Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳрте (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳрте Дуняшка кӗчӗ.

В дом вошла Дуняшка.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пас тытнӑ алӑк йынӑшса илчӗ те, пӳрте Аникушка, Христоня тата мулкач тирӗнчен ҫӗлетнӗ килпетсӗр мулахай тӑхӑннӑ Томилин Иван кӗрсе тӑчӗҫ.

Застонали схваченные морозом порожки, вошли Аникушка, Христоня, Томилин Иван в несуразно высокой заячьего меха папахе.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро алӑк уҫса ячӗ те, Дуняшка мӑйран пиҫиххипе ҫаклатса, хушка ҫамкаллӑ чӗчӗ пӑрушне пӳрте илсе кӗртрӗ.

Петро отворил дверь, и Дуняшка на кушаке ввела красного, с лысиной, телка.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем пӳрте кӗчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ ватӑ лашан кӑна ыйхи килмест тесе шутланӑ, — терӗ Федор Лукич, Сергей пӳрте кӗрсен, — ҫамрӑк урхамах та ирех сиксе ҫӳреме юратать мӗн…

А я думал, что только старому коню не спится, — сказал Федор Лукич, когда Сергей вошел в комнату, — а оно и молодой скакун любит рано вставать…

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл япаласӑр пӳрте те кӗртместӗп! —

Без этой штуковины и в хату не пущу! —

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрарӑмсем пӳрте кӗчӗҫ, часах чӳречесем ҫуталчӗҫ, Анфисӑпа Иринӑн ҫамрӑк кулли илтӗнчӗ.

Женщины ушли в хату, вскоре в окнах загорелся свет и послышался девически веселый смех Анфисы и Ирины.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эй, хӗрарӑмсем! — терӗ вӑл, Ирина хӑлхинчен тем пӑшӑлтатса тӑракан Анфисӑна, Иринине те, хӑйӗн ҫемйинчи пек шутласа, Ниловнине те — пурне те харӑс хушрӗ, — пӳрте кӗрӗр те унта пӑшӑлтатӑр, чуппусене кирлӗ таранах чуптӑвӑр.

— Эй, бабы! — обратился он и к Анфисе, что-то говорившей на ухо Ирине, и к Ирине, уже как к своей, и к Ниловне, — идите в хату и там шепчитесь и целуйтесь сколько вашей душе угодно.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Карчӑк хӑйӗн ҫамрӑк вӑхӑтне аса илчӗ, вӗсем те Тимофей Ильичпа ашшӗ-амӑшӗ умӗнче тӑнӑ, ҫавӑнпа унӑн пӳрте чупса кӗрсе турӑш илсе тухса, каччӑпа хӗре ҫав турӑшпа пиллес килнӗ, — анчах вӑл иккӗленсе тӑчӗ, — те турӑшне кунта илсе тухмалла, те хӑйсене пӳрте илсе кӗмелле…

Старушка вспомнила свою молодость, увидела и себя и Тимофея Ильича — вот так же когда-то стояли они перед родителями — и ей хотелось побежать в хату, вынести икону и благословить жениха и невесту, только она не знала, — вынести ли сюда икону, или увести молодых в хату…

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӳрте шнурне те кӗртнӗ, тата сана мӗн кирлӗ?

И шнур в хату проведен, чего ж тебе еще?

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫапла шухӑшласа Ирина пӳрте кӗчӗ те тимӗрленӗ пысӑк арча умӗнче чарӑнса тӑчӗ.

С этими мыслями Ирина вошла в хату и остановилась возле большого, продолговатого сундука в железной обивке.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ирина хӑнасене хавас йышӑнчӗ, пӳрте илсе кӗрсе сӗтел хушшине лартрӗ те апат ҫитерчӗ.

Ирина встретила гостей радостно, пригласила в хату, усадила за стол и накормила обедом.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пирӗн пӳрте улӑм витнӗ, пирӗнпе юнашар Тутаринов.

— Домишко наш под соломой, а соседом у нас будет зять Тутаринова.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӗлӗк председатель пулнӑ вӑхӑтра кунта кӗркелесе тухнӑ чухнехи пекех, пӳрте яштак пӳне тӳп-тӳрӗ тытса Артамашов кӗчӗ.

Артамашов вошел в комнату все той же легкой походкой, какой он не раз появлялся здесь, когда был председателем.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей пӳрте кӗчӗ.

Сергей вошел в дом.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Икӗ хӗрарӑм тӑмран тунӑ пӳрте шуратнӑ.

Две женщины белили стены невысокого саманного домика.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫук, ҫук, — вӑл аллине туртса илчӗ те, пӳрнипе юнаса, пӳрте кӗрсе кайрӗ.

— Нет, нет, — она вырвала руку и скрылась в сенцах.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗнче вӑйӗ тени тӗрӗс-ха вӑл, анчах ӑна та пӳлме пулать-ҫке, цементлама пулать, вара пӑрӑхсем тӑрӑх ӑна йӑран сапма, выльӑх шӑварма яр, ху патна пӳрте кӗртме те пулать — хайхи тӗнче вӑйӗ пӗтрӗ, ҫынна пайти кӑна юлчӗ…

Стихия — это верно, но можно ее перепрудить, в цемент заковать, а потом уже провести трубы или ручейки и на грядки, и на водопой, и дажеть тебе в хату — и уже нет стихии, а имеется человеку одна выгода…

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Электричество пӳрте мӗнле килсе кӗни ҫинчен пӗлес килсен, ӑна эпӗ аван каласа парӑп.

А вот ежели хочешь, то я тебе поясню, каким путем проникает в твою хату электричество.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Канала чавса пӗтерӗпӗр, вара хамӑр пӳрте тума пуҫлӑпӑр.

— Канал выроем, а по весне займемся своим домом.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех