пусу леш енче, курпун тӗмеске хыҫӗнче, плугсемпе ҫӗре йӑранлаҫҫӗ, вӑкӑр хӑвалакансем шӑхӑрса ҫуйӑхашаҫҫӗ, кунта — ҫулӑн ик енӗпе — лутра эрӗмӗн кӑвак тӗмӗсем, сурӑхсем кӑшласа янӑ ҫул курӑкӗ, турра пуҫҫапнӑ пек пӗшкӗнсе тӑракан вут курӑкӗсем курӑнкалаҫҫӗ тата йӑлтӑртатса вӗҫсе ҫӳрекен эрешмен картисемпе касмӑкланса пӗтнӗ сивӗ пӗлӗтӗн янӑрав кантӑк пек ҫутӑ ытамлӑхӗ сарӑлса выртать.
За толокой, за сутулым бугром расчесывали землю плугами, свистали погонычи, а тут — над шляхом — голубая проседь низкорослой полыни, ощипанный овечьими зубами придорожный донник, горюнок, согнутый в богомольном поклоне, да звонкая стеклянная стынь холодеющего неба, перерезанная летающими нитями самоцветной паутины.

Наталья унпа юнашар утать, ҫурӑмӗ хыҫӗнче унӑн апат-ҫимӗҫ хутаҫҫи ҫапкаланать.
Наталья шагала рядом с ним, на спине ее колотился мешок с харчами.

Емельянӑн сарлака ҫурӑмӗ хыҫӗнче шурса кайнӑ Елизавета курӑнса пырать.
За кручей Емельяновой спины виднелась бледная Елизавета.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кимӗ хыҫӗнче шӑнкӑртатакан шыв макӑрнӑннах туйӑнать.
За кормой журчилась, плакала вода.

Кӗтесрен кӗтесе Атепинӑн икӗ хутлӑ, тӑрлавсӑр ҫинҫе ҫурчӗ, ун хыҫӗнче почта, казаксен пӳрчӗсен улӑм тата тимӗр витнӗ ҫийӗсем, арманӑн чалпаш ҫурӑмӗ, тӑррине тутӑхса кайнӑ калайран (хӗҫтимӗртен) автансем туса лартнӑскер, курӑнать.
С угла на угол двухэтажный, несуразно тонкий домик Атепина, за ним почта, соломенные и железные крыши казачьих куреней, покатая спина мельницы с жестяными ржавыми петухами на крыше.

Ик ҫул тӑваткалӗ хыҫӗнче часовньӑн шӗвӗр кӗтеслӗ тӑрри сӗмленсе палӑрать.
За поворотом на шляху у перекрестка тонко вырисовывалась остроугольная верхушка часовни.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий косилка хыҫӗнче выртакан кӗске сенӗк авринчен ярса илчӗ, тӳрех Петро ҫинелле сиксе ӳкрӗ.
Григорий ухватил за держак короткие вилы, лежавшие в задке косилки, кинулся к Петру.

Леш енче, хӑйӑр ярӑмӗн шурӑ тӑрӑхӗ хыҫӗнче, мухтавлӑн та витӗмлӗн ҫӗкленсе лараҫҫӗ ҫилпе хусканакан ватӑ тирексен кӑвакарнӑ тӑррисем.
С той стороны, за белью песчаной косы, величаво и строго высились седые под ветром вершины старых тополей.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика